Η Τουρκία μέρα με τη μέρα αγριεύει. Οι φιλική της αντιμετώπιση λαμβάνεται ως αδυναμία και τους δίνει χώρο να εντείνουν τις ακρότητες.
Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
Ο Ερντογάν είναι πολύ μπαγάσας και αχάριστος. Τόσοι καλοί άνθρωποι στην Ελλάδα, φίλα προσκείμενοι στον τουρκισμό, τον μπαμπά του ναζισμού και του φασισμού, εξόδοις του ελληνικού λαού, αφού έχουν χωθεί στα πανεπιστήμια και στην πολιτική ζωή, μας κανοναρχούν επί χρόνια για συνωστισμούς στην προκυμαία της Σμύρνης, πως «φταίμε κι εμείς», πως «φταίει ο εκατέρωθεν εθνικισμός», πως πρέπει να δείξουμε κατανόηση, διότι το κράτος- συμμορία είχε δύσκολα παιδικά χρόνια κ.λπ., κι έρχεται ο κολλητός του Ισλαμικού Κράτους και με μια φράση σε ομιλία στη Σμύρνη τα κάνει ρόιδο.
Επιχαίρει για τη σφαγή του 1922. Χαρτοπόλεμος το βιβλίο της Ρεπούση, σκέτο κωλόχαρτο τα άρθρα τόσων ιντελιγκέντσηδων και πορδές στον άνεμο τόσες δηλώσεις βουλευτάδων, καθηγητάδων και άρθρα στην «Αυγή» που τα διαβάσανε μάξιμουμ 1.000 νοματαίοι, όπως αναφέρεται στο dimokratianews.gr.
Οι Τούρκοι, αδέρφια, δεν το κρύβουν πως περάσανε, όταν τους έπαιρνε, λεπίδι τόσο κόσμο. Τους πήγε μετά ο Στρατός μας στρατιωτικό περίπατο, αλλά ας όψονται οι Αλέξηδες και οι Κυριάκοι της εποχής με τα «οίκαδε», αλλιώς θα μιλούσαμε σήμερα από άλλη πρωτεύουσα. Η «πολιτική ορθότητα» είναι άγνωστη στη δεσποτική ισλαμική ελίτ του τουρκικού κράτους, του μεγαλύτερου δουλεμπόρου και υποστηρικτή τρομοκρατών στον κόσμο, του πρωταθλητή της παραβίασης του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τόσο των λαών της ίδιας της τουρκικής επικράτειας όσο και των λαών που έχουν την ατυχία να τους φέρουν η Ιστορία και η γεωγραφία για γείτονες τους απογόνους των ληστών γιων του Ερτογρούλ.
Το περίφημο «στρατηγικό βάθος» της Τουρκίας είναι τόσο ρηχό, που δεν φτάνει ούτε για να πλύνουν τα ποδάρια τους, λερωμένα από το αίμα των χριστιανών της Μ. Ασίας και της Μ. Ανατολής, των Κούρδων, των Γιαζίντι, των σιιτών, των σουνιτών χαλαρής τουρκικής συνείδησης, όποιου σταθεί εμπόδιο στα σχέδια της ηγεσίας της. Η Τουρκία έχει τη σφαγή ως εργαλείο πολιτικής. Οποτε το κρίνει η ληστρική ηγεσία της, είτε φοράει τη στολή είτε το κουστούμι των κεμαλικών ή των ισλαμιστών, σκοτώνει Ελληνες, Αρμενίους, Ασσυρίους, Αραβες, Αλεβίτες, ακόμη και Τούρκους, που τολμούν να διαφωνήσουν ή να διαμαρτυρηθούν.
Η Τουρκία είναι εχθρός μας. Πρέπει να το πάρουμε όλοι απόφαση κι ακόμη περισσότερο να χωνέψουμε πως αυτό το λυσσασμένο θηρίο δεν εξημερώνεται ταΐζοντάς το Ελλάδα και ελληνικές ψυχές. απλά του ανοίγει η όρεξη.
Δεν έχω μεγαλύτερη τιμή για την οικογένειά μου από το γεγονός ότι κι οι δύο παππούδες μου, στρατιώτες της Μεγάλης Στρατιάς κατά τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του έθνους μας στη Μικρά Ασία, πολέμησαν αυτό το καθεστώς γενοκτονίας, βαρβαρότητας, εχθρό της ανθρωπότητας και του πολιτισμού.
