Ο λαός της Κωνσταντινούπολης μίλησε...
Και μίλησε για μια δεύτερη φορά φέτος, σε μια εκλογή δημάρχου με κρίσιμη εθνική σημασία.
Οι χθεσινές επαναληπτικές εκλογές αποτέλεσαν την κορωνίδα πέντε χρόνων κρίσιμων εκλογών στην Τουρκία, περίοδο που ξεκίνησε με τον τελευταίο γύρο των τοπικών εκλογών το 2014, που παρουσιάστηκε από το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) της Τουρκίας ως δημοψήφισμα για την κυριαρχία του.
Το ΑΚΡ κέρδισε σαρωτικά και χτίστηκε το πλεονέκτημά του στις τρεις κοινοβουλευτικές εκλογές, δύο προεδρικές εκλογές και στο δημοψήφισμα για το σύνταγμα που ακολούθησαν.
Μετά τις εκλογές του Ιουνίου πέρυσι, με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη θέση του ως πρώτου εκτελεστικού προέδρου της χώρας και κρατώντας τεράστιες κρατικές εξουσίες, το κυβερνών κόμμα φαινόταν ασταμάτητη δύναμη και οι επικριτές του θρηνούσαν το τέλος της τουρκικής δημοκρατίας.
Αλλά αν μια εβδομάδα είναι πολύς χρόνος στην πολιτική, εννέα μήνες είναι περισσότερο από αρκετό για να γίνουν ριζικές αλλαγές.
Μέχρι τη στιγμή που διεξήχθησαν οι τοπικές εκλογές του 2019 τον Μάρτιο, η οικονομία είχε βρεθεί σε πλήρη κρίση, με εκατοντάδες εταιρείες στα πρόθυρα της πτώχευσης και εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες σε απόγνωση.
Αυτό, καθώς και μια αναζωπύρωση της αντιπολίτευσης με μια καινοτόμο και ολοκληρωμένη στρατηγική προεκλογικής εκστρατείας, οδήγησαν σε νίκες για την αντιπολιτευόμενη εθνική συμμαχία σε επτά από τις 10 μεγαλύτερες πόλεις της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένης της σοκαριστικής ήττας του υποψηφίου του AKP, πρώην πρωθυπουργού Binali Yıldırım, στη μεγαλύτερη μητρόπολη της χώρας και οικονομική κινητήρια δύναμη, την Κωνσταντινούπολη.
Το ότι το AKP δεν ήταν έτοιμο να χάσει την Πόλη ήταν προφανές στις 31 Μαρτίου, όταν ο Yıldırım ανακοίνωσε τη νίκη του πριν ολοκληρωθεί η καταμέτρηση. Ο συνυποψήφιός του της αντιπολίτευσης (CHP), κ. Ekrem İmamoğlu, απέρριψε τη δήλωση του Yıldırım.
Στη συνέχεια, το κρατικό πρακτορείο Anadolu σταμάτησε απότομα να αναμεταδίδει τα αποτελέσματα χωρίς εξήγηση.
Αλλά οι περίπου 22.000 ψήφοι διαφορά από ότι φάνηκε δεν ήταν αρκετοί για να εξασφαλίσουν τη νίκη. Το ΑΚΡ αμφισβήτησε τα αποτελέσματα και με μια δικαστική απόφαση που αποδεικνύει την απώλεια της ανεξαρτησίας ενός βασικού δημοκρατικού θεσμού φθάσαμε σήμερα στην νέα εκλογική αναμέτρηση.
Οι εκλογές της Κυριακής αποτελούν συντριπτικό χτύπημα στον Ερντογάν .
Τα Δυτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης πανηγυρίζουν.
Η κυρίαρχη επανάσταση στην Κωνσταντινούπολη την Κυριακή, η οποία είδε τον κύριο αντίπαλο υποψήφιο Ekrem İmamoğlu να επιτυγχάνει μια μεγάληνίκη με περισσότερες από 700.000 ψήφους από τον αντίπαλό του, αποτελεί ισχυρό πλήγμα για τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ο İmamoğlu αύξησε την υποστήριξή του κατά 6% την Κυριακή σε σύγκριση με τις εκλογές της 31ης Μαρτίου, κερδίζοντας το 54% των ψήφων στη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας.
Αυτό επισημαίνεται ως μια συντριπτική ήττα για τον ηγέτη του ΑΚΡ Erdoğan,
ο οποίος υπέστη τη μεγαλύτερη ήττα της πολιτικής σταδιοδρομίας του.
Οι New York Times ήταν αυτοί που αποκάλεσαν τις χθεσινές εκλογές ως τη μεγαλύτερη ήττα της πολιτικής σταδιοδρομίας του Erdoğan.
