Η επιτάχυνση της αμερικανικής στρατιωτικής ανάπτυξης στην Ελλάδα, το τελευταίο διάστημα, αύξησε τις πολύπλοκες σχέσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας, αυξάνοντας την ένταση σε πολλά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένου του διεθνούς και περιφερειακού ανταγωνισμού για την εξόρυξη φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Σύμφωνα με τον Νταούντ Ομάρ Νταούντ και την παλαιστινιακή ιστοσελίδα Al-Quds, “οι Ηνωμένες Πολιτείες απέκλεισαν την Τουρκία από τα σχέδια τους, και ανέπτυξαν τις στρατιωτικές τους σχέσεις με την Ελλάδα, χωρίς να ενημερώσουν την τουρκική πλευρά, γεγονός που προκάλεσε αναστάτωση στους Τούρκους αξιωματούχους.
Η πηγή της τουρκικής ενόχλησης είναι η ίδρυση αεροναυτικής ναυτικής βάσης από τις ΗΠΑ στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης.
Οι Αμερικανοί έχουν κινητοποιήσει σε αυτή τη βάση κάθε είδους επιθετικά όπλα, συμπεριλαμβανομένων αεροσκαφών, ελικοπτέρων, αρμάτων μάχης και στρατιωτικών οχημάτων, και τα οποία απέχουν μόλις 20 χλμ από τα σύνορα της Τουρκίας.
Επίσης περισσότερα πλοία του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού κατέπλευσαν επίσης στο νησί της Κρήτης, κοντά στις πηγές φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου.
Από πολιτική άποψη, η τουρκική κυβέρνηση αντιλαμβάνεται, παρά την ενόχλησή της, ότι δεν είναι ο κύριος στόχος της στρατιωτικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη, και ότι υπάρχουν άλλοι παράγοντες που έκαναν την Ουάσιγκτον να κάνει αυτό το βήμα, με τον σημαντικότερο από τους οποίους, να είναι η κόντρα με την Μόσχα.
Γι' αυτό και οι Αμερικανοί κατέφυγαν στην ενίσχυση της παρουσίας τους στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, για να πολιορκήσουν και να απομονώσουν τη Ρωσία.
Επιπλέον, σημαντικός παράγοντας είναι ότι οι τεταμένες σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ, δημιούργησαν μια χρυσή ευκαιρία για την Ελλάδα να προσεγγίσει την Ουάσιγκτον και να παρουσιαστεί ως εναλλακτική λύση στο τουρκικό “πρόβλημα”, ειδικά αφού η Αθήνα απέτυχε να υποκινήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση εναντίον της Τουρκίας.
Υπάρχει επίσης και ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που ενοχλεί την Ουάσιγκτον, και αυτός είναι η επιμονή της Τουρκίας να εμποδίζει τις προσπάθειες των αμερικανικών εταιρειών να εξερευνήσουν φυσικό αέριο γύρω από την Κύπρο, ενώ η ίδια η Τουρκία κάνει έρευνες εκεί.
Αν προσθέσουμε σε αυτό, και τη δυσαρέσκεια των Αμερικανών για τη συμφωνία οριοθέτησης των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, η μεγάλη εικόνα που δημιουργείται μας τα λέει όλα.
Το αέριο της Μεσογείου είναι στρατηγικός στόχος των ΗΠΑ, εκτιμούν Τούρκοι ειδικοί, οι οποίοι πιστεύουν ότι (η Αλεξανδρούπολη) δεν θα είναι απλώς μια στρατιωτική βάση των ΗΠΑ, αλλά θα μετατραπεί σε κέντρο αποθήκευσης φυσικού αερίου που θα εξορύσσεται στο μέλλον από την Ανατολική Μεσόγειο, και το οποίο θα ανταγωνίζεται το ρωσικό αέριο που προορίζονταν για τις ευρωπαϊκές αγορές.
Η αμερικανική στρατιωτική βάση σχεδιάστηκε για να προστατεύει εγκαταστάσεις και αγωγούς φυσικού αερίου ( αυτό σημαίνει ότι Ελλάδα θα γίνει κόμβος φυσικού αερίου).
Το αμερικανικό στρατηγικό σχέδιο απαιτεί, μετά την ολοκλήρωση της οριοθέτησης των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ των χωρών της Α.Μεσογείου, τη δημιουργία υποδομής για την εξόρυξη του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου και την παράδοση του, μέσω του λιμανιού (Αλεξανδρούπολη), στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα, το ρωσικό φυσικό αέριο, μέσω του αγωγού Turk Stream να μην έχει δυνατότητα πρόσβασης στις αγορές της ΕΕ.
