Ο Ντόναλντ Τραμπ ήθελε από καιρό να τερματίσει την εμπλοκή της χώρας του σ’ έναν «από τους γελοίους ατελείωτους πολέμους», όπως είπε, αλλά με το πράσινο φως που έδωσε για την αποχώρηση από τη Συρία ανοίγοντας, παράλληλα δρόμο στις τουρκικές δυνάμεις, απειλεί να ανατρέψει εκ βάθρων όλη την μέχρι τώρα στρατηγική της Ουάσιγκτον στην ευρύτερη περιοχή.
Πώς ωφελείται το ISIS από την απόφαση Τραμπ
Η αιφνίδια απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων, που αφήνει έκθετες τις κουρδικές πολιτοφυλακές YPG στις διαθέσεις της Άγκυρας, η οποία ξεκίνησε ήδη τους βομβαρδισμούς θέσεών τους και περιμένει με το δάκτυλο στη σκανδάλη για την εισβολή – σημειώνεται σε μια περίοδο που το «Ισλαμικό Κράτος» επιχειρεί να ανασυνταχθεί. Το ISIS αναδύθηκε μέσα στο κενό εξουσίας που δημιουργήθηκε μέσα στον εμφύλιο της Συρίας και ετοιμάζεται να εκμεταλλευτεί το νέο κενό στην έρημο μεταξύ Συρίας και Ιράκ, καθώς οι κουρδικές δυνάμεις προωθούνται βόρεια για να ανακόψουν, όπως ελπίζουν, την προέλαση των υπέρτερων τουλάχιστον όσον αφορά τα οπλικά συστήματα Τούρκων. Βάσει της συμφωνίας του Τραμπ με τον Ταγίπ Ερντογάν την ευθύνη για τους τζιχαντιστές του ISIS αναλαμβάνει η Τουρκία, αλλά παραμένει ασαφές πώς θα καταλήξουν αυτοί οι αιχμάλωτοι στα χέρια της Άγκυρας από τους κουρδικούς θυλάκους αν η Τουρκία δεν προχωρήσει πολύ βαθύτερα από την ζώνη ασφαλείας, που λέει ότι θέλει να δημιουργήσει στο μαλακό υπογάστριό της.
Χάρτης με τη ζώνη ασφαλείας βάθους 30 χιλιομέτρων που θέλει να δημιουργήσει η Τουρκία στα νότια σύνορά της εντός συριακού εδάφους
Οι κουρδικές δυνάμεις, που δυσκολεύονταν ούτως ή άλλως να συγκρατήσουν στα στρατόπεδα τους αιχμαλώτους τζιχαντιστές, τώρα βρίσκονται ξαφνικά απασχολημένοι με την απόκρουση της τουρκικής προέλασης και της υπεράσπισης των εδαφών τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη φύλαξη των κρατουμένων.
Λευκή επιταγή στον Ερντογάν
Με την απόφασή του ο Τραμπ έδωσε λευκή επιταγή στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν -και μάλιστα λίγους μήνες μετά την αγορά των S400 από τη Ρωσία και την αποπομπή της Τουρκίας από το πρόγραμμα συμπαραγωγής των F-35 – να στείλει δυνάμεις στη βορειοανατολική Συρία επιτρέποντας έτσι στην Άγκυρα να διευρύνει τη στρατιωτική της παρουσία στη γειτονική χώρα με την πρόφαση της δημιουργίας της ζώνης ασφαλείας βάθους 30 χιλιομέτρων, όπου θέλει, όπως λέει, να εγκαταστήσει δύο εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες από τα 3,6 που έχουν καταφύγει στην Τουρκία. Κι αυτό την ώρα που επέκρινε δριμύτατα Νατοϊκούς δυτικούς συμμάχους, όπως η Βρετανία, η Γερμανία και η Γαλλία για την απροθυμία τους να συναινέσουν στον επαναπατρισμό υπηκόων τους τζιχαντιστών του ISIS, που κρατούνται αιχμάλωτοι από τις κουρδικές πολιτοφυλακές.
Τουρκικά άρματα μάχης προωθούνται στη μεθόριο με τη βόρεια Συρία έτοιμα για την εισβολή / Φωτογραφία: ΑΡ
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλα θα εξελιχθούν όπως ελπίζει ο Ερντογάν, σημειώνει σε ανάλυσή του το CNN, αφού οι τουρκικές δυνάμεις θα βρεθούν εγκλωβισμένες σ’ έναν μακρύ πόλεμο φθοράς κατά μήκος των νότιων συνόρων της Τουρκίας με αντιπάλους αποφασισμένες και πειθαρχημένες κουρδικές δυνάμεις, που έχουν αποκτήσει πείρα στον ανταρτοπόλεμο με τους τζιχαντιστές του ISIS.
