Η συμφωνία Ισραήλ-Λιβάνου θα μπορούσε να δώσει νέα πνοή στο έργο του αγωγού EastMed, που θα κατέληγε στην Ιταλία, στην ακτή της Απουλίας, γράφει ιταλικό ΜΜΕ που ειδικεύεται στον κλάδο της ενέργειας.
Ωστόσο, όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα, υπάρχει και θα υπάρχει πάντα (μεταξύ άλλων) το εμπόδιο της Τουρκίας, η οποία αμφισβήτησε για άλλη μια φορά την Ελλάδα (αλλά και την Eni και την Total, άρα την Ιταλία και τη Γαλλία) συμφωνώντας με την απερχόμενη Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNU) της Τρίπολης στη Λιβύη για νέες ενεργειακές εξερευνήσεις σε αμφισβητούμενα ύδατα της Μεσογείου. Εν ολίγοις, το μέτωπο είναι μάλλον καυτό και περίπλοκο.
CONTINUE READING
Μ. Ιγνατίου: Να μην βιάζονται να πανηγυρίσουν οι Τούρκοι για τα F-16- Δεν έχει τελειώσει τίποτα (Βίντεο)
Χθες στο ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ, αναλύσαμε το τί ακριβώς περιλαμβάνει η συμφωνία Ισραήλ-Λιβάνου για τα θαλάσσια σύνορα και την ελληνική σπόντα του ΥΠΕΞ, σύμφωνα με την οποία η συμφωνία Ισραήλ-Λιβάνου μπορεί να τεθεί ως βάση σε μετέπειτα διαπραγματεύσεις τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Κύπρο, απέναντι σε μια αναθεωρητική Τουρκία.
Το Ισραήλ και ο Λίβανος, δύο χώρες που τυπικά βρίσκονται σε πόλεμο, κατέληξαν σε συμφωνία για την εξόρυξη φυσικού αερίου συμφωνώντας για τη χάραξη των θαλάσσιων συνόρων. Υπάρχουν πολλές αμφιβολίες, όχι για την ίδια τη συμφωνία αλλά για τις πιθανές αδυναμίες που συνδέονται με τις μεν δύσκολες, ωστόσο υπαρκτές, σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Η χώρα με την πρωτεύουσα της τη Βηρυτό βιώνει μια προοδευτική κρίση που συνδέεται, πιο πρόσφατα, με την έκρηξη του λιμανιού που έγινε πριν από δύο χρόνια. Η απειλή από τη Χεζμπολάχ είναι ακόμα ζωντανή, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να οδηγήσουν τις διαπραγματεύσεις μακριά από το Ιράν και τη Ρωσία.
Ας επιστρέψουμε στο ενεργειακό ζήτημα. Η περιοχή καλύπτει πάνω από 860 τετραγωνικά χιλιόμετρα στη Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένων των κοιτασμάτων φυσικού αερίου Καρίς και Κανά. Το πρώτο, ειδικότερα, μπορεί να είναι θεμελιώδες για την Ιερουσαλήμ και η Energean, ιδιοκτήτρια της περιοχής εξόρυξης, έχει ήδη αποστείλει την πλωτή μονάδα αποθήκευσης και εκφόρτωσης «Energean Power» επί τόπου. Στο Κανά, ωστόσο, ο Λίβανος λειτουργεί παράλληλα με την TotalEnergies και οι επιχειρήσεις που θα ξεκινήσουν είναι σημαντικές για το μέλλον, όχι για την τρέχουσα έκτακτη ανάγκη.
Η συμφωνία, επομένως, είναι σημαντική. Θα αξίζει οκτώ δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως. Αλλά εξακολουθεί να είναι μεταξύ δύο χωρών σε πόλεμο. Η εκμετάλλευση των πόρων της λεκάνης του Λεβάντε χωρίς εχθρότητα παραμένει το πραγματικό βήμα προς τα εμπρός που έχει καταγραφεί μέχρι στιγμής. «Η ενέργεια, ιδιαίτερα στην Ανατολική Μεσόγειο, θα πρέπει να χρησιμεύσει ως όργανο συνεργασίας, σταθερότητας, ασφάλειας και ευημερίας», δήλωσε ο Λευκός Οίκος, χαιρετίζοντας το επίτευγμα.
Για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Γιαΐρ Λαπίντ (Yair Lapid), η συμφωνία είναι ιστορική και «θα εισφέρει δισεκατομμύρια στην οικονομία της χώρας». Και πάλι: «Δεν είμαστε αντίθετοι στην ανάπτυξη ενός περαιτέρω λιβανικού κοιτάσματος φυσικού αερίου, από το οποίο φυσικά θα λάβουμε το μερίδιο που δικαιούμαστε». Σε απάντηση, ένας εκπρόσωπος του προέδρου του Λιβάνου Μισέλ Αούν (Michel Aoun) είπε ότι με αυτή τη συμφωνία η Βηρυτός διατηρεί «τα δικαιώματα στον φυσικό της πλούτο».
Ενεργειακές σχέσεις σημαίνει διασύνδεση, γεωπολιτική. Γιατί ενδιαφέρει η συμφωνία μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου; Καταρχάς, η Eni είναι παρούσα στη Βηρυτό με μερίδιο 40% σε δύο υπεράκτια συγκροτήματα μαζί με την Total και τη Novatek. Οι συμφωνίες υπογράφηκαν πριν από τέσσερα χρόνια και τα μπλοκ συνεχίζουν με την περιοχή που πλήττεται από τη συμφωνία των δύο αντιμαχόμενων χωρών.
H επίλυση των μακροχρόνιων διαφορών Ισραήλ-Λιβάνου, υπό τη σκιά της παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης με "εγκέλαδο" την Ευρώπη, ανοίγει το δρόμο για την επίλυση περαιτέρω διαφορών στην Ανατολική Μεσόγειο και την εκμετάλλευση κρίσιμων πόρων, τόσο για την ενεργειακή αυτονομία της ΕΕ, όσο και για την ανάπτυξη των εμπλεκόμενων χωρών.
Ο αγωγός EastMed αποτελεί ένα από τα πλέον κρίσιμα και αμφιλεγόμενα έργα, που σαφώς έχουν τα θετικά και τα αρνητικά. Στο ενεργειακό καλειδοσκόπιο ωστόσο, διαφαίνεται πως τα θετικά ενός τέτοιου έργου υπερτερούν κατά πολύ. Έτσι, η συμφωνία Λιβάνου-Ισραήλ, σαφώς προσδίδει νέα πνοή στον EastMed και αποτελεί πιθανώς εναρκτήριο βήμα για την εξέλιξή του.
