Η κλιμάκωση της αντιπαράθεσης μεταξύ της Τουρκίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, που παρατηρήθηκε τις τελευταίες ημέρες, θυμίζει στους βετεράνους παρατηρητές της Ουάσιγκτον την περίοδο πριν ο Ταγίπ Ερντογάν εξαναγκαστεί να συνθηκολογήσει, υπό το βάρος της εκστρατείας του Λευκού Οίκου να κτυπήσει την τουρκική οικονομία.
Ξεκίνησαν τις επιθέσεις εναντίον του στα τέλη Ιουλίου, τον Αύγουστο η Τουρκία έζησε μία κόλαση, και τον Σεπτέμβριο, στην έδρα του ΟΗΕ, ο Τούρκος πρόεδρος είπε στον Ντόναλντ Τράμπ, ότι ο πάστορας Άντριου Μπράνσον θα αφεθεί ελεύθερος μέχρι τις 12 Οκτωβρίου. Όπως και έγινε.
Στο μεταξύ, ζήσαμε τους ψευτοπαλικαρισμούς του, τις ύβρεις εναντίον της Αμερικής και τις διαβεβαιώσεις του ο Μπράνσον θα δικαστεί ως «τρομοκράτης» και «πραξικοπηματίας» και δεν θα απελευθερωθεί. Αναγκάστηκε στο τέλος να καταπιεί όσα έλεγα και να ταπεινωθεί.
Βλέπουμε, λοιπόν, την ίδια στρατηγική από το Λευκό Οίκο, αν και τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά, και αναμειγνύεται η στρατηγική επιρροή με τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Σύμμαχος της Τουρκίας είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν της Ρωσίας, ο οποίος στοιχημάτισε ότι θα διχάσει το ΝΑΤΟ και -με τα σημερινά δεδομένα- τα καταφέρνει. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Ατλαντικής Συμμαχίας, που κινδυνεύει με διάλυση μία πτέρυγα της, η νότια, η οποία συμπεριλαμβάνει και την Ελλάδα. Διότι τυχόν αποχώρηση της Τουρκίας θα αφήσει ένα μεγάλο κενό, που στρατηγικά θα μπορούσε να καλύψει η Κύπρος, αφού Δύση και Ανατολή συμφωνούν ότι είναι ένα από τα πιο ακριβά «οικόπεδα» της Μεσογείου.
Από τη Σύνοδο για την Ασφάλεια του Μονάχου, όταν έστειλε το πρώτο ηχηρό μήνυμα ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Μάικ Πενς, φτάσαμε να διεξάγεται ένας βρώμικος υπόγειος πόλεμος, με αποκορύφωμα τη χθεσινή τοποθέτηση του Πενταγώνου ότι η Τουρκία θα αντιμετωπίσει σοβαρότατες συνέπειες εάν αγοράσει το ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα S-400. Ο Ταγίπ Ερντογάν -μέχρι την Παρασκευή το βράδυ τουλάχιστον- φέρθηκε ψύχραιμα και δεν αντέδρασε, αλλά προηγουμένως είχε φροντίσει να δημοσιοποιήσει τα κοινά γυμνάσια του ρωσικού ναυτικού και του τουρκικού. Αυτό είναι από τα άγραφα: Μία χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ να συμμετέχει σε με τη χώρα, τη Ρωσία, που αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό των Δυτικών.
Οι Αμερικανοί κατέγραψαν το γεγονός και έστειλαν τα μηνύματά τους. Στο μεταξύ, ο Ερντογάν είχε στείλει αίτημα μέσω του Τζάρετ Κούσνερ, του γαμπρού του Τραμπ, με το οποίο ζητούσε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πλανητάρχη για να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Και για τη Συρία, όπου οι Αμερικανοί με τους συμμάχους τους δημιουργούν ζώνη ασφαλείας χωρίς τους Τούρκους, αλλά και για τους S-400. Το τηλεφώνημα αυτό δεν έχει γίνει ακόμα, ή αν έγινε δεν έχει δημοσιοποιηθεί…
Ο Πρόεδρος Τραμπ, στο μεταξύ, είχε ζητήσει προσωπικά από τον Ερντογάν να ακυρώσει την παραγγελία και σε αντάλλαγμα να πάρει τους Patriot και τα μαχητικά αεροπλάνα F-35, όπως και άλλο αμερικανικό οπλισμό, αλλά ο Τούρκος Σουλτάνος αρνήθηκε.
