Τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ συνεχίζουν να γιορτάζουν την υποτιθέμενη ισχύ της οικονομίας των ΗΠΑ. Σχεδόν καθημερινά, οι τίτλοι μιλούν για ελπιδοφόρα νούμερα, βιώσιμη ανάπτυξη, θετικές τάσεις και σταθερά κέρδη. Η επιτόπια πραγματικότητα, ωστόσο, υποδεικνύει κάτι εντελώς διαφορετικό, που εγείρει το ερώτημα: Λένε ψέματα στους Αμερικανούς; Και για ποιο σκοπό;
«Η οικονομία των ΗΠΑ αναπτύχθηκε 1,7% το τέταρτο τρίμηνο, κλείνοντας ένα ισχυρό έτος», ανέφεραν οι New York Times. «Η οικονομία των ΗΠΑ αναπτύχθηκε 5,7% το 2021», πρόσθεσε η Washington Post. Το Reuters, η Voice of America, οι Financial Times, το CNN, το Market Watch και πολλά άλλα μέσα κυμάνθηκαν στο ίδιο κλίμα. Αλλά αν ισχύει αυτό, γιατί τότε το ποσοστό αποδοχής του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν είναι σε χαμηλό επίπεδο; Και γιατί πολλοί Αμερικανοί κυριολεκτικά πεινούν;
CONTINUE READING
Νέα Υόρκη: Οι Αρχές διώχνουν τους άστεγους από το μετρό
Σε μια εθνική δημοσκόπηση που διεξήχθη από το Reuters/Ipsos και δημοσιεύτηκε στις 3 Φεβρουαρίου, μόνο το 41% των ενηλίκων των ΗΠΑ ενέκρινε την απόδοση του Μπάιντεν στην εξουσία. Ένα τεράστιο 56% αποδοκίμασε. Οι αριθμοί δεν ήταν ένα πλήρες σοκ, καθώς η πτωτική τροχιά της προεδρίας Μπάιντεν έχει τεθεί σε ισχύ από τότε που μετακόμισε στον Λευκό Οίκο πριν από περισσότερο από ένα χρόνο.
Η αλήθεια είναι ότι ο Μπάιντεν δεν ήταν ο κορυφαίος υποψήφιος των Δημοκρατικών για πρόεδρος. Κρίνοντας από διάφορες δημοσκοπήσεις και τα πρώτα αποτελέσματα των προκριματικών των Δημοκρατικών το 2020, ήταν ο Μπέρνι Σάντερς που εκπροσώπησε τη δημοκρατική ελπίδα για πραγματική, ουσιαστική αλλαγή. Η πολιτική του κόμματος, η επιμονή των φιλελεύθερων μέσων ότι ο Σάντερς δεν ήταν «εκλέξιμος» και ο φόβος σχετικά με μια δεύτερη θητεία Τραμπ στην εξουσία ώθησαν τον Μπάιντεν στις τάξεις των υποψηφίων για να παρουσιαστεί ως η μόνη ελπίδα της Αμερικής για σωτηρία.
Ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι παραμένουν προσηλωμένοι στην κληρονομιά του Ντόναλντ Τραμπ και εξακολουθούν να είναι εν πολλοίς πολιτικά και ιδεολογικά ενωμένοι, οι Δημοκρατικοί δεν έχουν εμπιστοσύνη στην ηγεσία τους και είναι αβέβαιοι για το μέλλον της δημοκρατίας, της διακυβέρνησης και της οικονομίας τους. Φυσικά, είναι άμεμπτοι στο να έχουν τέτοιες απόψεις.
Ενώ η ηγεσία των Δημοκρατικών συνεχίζει να έχει εμμονή με τον φόβο της για τον Τραμπ και ενώ τα φιλελεύθερα μέσα ενημέρωσης επιμένουν ότι η οικονομία των ΗΠΑ είναι όσο πιο υγιής μπορεί, ο μέσος Αμερικανός συνεχίζει να αγωνίζεται ενάντια στη φτώχεια, τον πληθωρισμό και την έλλειψη μελλοντικών προοπτικών.
Ακολουθούν ορισμένα αποθαρρυντικά νούμερα:
- Το 56% όλων των Αμερικανών δεν μπορούν να παράγουν 1.000$ ως έξοδα έκτακτης ανάγκης από τις υπάρχουσες αποταμιεύσεις τους, ανέφερε το CNBC.
- Ένας στους 10 ενήλικες στις ΗΠΑ πεινούσε τον περασμένο Δεκέμβριο ως αποτέλεσμα της φτώχειας, ανέφερε το Forbes.com.
- Το Κέντρο Φτώχειας και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Κολούμπια αποκάλυψε ότι το ποσοστό παιδικής φτώχειας στις ΗΠΑ ανέρχεται στο 17%, «ένα από τα υψηλότερα μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών».
Εάν οι Αμερικανοί εργαζόμενοι μελετώνται χωριστά από τον μεγαλύτερο πληθυσμό, οι αριθμοί είναι ακόμη πιο ζοφεροί:
Τα τρία τέταρτα των Αμερικανών εργαζομένων δήλωσαν ότι «ήταν πολύ ή κάπως δύσκολο να τα βγάλουν πέρα», σύμφωνα με μια μελέτη που διεξήχθη από το Shift Project, και αναφέρεται στο NBC News online. Το 40% των ερωτηθέντων εργαζομένων είπε ότι δεν είναι σε θέση να βρουν 400$ για έκτακτες ανάγκες. Όμως το πιο σοκαριστικό από όλα, σύμφωνα με την ίδια μελέτη, είναι ότι «περίπου το 20% είπε ότι πεινούσαν επειδή δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να φάνε».
