Ανησυχία επικρατεί Άγκυρα για το πολιτικό - και όχι μόνο - μέλλον του καθεστώτος Ερντογάν, καθώς μετά από την κρίση που έχει προκύψει λόγω της προμήθειας οπλικών συστημάτων από τη Ρωσία και της απειλής των κυρώσεων, τα δημοσιεύματα για νέο πραξικόπημα στην Τουρκία συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς.
Συγκεκριμένα, ένας Τούρκος δημοσιογράφος με σπουδές στις πολιτικές επιστήμες, θεωρεί πως η αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος προ λίγων ετών ενορχηστρώθηκε από τον ίδιο τον Ερντογάν και αναμένει ότι στο προσεχές μέλλον θα ακολουθήσει ένα πραγματικό πραξικόπημα που θα τελειώσει οριστικά την κυριαρχία της σημερινής κυβέρνησης.
Αυτά μπορούν να προκύψουν αν λάβουμε υπόψιν την σημερινή ένταση που επικρατεί αλλά και τα μακροπρόθεσμα αμερικανικά σχέδια για τον ενεργειακό πλούτο της περιοχής και τη δημιουργία του Κουρδιστάν. Για τις ΗΠΑ, η Τουρκία αποτελεί μονάχα έναν παράγοντα αποσταθεροποίησης και εμπόδιο στα σχέδιά της.
Ο Cengiz Aktar υπογράφει στην ιστοσελίδα Ahval ένα άρθρο που έχει ως τίτλο ένα ερώτημα: “Έχουν τελειώσει τα πραξικοπήματα στην Τουρκία”; Το άρθρο είναι πολύ δυσοίωνο για το καθεστώς , για το οποίο ο αρθρογράφος στην αρχή του κειμένου του αφήνει σαφέστατες αιχμές ότι μπορεί να υποκίνησε και πάντως σίγουρα εκμεταλλεύθηκε την απόπειρα πραξικοπήματος. Ο ίδιος δεν αποκλείει καθόλου το ενδεχόμενο ενός νέου πραξικοπήματος, που όμως αυτή τη φορά θα δώσει τέλος στο καθεστώς Ερντογάν.
Γράφει:
“Ως αποτέλεσμα του πραξικοπήματος, εκατομμύρια άνθρωποι βασανίστηκαν, αναγκάστηκαν να φύγουν, απήχθησαν και εξακολουθούν να υποφέρουν…
…Η αλήθεια που όλος ο κόσμος υποθέτει, είναι ότι το καθεστώς γνώριζε ή ενημερώθηκε από κάποιον για το πραξικόπημα που σχεδίαζαν γκιουλενιστές και στρατιωτικοί , αλλά επέτρεψε την εκδήλωσή του για να αποκτήσει στη συνέχεια τον έλεγχο. Το αποτυχημένο πραξικόπημα είναι χαραγμένο στην πολιτική ιστορία της χώρας ως ένα από τα βασικά ορόσημα της πορείας του Ερντογάν στην προεδρία.
Αλλά μπορεί αυτό το προεδρικό σύστημα, στο οποίο όλες οι λανθασμένες αποφάσεις λαμβάνονται βιαστικά από έναν και μόνο άνθρωπο, με προτάσεις ενός αναλφάβητου επιτελείου γύρω του, να διαμορφώνει τη ζωή του λαού και της χώρας και να αποτελέσει δικαιολογία για ένα άλλο πραξικόπημα;
Το γενικό συναίσθημα του κόσμου,αν και ακόμη δεν εκφράζεται έντονα είναι ότι το μονοπάτι που έχει πάρει το καθεστώς, ιδίως μετά τις τοπικές εκλογές, να θέτει τη χώρα για κάθε θέμα σε κατάσταση ανταγωνισμού με τον κόσμο και να παραμένει έτσι πάντα σε κατάσταση κρίσης, θα μπορούσε να είναι το τέλος της Τουρκίας.