Ο επικεφαλής της Washington Post δήλωσε: "Ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης κερδίζει αντιμετωπίζοντας την οπισθοδρόμηση στο κυβερνών κόμμα του Ερντογάν" και αποκάλεσε τη νίκη του Ιμαμόγλουως "ένα ισχυρό σημάδι ότι οι πολιτικές περιουσίες του Ερντογάν ενδέχεται να έχουν στερέψει".
Οι Financial Times χρησιμοποίησαν την πιο σκληρή διατύπωση, λέγοντας ότι το στοίχημα του Ερντογάν «επλήγη θεαματικά», αναφερόμενοι στο διάσημο απόσπασμα του Τούρκου Προέδρου «Η απώλεια της Κωνσταντινούπολης σημαίνει την απώλεια της Τουρκίας». Η «δεύτερη ήττα θα αποτελέσει συντριπτικό πλήγμα για τον κ. Erdoğan» συμπλήρωσαν.
Το πρακτορείο ειδήσεων Reuters, ανέφερε ότι η δεύτερη ήττα θα αποδυνάμωνε την προφανή πρόσφυση του Ερντογάν στην εξουσία.
Οι αναλυτές ανέφεραν τη συμβολική σημασία της Κωνσταντινούπολης, ως οθωμανική αυτοκρατορική πρωτεύουσα, καθώς και της πόλης όπου ο Ερντογάν πρωτοεμφανίστηκε ως δήμαρχος το 1994, εξηγώντας τις απεγνωσμένες προσπάθειες του ΑΚΡ να κρατήσει την πόλη. Πολύ σημαντικό είναι βέβαια και το βάθος των πόρων που μπορεί να αντλεί ο Δήμος!
Εν πάση περιπτώσει, αυτή είναι η πόλη όπου η νίκη, όπως είπε ο ίδιος ο Ερντογάν, σημαίνει νίκη σε εθνικό επίπεδο στην Τουρκία. Ο Τούρκος πρόεδρος προωθούσε πριν από τις 31 Μαρτίου τον ισχυρισμό ότι οι δημοτικές εκλογές ήταν «θέμα επιβίωσης» για τη χώρα, εξισώνοντας την αντιπολίτευση με τρομοκράτες και εχθρικές ξένες δυνάμεις.
Και πάλι, είχε μετατρέψει τις τοπικές εκλογές σε εθνικό δημοψήφισμα. Αυτή τη φορά απέτυχε. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων από τον ερευνητή του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις Αλί Ακάρκα αναφέρει ότι η ψήφος του AKP, ανεξάρτητα από τους ακροδεξιούς συμμάχους του του Εθνικιστικού Κινήματος (MHP), μειώθηκε κατά 7,7% σε 34,9% σε σύγκριση με πέρυσι.
Και ενός κακού μύρια έπονται....
Πυρά κατά της αντιπολίτευσης αλλά και εσωκομματική κρίση.
Ειδικά όταν ο πρώην πρωθυπουργός του ΑΚΡ, Αχμέτ Νταβούτογλου, δημοσίευσε σοβαρές επικρίσεις για την πρόσφατη κατεύθυνση του κόμματος σε ένα "μανιφέστο" στο Facebook που κατηγόρησε μια " άπληστη ομάδα" για την αποτυχία τον Μάρτιο.
Η θέση αυτή ενίσχυσε τις φήμες ότι ο Davutoğlu σκοπεύει να ιδρύσει ένα νέο πολιτικό κόμμα, ενώ περαιτέρω συζητήσεις που κυκλοφορούν στην Άγκυρα αναφέρουν ότι οι "δεινόσαυροι" του AKP Ali Babacan και Abdullah Gül-ιδρυτικό μέλος και πρώην πρόεδρος- πρόκειται να ιδρύσουν ένα δεύτερο αποσχισθέν κόμμα.
Η ιστορί των χθεσινών εκλογών έχει όμως και άλλο υπόβαθρο, καθώς οι διαμάχες της Τουρκίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με την αγορά των ρωσικών αμυντικών συστημάτων S-400 και με την Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τα δικαιώματα ενεργειακής διερεύνησης κοντά στην Κύπρο προκάλεσαν απειλές κυρώσεων.
Κάποιοι αναλυτές μιλούν για ανασφάλεια του "σουλτάνου" που σηματοδοτεί την αρχή του τέλους για το ΑΚΡ, ξεχωρίζοντας τον Ιμαμόγλου, άγνωστο στην εθνική σκηνή πριν από τις 31 Μαρτίου, ως βαρέων βαρών αμφισβητία του κυβερνώντος κόμματος.
Άλλοι εξέφρασαν φόβους ότι, πλέον η Τουρκία έχει πολύ πιο δύσκολες μέρες μπροστά της κάτω από μια κυβέρνηση που θα λάβει δραστικά μέτρα πριν από την παραίτηση της από τον πλήρη έλεγχο.
