Η απόφαση της απόκτησης των 70 αμερικανικών ελικοπτέρων OH-58D Kiowa θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα μεγάλο ανέκδοτο. Δεν είναι δυνατόν η Τουρκία να αγοράζει S-400 από την Ρωσία για να τα βάλει απέναντι από το Αιγαίο και εμείς ως απάντηση να επιλέγουμε τα «σαπάκια» να τα στείλουμε στρατιωτική βοήθεια στα νησιά μας.
Αν αυτές είναι οι επιλογές που έχει η στρατιωτική και πολιτική ηγεσία όσον αφορά στα οπλικά συστήματα με τα οποία θέλει να ενισχύσει τις Ένοπλες Δυνάμεις τότε θα πρέπει πραγματικά να ανησυχούμε απέναντι σε μία Τουρκία που εξοπλίζεται σαν «αστακός» και περνάει τεχνολογικά σε μία άλλη φάση.
Οι Τούρκοι κατασκευάζουν πυραύλους με τεράστιο βεληνεκές, κορβέτες, αποβατικά σκάφη, άρματα μάχης, επιθετικά ελικόπτερα και επιλέγουν τα πάνε σε άλλο επίπεδο την άμυνα τους με UCAVs, με μαχητικά αεροσκάφη F-35 (σ.σ. άλλο αν δεν γνωρίζουμε αν τελικά θα τους τα δώσουν οι ΗΠΑ) και αντιαεροπορικά συστήματα S-400.
Κι εμείς τί έχουμε, αλλά το σπουδαιότερο τί κινήσεις κάνουμε για να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να ενισχύσουμε την άμυνα της χώρας μας; Αναβαθμίζουμε τα P-3 Orion, θέλουμε να δώσουμε 1,1 δισ. ευρώ για την αναβάθμιση των F-16 και επιλέγουμε να πάρουμε ως βοήθεια από τους Αμερικανούς τα OH-58D Kiowa.
Τόσο φθηνά εξαγοράζεται η συνδρομή της Ελλάδας στις ΗΠΑ με τη Σούδα, την Αλεξανδρούπολη και πολλές ακόμη βάσεις οι οποίες είναι στη διάθεση των Αμερικανών; Αυτό είναι το αντάλλαγμα που ζητήσαμε όταν οι Τούρκοι απειλούν ευθέως τις ΗΠΑ πώς θα τις διώξουν από το Ιντσιρλίκ; Είναι απλά ντροπή.
Πάμε τώρα στο καθ' αυτό θέμα των ελικοπτέρων. Πρόκειται για ιπτάμενα μέσα τα οποία έχουν φάει χωρίς αμφιβολία τα «ψωμιά» τους. Οι Αμερικανοί τα είχαν για παλιοσίδερα και εμείς δεχόμαστε να πάρουμε 70 γνωρίζοντας πώς απ' αυτά ούτε καν τα μισά δεν θα είναι επιχειρησιακά.
Πληροφορίες του ΓΕΕΘΑ λένε πώς η συμφωνία αναφέρει πώς τα 36 θα είναι επιχειρησιακά για ένα χρονικό διάστημα, ουδείς ξέρει πόσο, και τα υπόλοιπα 34 θα χρησιμοποιηθούν είτε ως εκπαιδευτικά (το πολύ 10) και τα άλλα για ανταλλακτικά. Τα φέρνουμε στην Ελλάδα για να τα κανιβαλίσουμε.
Και γι' αυτά θα πληρώσουμε 46 εκατομμύρια ευρώ, προφανώς για να τα μεταφέρουμε, να εκπαιδεύσουμε τους χειριστές να τα πετάνε και να δημιουργήσουμε την κατάλληλη υποδομή για να τα υποδεχθούμε. Η ιστορία αυτή έχει πού μεγάλο παρασκήνιο και κόντρες σε ανώτατο στρατιωτικό επίπεδο αλλά αυτά θα τα γράψουμε κάποια άλλη στιγμή.
Εκείνο που μπορούμε να πούμε τώρα είναι πώς τα ελικόπτερα ένοπλης αναγνώρισης και ελαφράς επιθετικής κρούσης τύπου «OH-58D Kiowa Warrior» θα μπορούν να γίνουν πολύ εύκολος στόχος για τα τουρκικά αντιαεροπορικά συστήματα. Δεν μιλάμε για τα S-400 που θα πάρει η Τουρκία γιατί μάλλον θα χαράμιζαν τα βλήματα.