Σε συνδυασμό με την ίδρυση αυτής της αμερικανικής στρατιωτικής βάσης, που έχει σκοπό να ενισχύσει την εμπορική απομόνωση της Ρωσίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες προωθούν και τον σιδηρόδρομο που θα συνδέει 12 ευρωπαϊκές χώρες, ξεκινώντας από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, και θα καταλήγει στη φινλανδική πρωτεύουσα του Ελσίνκι.
Η σιδηροδρομική γραμμή θα διέρχεται από Ελλάδα, Βουλγαρία, Σερβία, Κοσσυφοπέδιο, Ουγγαρία, Σλοβακία, Τσεχία, Πολωνία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία και Φινλανδία στα βόρεια της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Την ίδια στιγμή οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Τουρκία δεν συμφωνούν η μία με την άλλη, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον, αφού και οι δύο πλευρές επιθυμούν να έχουν «το πάνω χέρι» στην περιοχή.
Ο Τούρκος πρόεδρος κατηγορεί την Ουάσιγκτον ότι επέλεξε την Ελλάδα, την οποία θεωρεί ως ακατάλληλο γείτονα, για να την χρησιμοποιήσει με στόχο να εφαρμόσει τα στρατηγικά του σχέδια, αποκλείοντας την Τουρκία.
Η Άγκυρα διαμηνύει με σιγουριά, ότι η Ελλάδα, ότι και να κάνει, δεν θα αποτελέσει το υποκατάστατο της Τουρκίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες, και ότι η αναζήτηση από τις ΗΠΑ, εναλλακτικών λιμένων και βάσεων στην περιοχή του Αιγαίου, δεν θα έχει μακροπρόθεσμο αντίκτυπο στα αλληλένδετα συμφέροντα μεταξύ Αμερικής και Τουρκίας.
Αυτό που εξόργισε όμως την Τουρκία, ήταν ότι περίμενε να της ανατεθούν περισσότερα περιφερειακά καθήκοντα από την Ουάσιγκτον, υπό το φως της μείωσης της παρουσίας των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη ( κάτι που δεν υλοποιείται πλέον).
Την τουρκική πλευρά δεν την ενοχλεί το θέμα της ίδιας της βάσης στην Αλεξανδρούπολη, αλλά η συμπεριφορά της Ουάσιγκτον να την αποκλείσει από αυτές τις προσπάθειες καθώς θεωρεί ότι είναι σημαντικό μέλος του ΝΑΤΟ σε όλους τους τομείς.
Η Άγκυρα επιμένει ότι η στάση των ΗΠΑ απέναντί της υλοποιείται στο πλαίσιο της πολιτικής της στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ οι ΗΠΑ θεωρούν ότι οι κινήσεις των Τούρκων, δεν συνάδουν με το αμερικανικό συμφέρον.
Αυτό που εκνεύρισε περισσότερο την Τουρκία όμως είναι ότι, η Αμερική καταφεύγει στην αναζήτηση βοήθειας στην Ελλάδα, η οποία, κατά τους ίδιους, δεν έχει δυνατότητες.
Ίσως η πολιτική των ΗΠΑ, να απομονώσουν τη Ρωσία από τη Δύση, να αποτελεί ένα νέο σιδερένιο παραπέτασμα αυτή τη φορά.
Ο όρος (Σιδηρούν Παραπέτασμα) περιέγραφε την πολιτική απομόνωσης που ακολούθησε η πρώην Σοβιετική Ένωση, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν θέσπισε εμπορικούς φραγμούς και αυστηρό έλεγχο, απομονώνοντάς την και τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που συνδέονται με αυτήν, από τη Δύση.
Σήμερα, μετά από 75 χρόνια, οι Αμερικανοί έρχονται να ακολουθήσουν την ίδια πολιτική απομόνωσης, που ακολουθούσε η (Σοβιετική Αυτοκρατορία), υψώνοντας εμπορικούς φραγμούς που εμποδίζουν το ρωσικό αέριο να φτάσει σε ευρωπαϊκές χώρες”, καταλήγει ο ίδιος.
Τονίζουμε ότι η Ελλάδα και οι ΗΠΑ θα πράξουν σύμφωνα με το δικό τους συμφέρον στην περιοχή της Α.Μεσογείου, και όχι με το τι θέλει και το τι δεν θέλει η Τουρκία, που ζητά περισσότερες περιφερειακές "αρμοδιότητες" και εξουσία στην περιοχή.
Κοινώς όπως λέει και ο σοφός λαός "όσα δεν φτάνει η Αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια".