Η παραίτηση του υπουργού Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζέιμς Μάτις και η ευθεία αμφισβήτηση της απόφασης του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ από ένα πρώην στρατιωτικό, που δοξάστηκε στα πεδία των μαχών, δείχνει -πάνω και πέρα απ’ όλα- ότι η απόσυρση των Αμερικανών πεζοναυτών από τη Συρία, αντιστρατεύεται τα στρατηγικά συμφέροντα της Αμερικής στη συγκεκριμένη περιοχή.
Η φυγή του υπουργού ‘Αμυνας οφείλεται και στη δεύτερη απόφαση του κ. Τραμπ, να αποχωρήσει μεγάλο μέρος των αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν, όπου οι Ταλιμπάν είναι έτοιμοι να επανέλθουν δριμύτεροι…
Το δεύτερο μήνυμα είναι ότι η Αμερική, χρησιμοποιεί χώρες και λαούς για να υπηρετήσουν τα συμφέροντά της και στη συνέχεια τις/τους προδίδει. Και αναφέρομαι στους Κούρδους της Συρίας, οι οποίοι θυσιάστηκαν για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον συγκεκριμένο Πρόεδρο, για να τους πληρώσουν αφήνοντάς τους απροφύλακτους στις ορδές του Ταγίπ Ερντογάν, που ετοιμάζονται να εισβάλουν στη βόρεια Συρία.
Οι παλαιότεροι θυμήθηκαν την προδοσία της δεκαετίας του ’70, όταν η Αμερική εγκατέλειψε τον πατριάρχη της οικογένειας Μπαρζανί, και ενώ ήταν η διάχυτη η εκτίμηση τότε ότι οι ΗΠΑ θα αναγνώριζαν για πρώτη φορά κουρδικό κράτος. Ήταν η νύχτα μίας μεγάλης «σφαγής»… Τούτη η αμερικανική προδοσία φαίνεται πως θα προκαλέσει τεράστια ζημιά στο κουρδικό στοιχείο.
Η κατάσταση χθες το βράδυ στην Ουάσιγκτον, μετά την παραίτηση του Τζέιμς Μάτις ήταν καταθλιπτική και κάποιοι αναλυτές αναμένουν σήμερα και άλλες ανατροπές, και ενώ ο Πρόεδρος Τραμπ ετοιμάζεται να αναχωρήσει για τη Φλόριδα, όπου θα παραμείνει για τρεις εβδομάδες για να …ξεκουραστεί, ενώ η χώρα «καίγεται» και το αμερικανικό κράτος κινδυνεύει να κατεβάσει τα ρολά.
Πολλοί ομολογούν ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος είναι ένας αλλαγμένος άνθρωπος το τελευταίο διάστημα και δρα και αντιδρά με αλλοπρόσαλλο τρόπο. Λένε επίσης ότι είναι θλιβερό το γεγονός ότι λαμβάνει μία απόφαση εθνικού συμφέροντος και ενδιαφέροντος και δεν ρωτά καν τη γνώμη των συνεργατών του, οι οποίοι βρέθηκαν όλοι απέναντί του. Και δεν είναι μόνο ο κ. Μάτις ο οποίος του απέδειξε το λάθος της απόφασής του, αλλά και ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου και ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας. Στην Ουάσιγκτον βάζουν στοιχήματα για το ποιος θα είναι ο επόμενος που θα ακολουθήσει τον κ. Μάτις. Πάντως, στα ανώτατα στρατιωτικά κλιμάκια επικρατεί μεγάλος θυμός, διότι η αποχώρηση θεωρείται ως μία ήττα, αφού ο Ισλαμικός Στρατός όχι μόνο δεν έχει ηττηθεί αλά δείχνει πάλι τα δόντια του.
Από χθες το μεσημέρι «έρπει» ξανά μία πληροφορία που διάψευσε από προχθές ο Λευκός Οίκος, σύμφωνα με την οποία βασικό ρόλο για την απόφαση του κ. Τραμπ, έπαιξε ο κ. Ερντογάν, ο οποίος την ίδια στιγμή ελέγχεται από τον πρόεδρο της Ρωσίας και καθοδηγείται από τον θρησκευτικό ηγέτη του Ιράν.
Όπως προανέφερα, την Τετάρτη εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου απέρριψε τον ισχυρισμό, και εξήγησε ότι ο κ. Τραμπ δεν συζήτησε την απόφαση του με τον πρόεδρο της Τουρκίας, απλά τον ενημέρωσε. Αν η πληροφορία αποδειχθεί αληθινή, δείχνει την τραγωδία της Αμερικής, να βρίσκεται στα χέρια ενός ανθρώπου, που δεν σκέφτεται με το μυαλό του, αλλά αφήνει το θυμό του να τον καθοδηγεί.
- Ενώ συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, η Αμερική επαναλαμβάνει την προειδοποίησή της προς την Τουρκία ότι αν παραλάβει το ρωσικό σύστημα S-400 που ήδη αγόρασε, θα υποστεί βαριές κυρώσεις. Και η Τουρκία σαν χώρα, και όσοι υπέγραψαν τη συμφωνία και όσες εταιρείες συνεργάζονται με τους κατασκευαστές των S-400.
Ο σχετικός νόμος, που ψήφισε η Γερουσία μετά από αίτημα του κ. Τραμπ, είναι απαγορευτικός για τη συγκεκριμένη αγορά. Ποιος όμως εγγυάται ότι δεν θα τον ανατρέψει ο Αμερικανός πλανητάρχης, αν και πρόκειται για εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα;
Επίσης τονίζεται σε όλους τους τόνους ότι η Ουάσιγκτον υποστηρίζει σθεναρά τις συνεργασίες του Ισραήλ και της Αιγύπτου με την Κύπρο και την Ελλάδα, και το 2019 ανώτερα στελέχη της θα λάβουν μέρος στις τριμερείς συναντήσεις που θα γίνουν στην Κρήτη και στην Αίγυπτο.
- Η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε μία «παρανοϊκή» χώρα -σε επίπεδο πολιτικής- καθώς ουδείς γνωρίζει, τι θα ξημερώσει αύριο και ποιο μήνυμα θα «εκτοξεύσει» στο Twitter ο Αμερικανός πλανητάρχης. Στην πλειοψηφία των αναλυτών είναι αδιανόητο -εάν ισχύει η πληροφορία- ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, να υλοποιεί ένα αίτημα του Ερντογάν, και την ίδια στιγμή ο πρόεδρος της Τουρκίας να υποδέχεται τον μεγαλύτερο εχθρό του Τραμπ, τον πρόεδρο του Ιράν, στο αυτοκρατορικό παλάτι.
Δεν πρόκειται για πολιτική με …όραμα, όπως ισχυρίζονται, αλλά για την απόλυτη παράνοια…
Πηγή: hellasjournal.com