Οπότε οι σχέσεις βρίσκονται στο «σημείο μηδέν» -για άλλους βρίσκονται στο σημείο, όπου δεν επιτρέπεται πισωγύρισμα. Και μέχρι της στιγμής αυτό το μήνυμα στέλνει ο Ερντογάν. Απαιτεί και τους S-400 και τους Patriot και τα F-35.
Στη χώρα του μπορεί να κάνει ότι θέλει. Στην Αμερική έχουν ακόμα τους βασικούς θεσμούς ανεξάρτητους και ειδικά την Δικαιοσύνη. Ενώ το Κογκρέσο είναι εχθρικό προς τον Πρόεδρο Τραμπ, ο οποίος αναγκάζεται να υπογράφει τους νόμους. Ένας από αυτούς ήταν και ο νόμος για τις κρατικές δαπάνες που επιβάλλει το πάγωμα στη μεταφορά των F-35 στην Τουρκία.
Τι ζητούν οι Αμερικανοί; Πρώτα απ’ όλα λένε στον Ερντογάν ότι εκπροσωπούν την υπερδύναμη και οφείλει να ακούει. Ο πρόεδρος της Τουρκίας κάνει πάντα το αντίθετο.
Απαιτούν την ακύρωση της παραγγελίας των S-400. Και αυτός ανακοινώνει ότι τον Ιούλιο θα ξεκινήσει η εγκατάσταση του πυραυλικού συστήματος. Μέχρι τότε βέβαια θα μπορούσαν να γίνουν πολλά, ακόμα και να επιστρέψει η Τουρκία στο δυτικό «μαντρί». Αλλά για να συμβεί αυτό ο εκβιασμός στον Ερντογάν πρέπει να είναι πολύ μεγάλος. Οι Αμερικανοί έχουν στοιχεία για τον πλούτο της οικογένειάς του και επίσης γνωρίζουν ότι η οικονομική κατάσταση της Τουρκίας δεν είναι και η καλύτερη δυνατή.
Έχω συναντήσει αναλυτές που πιστεύουν ότι οι τουρκοαμερικανικές σχέσεις έχουν ήδη οδηγηθεί σε ρήξη. Προσωπικά πιστεύω ότι οι Αμερικανοί θα συνεχίσουν την προσπάθεια να τον μεταπείσουν. Και στην περίπτωση αυτή χρειάζεται η Αθήνα και η Λευκωσία, από κοινού με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, να λάβουν αποφάσεις για το πως θα αντιμετωπίσουν τη νέα κατάσταση που ξετυλίγεται ενώπιον τους.
Εάν η Τουρκία αρνηθεί την αμερικανική πρόταση τότε οδηγούνται οι πρωταγωνιστές σε αχαρτογράφητα νερά. Πάντως, αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι ο κ. Τραμπ και ο κ. Ερντογάν είναι απρόβλεπτοι ηγέτες. Με τον ίδιο τρόπο που θα οδηγηθούν σε σύγκρουση, με τον ίδιο τρόπο μπορεί “να τα ξαναβρούν”…
Την Παρασκευή το μεσημέρι διέρρευσε η πληροφορία ότι οι απεσταλμένοι που έστειλε ο κ. Τραμπ στην Άγκυρα είπαν στους συνομιλητές τους ότι εάν η Τουρκία εγκαταστήσει τους S-400 να ετοιμαστεί για την έξοδο από το ΝΑΤΟ.
Στην περίπτωση αυτή, η επιλογή της Αμερική είναι μία και μοναδική. Είναι η λύση που έχουν παρουσιάσει το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Ελλάδα και η Κύπρος…
Πηγή: hellasjournal.com