Οι πολιτικές του Ερντογάν, οι οποίες διακυβεύουν την επιβίωση αυτού του κράτους, μπορούν να ανοίξουν το δρόμο για την καταστροφή του… Ο επικεφαλής του κράτους παίζει με το 200 ετών DNA του και δεν μπορεί να το αντικαταστήσει με κάτι νέο. Η κρίση των S-400 αποτελεί μία απόδειξη”.
Ο αρθρογράφος επικαλείται τη φράση ενός από τους ιδρυτές του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ),του Αμπντουλάτιφ Σενέρ, ο οποίος είχε είπε ότι «η χώρα επιθυμεί μια επιλογή χωρίς Ερντογάν». “Τα S-400, που αγοράστηκαν για να προστατεύσουν το παλάτι, μπορεί να αποδειχθούν περιττά”, γράφει ο Aktar ο οποίος προβλέπει ότι ο Ερντογάν θα κληθεί να λογοδοτήσει και να καταλήξει “στην εξορία του Κατάρ”. Η τιμωρία του θα ΄ναι απαραίτητη, υποστηρίζει για να ενισχύσει τη νομιμότητα του το καθεστώς που θα τον διαδεχτεί.
Ο Aktar, ούτε λίγο ,ούτε πολύ γράφει ότι δεν βλέπει καμία λύση στο πρόβλημα που να μπορεί να προέλθει από εκλογές γρήγορα. Θεωρεί ότι οι επιπτώσεις της διακυβέρνησης Ερντογάν είναι τόσο καταστροφικές και πρέπει σύντομα να γίνουν αλλαγές.
Γράφει:
“Η διαδικασία αποκατάστασης θα ήταν αναπόφευκτα σκληρή και ενάντια στα δικαιώματα και τις ελευθερίες, ειδικά στο κουρδικό ζήτημα. Η κοινωνία θα εκβιαστεί για να μην διαμαρτυρηθεί, σε αντάλλαγμα πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας. Είναι εύλογο να υποθέσουμε ότι το “νέο” πραξικόπημα θα επιδιώξει τη δυτική βοήθεια για να εξασφαλίσει την επιβίωση του . Τα ευρασιατικά πάθη θα περιοριστούν.
Το νέο καθεστώς θα επιδιώξει να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη με τους παλαιούς συμμάχους, ιδίως το ΝΑΤΟ,την ομαλοποίηση των διμερών και σχέσεων με την Ευρώπη και την επιστροφή στον διάλογο για το Αιγαίο και την Κύπρο…Ομοίως, θα προσπαθήσει να βγάλει τη χώρα από τους βάλτους της Συρίας και του Ιράκ το συντομότερο δυνατό, να σταματήσει τη συνεργασία με την Μουσουλμανική Αδελφότητα και οποιεσδήποτε άλλες ανάλογες ομάδες.Να διορθώσει τις σχέσεις με τον αραβικό κόσμο, εκτός του Κατάρ και να λάβει μέτρα για να τερματιστούν οι περιπέτειες της Τουρκίας στη Λιβύη και τη Σομαλία. Ακόμη και μια προσπάθεια για να ανοίξει ο δρόμος για διάλογο στο ζήτημα της Ροζάβα μπορεί να προκύψει.
Η Δύση δεν θα πει τίποτα εναντίον αυτής της αποκατάστασης. Όπως και στην Αίγυπτο, θα κλείσει τα μάτια, ακόμα κι αν το νέο καθεστώς είναι ανελεύθερο. Θα το έκαναν για να κρατήσουν την Τουρκία στο πλευρό τους”.
Το συμπέρασμα του αρθρογράφου είναι ότι το κοινό μίσος εναντίον του Ερντογάν θα ενώσει τους πάντες, εντός κι εκτός Τουρκίας. Το άρθρο κλείνει με την εκτίμηση ότι όλη αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει μέχρι το 2023.
