Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να επανεξετάσουν περαιτέρω μέτρα εναντίον της επιμονής της Άγκυρας να παραλάβει το ρωσικό σύστημα πυραύλων S-400, συμπεριλαμβανομένης της απομάκρυνσης της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, η οποία είναι τελευταία λύση, ωστόσο πιθανή υπό την ηγεσία του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, γράφει η αμερικανική εφημερίδα WSJ .
Το Πεντάγωνο έθεσε την 31η Ιουλίου ως την τελική χρονική προθεσμία για την εκδίωξη της Τουρκίας από το πρόγραμμα παραλαβής των αεροσκαφών 5ης γενιάς F-35, εφόσον η Άγκυρα προχωρήσει με τα σχέδια της, για την παραλαβή των πυραύλων S-400, τα οποία σύμφωνα με τον Ερντογάν, θα πραγματοποιηθούν το πρώτο διάστημα του Ιουλίου.
Η απομάκρυνση της Τουρκίας από το πρόγραμμα F-35, στο οποίο η Άγκυρα έχει επενδύσει περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο δολάρια από το 2002, θα δημιουργήσει προβλήματα και για τις δύο πλευρές, καθώς εκτός της τουρκικής παραγγελίας 100 αεροσκαφών, εμπεριέχει και την ενασχόληση οκτώ τουρκικών εταιρειών που παράγουν 937 μέρη για το υπερ-μαχητικό , η κατασκευή του οποίου θα επηρεαστεί άμεσα.
Η Ουάσινγκτον ανησυχεί ότι το ρωσικό σύστημα S-400 θα επηρεάσει τη διαλειτουργικότητα του ΝΑΤΟ και θα εκθέσει τα μαχητικά αεροσκάφη F-35, σε πιθανή υποκλοπή του ίχνους τους από τα ρωσικά ραντάρ, αν και τα F-35 είναι «αθέατα».
«Οι S-400 είναι ένας υπολογιστής. Το F-35 είναι ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής», ανέφερε στην εφημερίδα WSJ η αξιωματούχος Katie Wheelbarger του Πενταγώνου. «Δεν συνδέετε τον υπολογιστή σας με τον υπολογιστή του αντιπάλου σας, διότι αυτό είναι το βασικότερο που θα κάναμε αν δεχόμασταν την παραλαβή των ρωσικών συστημάτων», καταλήγει η ίδια.
Η ακύρωση παραλαβής των αεροσκαφών F-35 είναι ένα καλό βήμα, αλλά οι ΗΠΑ έχουν άλλα μέσα για να δείξουν στην Τουρκία ότι η κακή συμπεριφορά έχει πραγματικές συνέπειες, ανέφερε η αμερικανική εφημερίδα.
Σύμφωνα με την WSJ, η Ουάσινγκτον πρέπει να συνεχίσει τις προσπάθειές της για την επιδιόρθωση των σχέσεων με την Τουρκία, καθώς εξακολουθεί να επωφελείται από τη συμμαχία της με την Άγκυρα, αλλά θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιήσει και άλλα μέσα για να αποδείξει ότι η κακή συμπεριφορά έχει πραγματικές συνέπειες, όπως την επιβολή κυρώσεων στο πλαίσιο της αντιμετώπισης των αντιπάλων της Αμερικής μέσω κυρώσεων νόμος (CAATSA).
Η ειδική ομάδα ειδικών του Πενταγώνου ανακοίνωσε ότι ο Ερντογάν έχει απομακρύνει την Τουρκία από την Ευρώπη και τις δυτικές αξίες και αυτές οι κινήσεις συνέπεσαν με την στρατηγική αντιπαράθεση των δύο πλευρών, ενώ έχουμε υπονόμευση των συμφερόντων των ΗΠΑ και στη Συρία.
«Η απομάκρυνση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ θα ήταν η τελευταία λύση, αλλά η τραγωδία του κανόνα του Ερντογάν είναι ότι είναι πλέον εύχρηστη», γράφει η εφημερίδα.
Σύμφωνα με άρθρο μας που επικαλείται αυτούσιο δημοσίευμα του.thenational.ae, σενάρια αποπομπής της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ δεν υφίσταννται σύμφωνα με δυτικό ΜΜΕ και πιο πολύ «παίζει» το σενάριο της απενεργοποίησης, εκτός και αν οι Τούρκοι «τραβήξουν την περόνη ασφαλείας» μόνοι τους και επιτεθούν σε άλλο κράτος της συμμαχίας αναφέρει γνωστό περιοδικό.
Δεν υπάρχει τίποτα ανάλογο στην συνθήκη εισόδου της Άγκυρας στο ΝΑΤΟ, το οποίο να αφορά απέλαση, αποπομπή ή οτιδήποτε άλλο, (το ίδιο ισχύει και στην Ευρωζώνη).
Ούτε υπάρχει προηγούμενο που να αναφέρει την αποχώρηση ενός κράτους-μέλους.
Μια χώρα μπορεί να εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ, μόνο με δική της βούληση. Το άρθρο 13 ορίζει ότι «κάθε συμβαλλόμενο μέρος μπορεί να παύσει να είναι συμβαλλόμενο μέρος ένα έτος μετά την κοινοποίηση σχετικής καταγγελίας».
Ωστόσο, εάν για παράδειγμα τα μέλη του ΝΑΤΟ ήταν απολύτως αποφασισμένα να εκδιώξουν την Τουρκία, μια τέτοια ενέργεια θα έπρεπε να περνούσε από το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο (NAC), το ανώτερο όργανο λήψης αποφάσεων του οργανισμού.
Ωστόσο, οι αποφάσεις του NAC πρέπει να είναι ομόφωνες και από τα 29 κράτη μέλη. Στην απίθανη περίπτωση που όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ συμφωνούσαν ότι η Τουρκία πρέπει να αποβληθεί, η Άγκυρα θα μπορούσε να κάνει χρήση του βέτο της.
Το μόνο πιθανό σενάριο, στο οποίο θα αγνοείτο το βέτο της Τουρκίας, θα ήταν η περίπτωση μιας άμεσης και εσκεμμένης τουρκικής επίθεσης εναντίον άλλου κράτους-μέλους του ΝΑΤΟ.
Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει την ενεργοποίηση του άρθρου 5, το οποίο δηλώνει ότι «μια ένοπλη επίθεση εναντίον ενός ή περισσοτέρων, θα θεωρηθεί επίθεση εναντίον όλων». Αυτό είναι εξαιρετικά απίθανο.
Εν ολίγοις, η Τουρκία δεν μπορεί και δεν θα αποβληθεί επισήμως από το ΝΑΤΟ. Ωστόσο, εφόσον υλοποιηθεί η παραλαβή των S-400, αναμφίβολα η Άγκυρα θα βρεθεί απομονωμένη από τα πολιτικά και στρατιωτικά όργανα του ΝΑΤΟ.
