Όλες οι φατρίες, φυλές και κόμματα στην Λιβύη (εκτός φυσικά του κόμματος του Σαράζ) εξέδωσαν μια σκληρή ανακοίνωση για τις τουρκικές απειλές και την ανάπτυξη στρατευμάτων στο έδαφος της Λιβύης, προμηνύοντας ολοκληρωτικό πόλεμο κατά όλων των εισβολέων στην Λιβύη, φέρνοντας έτσι τα πάνω κάτω στην χώρα.
Η κατάσταση μυρίζει “μπαρούτι” και ενδέχεται να “σηκωθεί και η άμμος” να πολεμήσει Σύριους τζιχαντιστές και Τούρκους στρατιώτες, οι οποίοι ετοιμάζονται να πατήσουν το πόδι τους στην χώρα αυτή μετά το μακρινό 1911.
Η Συμμαχία των Εθνικών Συλλόγων της Λιβύης εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με τις απειλές του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και την αποφασιστικότητά του να αποστείλει τουρκικά στρατεύματα στο έδαφος της Λιβύης.
Η Συμμαχία αυτή, περιλαμβάνει κορυφαίες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, εθνικά κόμματα, ενώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αξιωματούχους, διπλωμάτες, συγγραφείς, ερευνητές και ακαδημαϊκούς από όλη τη Λιβύη, ενώ πάνω από 170 από αυτούς υπογράφουν την ανακοίνωση.
Λιβυκό ΜΜΕ δημοσιεύει την ανακοίνωση η οποία μεταφέρει ένα ισχυρότατο μήνυμα από τον λαό της Λιβύης προς τη διεθνή κοινότητα, σχετικά με τις τουρκικές απειλές , οι οποίες χαρακτηρίζονται ως "εισβολή και παραβίαση της κυριαρχίας ενός ανεξάρτητου κράτους και ενός μέλους των Ηνωμένων Εθνών, αποτελώντας επίσης σοβαρή απειλή και για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια".
"Δεδομένου του τουρκικού σχεδίου ελέγχου περιφερειών της Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής και της πρόκλησης σε μια ένοπλη σύγκρουση, οι μόνοι χαμένοι θα είναι ο λαός της Λιβύης και οι οικονομικές δυνατότητές του» τονίζει η ανακοίνωση.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
"Προς
Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών
Επικεφαλής των αποστολών των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών
Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Γενικό Γραμματέα του Συνδέσμου Αραβικών Κρατών
Πρόεδρο της Αφρικανικής Ένωσης
Γενικό Γραμματέα της Ένωσης του Αραβικού Μαγκρέμπ
Εμείς, η συμμαχία των εθνικών κομμάτων της Λιβύης, η οποία περιλαμβάνει πολλές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, εθνικά κόμματα, ενώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συγγραφείς, ερευνητές και ακαδημαϊκούς, που εκφράζουν τη φωνή της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού της Λιβύης, καταδικάζουμε έντονα τις απειλές του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σχετικά με τις προθέσεις του να αποστείλει τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις στη Λιβύη, παραβιάζοντας κατάφωρα τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και όλους τους κανόνες του διεθνούς και ανθρωπιστικού δικαίου.
Η απειλή για την ανάπτυξη των τουρκικών δυνάμεων στο έδαφος της Λιβύης αποτελεί στρατιωτική εισβολή και μια καταφανή παραβίαση της κυριαρχίας ενός ανεξάρτητου κράτους και μέλους των Ηνωμένων Εθνών.
Το επιχείρημα του Τούρκου Προέδρου ότι η άμεση παρέμβασή του στις εσωτερικές υποθέσεις της Λιβύης βασίζεται σε δύο μνημόνια κατανόησης στους τομείς της ασφάλειας και στρατιωτικής συνεργασίας αλλά και της οριοθέτησης των θαλάσσιων συνόρων, που υπέγραψε με τον Φαγέζ αλ Σάραζ, Πρόεδρο του Προεδρικού Συμβουλίου της Κυβέρνησης της Εθνικής Συμφωνίας, στερείται νομικής υπόστασης και παραβιάζει όχι μόνο τα εθνικά νομικά θεμέλια της Λιβύης, αλλά και τα διεθνή πρότυπα και νόμους.
Παρακάτω παραπέμπουμε τους σημαντικότερους εθνικούς και διεθνείς νομικούς κανόνες που καθιστούν άκυρα αυτά τα δύο μνημόνια, τα οποία δεν έχουν καμία αξία ή νομικές υποχρεώσεις.
I. Στο επίπεδο της εθνικής νομοθεσίας:
- Η πολιτική συμφωνία Skhirat της Λιβύης, δεν επιτρέπει καμία συμφωνία με άλλο κράτος αν δεν είναι ομόφωνη , σύμφωνα και με την συνταγματική διακήρυξη, η οποία αποτελεί το συνταγματικό θεμέλιο των υφιστάμενων και ισχυόντων συνταγματικών κανόνων στη Λιβύη από το 2011.
- Η κυβέρνηση του κ. Φαγέζ αλ Σάραζ δεν απέκτησε ψήφο εμπιστοσύνης στο νόμιμο Λιβυκό Κοινοβούλιο, τη Λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων, από τη σύστασή της το 2015.