Εκτός από τις περιστασιακά κρατικά επιδόματα, που παρείχαν τόσο οι κυβερνήσεις Τραμπ όσο και Μπάιντεν, ελάχιστα έχουν γίνει μέσω διαρθρωτικών αλλαγών στην οικονομία των ΗΠΑ, που θα διασφάλιζαν μεγαλύτερη ισότητα μεταξύ όλων των τομέων της κοινωνίας. Αντίθετα, οι προτεραιότητες της διοίκησης φαίνεται να επιμερίζονται σε κάτι εντελώς διαφορετικό.
Γράφοντας στο Politico, ο Ντέιβιντ Σάιντερς περιγράφει τον τρέχοντα πολιτικό λόγο στους κύκλους του Δημοκρατικού Κόμματος, όπου «οι Δημοκρατικοί χάνουν το μυαλό τους το 2024». Δεδομένου ότι τα ποσοστά δημοτικότητας του Δημοκρατικού Προέδρου είναι «θλιβερά», οι Δημοκρατικοί φοβούνται την επιστροφή του Τραμπ. «Το μόνο για το οποίο μπορεί να μιλήσει ο καθένας είναι ο Τραμπ—δωρητές, πολιτικοί άνθρωποι, μέλη του κόμματος, μέσα ενημέρωσης», δήλωσε ο Σάιντερς, επικαλούμενος σύμβουλο των Δημοκρατικών. Ο ίδιος σύμβουλος περιέγραψε «έναν περίεργο κύκλο» όπου η «συζήτηση συνεχίζει να επιστρέφει στον Τραμπ».
Είτε έχει επίγνωση αυτής της εμμονής είτε όχι, η κυβέρνηση Μπάιντεν φαίνεται να λειτουργεί αποκλειστικά σύμφωνα με μια πολιτική στρατηγική που βασίζεται στο σπίλωμα του Τραμπ και των υποστηρικτών του, επαναλαμβάνοντας, ξανά και ξανά, την ιστορία της εξέγερσης της 6ης Ιανουαρίου, ελπίζοντας σε μια διάσπαση των Ρεπουμπλικανών ή οποιοδήποτε άλλο θαύμα που θα ενίσχυε τις πιθανότητές τους να διατηρήσουν την πλειοψηφία τους στο Κογκρέσο στις επόμενες ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου.
CONTINUE READING
Πράγματα και θαύματα! Ιδού ο πραγματικός λόγος της καταστροφής εγγραφών στην πρεσβεία ΗΠΑ στο Κίεβο
Ενώ το κάνει αυτό, η ηγεσία των Δημοκρατικών φαίνεται να αγνοεί τη σκληρή αμερικανική πραγματικότητα, όπου οι τιμές των τροφίμων εκτοξεύονται και όπου ο πληθωρισμός έχει φτάσει σε αφόρητα επίπεδα. Σύμφωνα με νέα στοιχεία, που δημοσιεύθηκαν στις 10 Φεβρουαρίου από το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας, ο δείκτης τιμών καταναλωτή (CPI) των ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 7,5% τον Ιανουάριο σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα πριν από ένα χρόνο, καθιστώντας τον το «γρηγορότερο ετήσιο ρυθμό από το 1982», ανέφεραν οι Financial Times.
Η άνοδος του πληθωρισμού δεν είναι ένα γεγονός που δεν λαμβάνει χώρα, καθώς ο ΔΤΚ αυξάνεται σε βιώσιμο επίπεδο 0,6% σε μηνιαία βάση. Οι απλοί άνθρωποι μπορούν να αισθάνονται αυτή την αύξηση σχεδόν κάθε φορά που πηγαίνουν για ψώνια. Οι ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων, ειδικά τα εστιατόρια, τα αρτοποιεία και τα παντοπωλεία, έχουν μία από τις δύο επιλογές: είτε να αυξήσουν τις τιμές τους είτε να κλείσουν εντελώς. Κατά συνέπεια, μεγάλα τμήματα του ήδη ευάλωτου πληθυσμού των ΗΠΑ γίνονται πιο απελπισμένα από ποτέ.
Για να αποφευχθεί η παροχή πραγματικών απαντήσεων σε δύσκολα ερωτήματα σχετικά με την ευημερία εκατομμυρίων Αμερικανών, σχετικά με την πραγματική λειτουργία των δημοκρατικών τους θεσμών και σχετικά με την υπάρχουσα διαφθορά στο πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ – ανεξάρτητα από το ποιος ελέγχει το Κογκρέσο ή ποιος κατοικεί στον Λευκό Οίκο – οι Δημοκρατικοί και τα μέσα ενημέρωσης είτε κατηγορούν τους Ρεπουμπλικάνους αντιπάλους τους, είτε δημιουργούν περισπασμούς της εξωτερικής πολιτικής. Συνεχίζουν να μιλούν για μια «κινεζική απειλή» και μια «επικείμενη» ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ενώ η πραγματική απειλή είναι αυτή των αποσπασμένων πολιτικών που συγκεντρώνουν πλούτο, παλεύουν για εξουσία και κύρος ενώ οι συμπατριώτες και οι γυναίκες τους συνεχίζουν να πεινούν.