Δώρο στο Ιράν, τη Ρωσία και τον Άσαντ
Αλλά η απόφαση του Τραμπ να αποσύρει τις αμερικανικές δυνάμεις συνιστά ουσιαστικά και δώρο σε άλλους σημαντικούς παίκτες στην περιοχή, όπως το Ιράν. Η μικρή έστω αμερικανική παρουσία στη βόρεια Συρία και η επόπτευση από αέρος της περιοχής όρθωνε φραγμό στην επικοινωνία, ενίσχυση και αποστολή εφοδίων και όπλων από την Τεχεράνη προς τους συμμάχους της της Χεζμπολά στο Λίβανο, αλλά με την αποχώρηση των Αμερικανών το κενό αναμένεται να σπεύσουν να εκμεταλλευτούν τόσο οι υποστηριζόμενες από το Ιράν πολιτοφυλακές, όσο και δυνάμεις που πρόσκεινται στο καθεστώς Άσαντ -ακόμη και Ρώσοι μισθοφόροι, όπως επισημαίνουν αναλυτές. Κι η διάνοιξη του διαδρόμου αυτού για το Ιράν μέσω Ιράκ και Συρίας προς τους συμμάχους του στο Λίβανο συνιστά μια άμεση απειλή για έναν από τους βασικότερους συμμάχους της Ουάσιγκτον στην περιοχή, το Ισραήλ.
Η κίνηση Τραμπ, όμως, είναι δώρο και για τον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ και τον μεγάλο σύμμαχό του, τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Οι Κούρδοι τα έβρισκαν με το καθεστώς Άσαντ μέχρι που συμμάχησαν με τους Αμερικανούς στον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους», αλλά από τη στιγμή που ο Τραμπ εξέφρασε από τον περασμένο Ιανουάριο την επιθυμία να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από την βορειοανατολική Συρία, επιχείρησαν να ξανανοίξουν τους διαύλους επικοινωνίας με το καθεστώς της Δαμασκού, προετοιμαζόμενοι για τα χειρότερα. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που το τελευταίο διάστημα, όπως διεπίστωσαν Αμερικανοί αξιωματούχοι, διεξάγονται υποστηριζόμενες από τους Ρώσους περιπολίες στην περιοχή της Μανμπίτζ στα δυτικά. Με την απόσυρση των Αμερικανών που παρείχαν αεροπορική κάλυψη στις κουρδικές πολιτοφυλακές δύο δρόμοι ανοίγονται για τον Άσαντ που έχει βάλει από καιρό στο μάτι την ανακατάληψη της Ντέιρ Εζόρ: ή να επιδιώξει κάποια συμφωνία με τους Κούρδους, που έχουν υπό τον έλεγχό τους την περιοχή, ή να επιδιώξει να τους εκδιώξει με τη στήριξη της Μόσχας.
Πλήγμα στις ελπίδες για ειρήνευση στη Συρία η απόφαση Τραμπ
Η παρουσία των Αμερικανών στη βόρεια Συρία απέτρεπε μια σύρραξη μεταξύ των τουρκικών δυνάμεων και των κουρδικών πολιτοφυλακών για την αποφυγή ενός «ατυχήματος» με θύματα δυνάμεις της Ουάσιγκτον, ενώ εμπόδιζε και την ανασύνταξη των τζιχαντιστών όσο πετούσαν πάνω τους τα αμερικανικά μαχητικά, αλλά και μια προέλαση των υποστηριζόμενων από τους Ρώσους δυνάμεων του Άσαντ στην επαρχία Ιντλίμπ. Αλλά η απόφαση του Τραμπ τα άλλαξε όλα, λόγος για τον οποίο αναδιπλώθηκε προειδοποιώντας την Τουρκία ότι θα καταστρέψει την οικονομία της αν υπερβεί τα όρια μετά τις σφοδρές αντιδράσεις όχι μόνον των Δημοκρατικών αλλά και εντός του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Μέχρι στιγμής παραμένει ασαφές τι θα ακολουθήσει καθώς η Τουρκία βομβάρδισε ήδη θέσεις ων Κούρδων και ετοιμάζεται για την εισβολή, αλλά το σίγουρο είναι, όπως προειδοποιούν αναλυτές, ότι θα ακολουθήσει χάος με τους Κούρδους προδομένους, τους δυτικούς συμμάχους της Ουάσιγκτον να ανησυχούν και μοναδικούς ωφελημένους από την απόφαση Τραμπ τους αντιπάλους της Ουάσιγκτον στην περιοχή, ενδεχομένως ακόμη και τους τζιχαντιστές…