- Η συνταγματική δήλωση της Λιβύης επιβεβαιώνει ότι οι διεθνείς συνθήκες που σύναψε η Λιβύη με την Τουρκία, πρέπει να επικυρωθούν και από το κοινοβούλιο. Το άρθρο 8, παράγραφος 2 της Πολιτικής Συμφωνίας της Λιβύης, μέσω του οποίου προέκυψε το Προεδρικό Συμβούλιο, αναφέρει ότι η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας "μπορεί να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες και συμβάσεις, υπό την προϋπόθεση όμως, ότι αυτές όμως θα εγκρίνονται από τη Βουλή των Αντιπροσώπων" (πράγμα που δεν έγινε).
- Αρκετές δικαστικές αποφάσεις της Λιβύης επιβεβαιώνουν κατηγορηματικά την αντισυνταγματικότητα της κυβέρνησης της εθνικής συμφωνίας (Σαράζ).
- Ο κ. Φαγέζ αλ Σάραζ υπέγραψε μόνο τα δύο μνημόνια συμφωνίας με την Τουρκία, τα οποία έρχονται σε αντίθεση με τη Λιβυκή Πολιτική Συμφωνία του Σκιράτ, ιδίως όσον αφορά τον σημαντικό κυρίαρχο μηχανισμό λήψης αποφάσεων, ο οποίος απαιτεί ομοφωνία στο πλαίσιο της σύνθεσης των εννέα μελών του Προεδρικού Συμβουλίου.
ΙΙ. Στο επίπεδο του Διεθνούς Δικαίου:
- Τα δύο μνημόνια συμφωνίας που συνήφθησαν μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης παραβιάζουν το πνεύμα και τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, ιδίως τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) και τις εκτελεστικές διατάξεις που υπεγράφησαν στο Montego Bay της Τζαμάικα το 1973 (Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για την εκμετάλλευση της ναυτιλίας).
- Τα δύο μνημόνια συμφωνίας που υπεγράφησαν μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης παραβιάζουν τα άρθρα (10-12) της Σύμβασης της Βιέννης για τις Συνθήκες του 1969, και ειδικότερα το άρθρο 46, το οποίο καθορίζει τα στάδια και τις διαδικασίες για τη σύνταξη, την υπογραφή και την κύρωση διμερών ή συλλογικών συμβάσεων των κρατών.
Με βάση τα παραπάνω, οι δυνάμεις των Εθνικών Συνασπισμών της Λιβύης, οι οποίες υπέγραψαν αυτό το έγγραφο, απευθύνουν έκκληση σε όλα τα κράτη να καταδικάσουν τις τουρκικές απειλές στρατιωτικής παρέμβασης στη Λιβύη, που απειλούν τη σταθερότητα στη Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική, με τις ακόλουθες διαδικασίες:
1) Να λάβουν επείγοντα νομικά μέτρα για να αποτρέψουν την Τουρκική στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, να προστατεύσουν την εθνική κυριαρχία της Λιβύης και να διαφυλάξουν τη ζωή των πολιτών της χώρας από οποιαδήποτε τουρκική ένοπλη επίθεση.
2) Να επανεξετάσουν το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας για την υιοθέτηση της Πολιτικής Συμφωνίας του Σβιράτ και να αποσύρουν την διεθνή αναγνώριση προς την κυβέρνηση του Φαγέζ αλ Σάραζ, η οποία μετατράπηκε σε βασικό μέρος στη σύγκρουση, δεν πέτυχε συναίνεση μεταξύ των Λιβυκών κομμάτων, και μετατράπηκε σε απειλή για την λιβυκή εθνική και μεσογειακή ασφάλεια, αφού παραχώρησε την πολιτική της βούληση, στις νεο-οθωμανικές τουρκικές φιλοδοξίες σύμφωνα με όσα δήλωσε ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν πολλές φορές.
3) Να επανεξεταστεί το καθεστώς της Αποστολής Υποστήριξης των Ηνωμένων Εθνών στη Λιβύη, το οποίο έχει καταστεί εντελώς ανίκανο να παρακολουθήσει και να αντιμετωπίσει το ζήτημα της Λιβύης, και ειδικότερα να προστατεύσει τους πολίτες της χώρας από τους κινδύνους του πολέμου και των τουρκικών στρατιωτικών απειλών.
4) Η διεθνή κοινότητα να ασχολείται στο εξής μόνο με τους εκλεγμένους νόμιμους θεσμούς της Λιβύης, που εκπροσωπούν τον λαό της Λιβύης στις τελευταίες ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές του 2014, και να τους εξουσιοδοτήσει να ασκήσουν το δικαίωμά τους να αντιπροσωπεύουν επίσημα τη Λιβύη, στην παγκόσμια κοινότητα, αλλά και σε διεθνείς, περιφερειακές και παγκόσμιες οργανώσεις.
5) Να διασφαλίσει επίσης η διεθνή κοινότητα τα κρατικά κεφάλαια της Λιβύης και τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας στο εξωτερικό, από συστηματικές λεηλασίες και σπατάλες, από επαγγελματικές χρηματοοικονομικές συμμορίες, οι οποίες χειραγωγούν και διεισδύουν στα περιουσιακά στοιχεία της Λιβύης στον ΟΗΕ, αλλά και σε οποιαδήποτε απόπειρα απόκτησης αυτών των περιουσιακών στοιχείων, σε συμπαιγνία με την κυβέρνηση εθνικής συμφωνίας και ορισμένες χώρες, όπου αυτά τα κεφάλαια και τα περιουσιακά στοιχεία κατατίθενται στις τράπεζες τους”.