Προς το παρόν, οι ηττημένοι της 23ης Ιουνίου είναι οι εξής:
Οι χαμένοι:
Ερντογάν:
Φυσικά ο Ερντογάν είναι στην κορυφή της λίστας. Η απόφαση επανάληψης των εκλογών ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έκανε ο τούρκος πρόεδρος από τότε που ανέβηκε στην εξουσία. Ο ατελείωτος εκλογικός κύκλος από το 2013 έχει πλέον τελειώσει. Ωστόσο, έχει τελειώσει με μια μεγάλη ήττα, ξεκινώντας μια διαδικασία όπου η ηγεσία του Erdoğan θα τεθεί υπό αμφισβήτηση.
AKP:
Το ΑΚΡ, έχοντας χάσει το ηθικό υψηλό υπόβαθρο στις 31 Μαρτίου, έχασε τώρα ένα ακόμη μεγαλύτερο κομμάτι. Έχει πλέον αποδειχθεί ότι το AKP έχει απωλέσει την εσωκομματική πειθαρχία. Η μηχανή του ΑΚΡ δεν τρέχει πλέον.
Binali Yıldırım:
Ο Binali Yıldırım, ο οποίος έχασε κατά 0,2% στις 31 Μαρτίου, υπέστη 9% απώλειες την Κυριακή. Θα συνταξιοδοτηθεί ως Πρόεδρος του Κοινοβουλίου (η τελευταία του δουλειά) και τελευταίος πρωθυπουργός της Τουρκίας. Αντ 'αυτού, θα τον θυμόμαστε έναν πολιτικό που επέμεινε στα ψέματα και στα κόλπα του κόμματος και που ακύρωσε τις νόμιμες εκλογές στις 31 Μαρτίου.
MHP του Devlet Bahçeli:
Ο υπερεθνικιστικός συνασπισμός του AKP κατεστη άχρηστος στις εκλογές της Ιστανμπούλ. Ο Bahçeli έμεινε μακριά, όσο το δυνατόν περισσότερο, για να μην τρομάξει τους Κούρδους. Φαίνεται ότι ο εθνικιστικός-ισλαμιστικός συνασπισμός δεν μπορεί πλέον να έχει αποτέλεσμα στις τρεις μεγαλύτερες πόλεις της Τουρκίας, την Άγκυρα και τη Σμύρνη, καθώς και τις περισσότερες άλλες μητροπολιτικές πόλεις. Οι κάτοικοί τους είναι κουρασμένοι να ακούν άλλους λαϊκισμούς. Είναι φτωχότεροι, θυμωμένοι και θέλουν πολιτικούς που μπορούν να προσφέρουν.
Οι νικητές:
İmamoğlu:
Ένας νέος ηγέτης γεννιέται. Μέχρι τώρα, ο Ερντογάν δεν είχε κανέναν βιώσιμο ανταγωνιστή για να αμφισβητήσει το χαρισματικό του χαρακτηριστικό και τις νίκες του. Τώρα υπάρχει. Και εκείνος τον νίκησε δύο φορές. Ο İmamoğlu έδωσε στον Erdoğan δύο ήττες σε μόλις 2,5 μήνες. Αν είχε επιτραπεί να αναλάβει καθήκοντα μετά τις εκλογές της 31ης Μαρτίου, ο İmamoglu θα ήταν μόνο ένας τοπικός πολιτικός που κέρδισε απροσδόκητα τη θέση δημάρχου μιας γιγαντιαίας πόλης. Τώρα, όμως, όλος ο κόσμος τον γνώριζε ως βιώσιμο ηγέτη, του οποίου ο λόγος είναι σύγχρονος και περιέχει όρους αγάπης και ενότητας, αντί για πόλωση.
Συνείδηση και δημοκρατία:
Μια εκστρατεία που βασίζεται σε ψέματα σε σχέση με την ακύρωση των εκλογών της 31ης Μαρτίου, ήρθε αντιμέτωπη με τις συνειδήσεις του λαού και καταστράφηκε. Ο μεγαλύτερος λόγος για την ήττα της κυβέρνησης του Ερντογάν είναι η εξάντληση, η σπατάλη, η διαφθορά και η απογοήτευση για το ΑΚΡ με τον Ερντογάν.
CHP και Kılıçdaroğlu:
Ο ηγέτης της CHP Kemal Kılıçdaroğlu αξίζει μνείας που είχε το θάρρος να κατεβάσει έναν νέο υποψήφιο δήμαρχο και να τον εμφανίσει ως κύριο αμφισβητία. Όλος ο έπαινος πηγαίνει στο Kılıçdaroğlu . Το CHP κερδίζει την Κωνσταντινούπολη για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες. Μια μεγάλη νίκη μάλιστα.