Ως σήμερα ο Ερντογάν, με μια θρασύτητα που απηχεί την εγκληματική πρωτοφασιστική φύση του κράτους του, έχει απευθύνει τραμπούκικες απειλές σε Αμερικανούς, Ισραηλινούς, Αυστραλούς, Νεοζηλανδούς, ενώ οι απειλές προς τον Ελληνισμό, Ελλαδικό και Κυπριακό, είναι στο μενού του πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Αλλεπάλληλα τα ναυάγια των σχέσεών του με γείτονες και συμμάχους. Τορπίλισε την πολυετή τουρκοϊσραηλινή συμμαχία, διότι αυτοχρίστηκε Ξίφος του Ισλάμ, προστάτης της τρομοκρατικής ηγεσίας των Παλαιστινίων, που έχουν προδώσει τη με κόστος υποστήριξη της Ελλάδας σε αυτούς το πάλαι, από τα στρατηγικά μας λάθη, αλλά και γιατί βλέπουν το ίδιο το Ισραήλ ως πρώην οθωμανική επαρχία. Αυτοκτονική έπαρση, που θα πληρωθεί, με την οποία επίσης διαλύει τις σχέσεις με την Ε.Ε., με τις ΗΠΑ, με αφορμή τους S-400 και άλλα ζητήματα, ενώ ο Σίσι στην Αίγυπτο ταυτίζει την Τουρκία με την τρομοκρατία των Αδελφών Μουσουλμάνων.
Η συμμαχία του Ελληνισμού με τις ΗΠΑ, την Αίγυπτο και το Ισραήλ, εφόσον θα είμαστε δυναμικά διεκδικητικοί, είναι ένας πολλαπλασιαστής ισχύος για την πολιτική αποτροπής της τουρκικής επιθετικότητας. Η Τουρκία έχει «λαμπρές» επιδόσεις σε γέροντες, γυναικόπαιδα, λαούς δεμένους πισθάγκωνα, «θριαμβεύει» κατά αμάχων και εξευτελίζεται όταν αντιμετωπίζει όρθιους, πάνοπλους και αποφασισμένους αντιπάλους. Πρέπει λοιπόν να βαθύνουμε αυτές τις συμμαχίες μας και να πάψουν αριστεροί και Μητσοτάκηδες να επιδιώκουν, ως άλλοι Τσάμπερλεν, ένα δικό μας Μόναχο, που τελικά θα προαγάγει τη βουλιμία των Τούρκων και θα φέρει τον πόλεμο. Κατάπτυστες οι δηλώσεις αριστερών για ανάγκη «Συμφωνίας Πρεσπών» και για τις διεκδικήσεις της Τουρκίας. Κατάπτυστα τα περί Μουσουλμανικού Συμβουλίου παρά τω πρωθυπουργώ και περί «ποιοτικής δίγλωσσης εκπαίδευσης» της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, του Μητσοτάκη, που κατ’ ουσίαν θέλει εκτουρκισμό Ελλήνων πολιτών που ΔΕΝ είναι Τούρκοι, των Πομάκων και των Αθιγγάνων. Αν δεν μπορείτε να υπερασπιστείτε το έθνος, τη γη του, τα συμφέροντά του, τουλάχιστον βουλώστε το στόμα σας ή επανασυνδέστε το με τον εγκέφαλό σας.
Και μια απορία: ΟΚ, τα επανδρωμένα μαχητικά των Τούρκων κατά τις παραβιάσεις δεν τα ρίχνουμε, ακόμη, απλά τα αναχαιτίζουμε, για να μην παίξουμε το παιχνίδι τους. Τα μη επανδρωμένα (UAV), που έχουν αρχίσει και κόβουν βόλτες στο Αιγαίο και πάνω από τα νησιά μας, γιατί δεν τα κάνουμε παλιοσίδερα;
Πού είναι το όριο; Εκτός αν περιμένουμε να περάσει κανένα πάνω από το Μαξίμου και να διακόψει τη ρέμβη του Καρανίκα ή από την Εκάλη και να διακόψει το τένις του Κυριάκου.
