Βυζαντινός πολεμιστής, ο οποίος αποκεφαλίστηκε μετά την κατάληψη του οχυρού του από Οθωμανούς κατά τον 14ο αιώνα, είχε στο σαγόνι του νήμα πιθανόν από χρυσό, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Η ανάλυση της κάτω γνάθου του πολεμιστή αποκάλυψε ότι η γνάθος του είχε σπάσει σε κάποια επίθεση, καθώς και ότι ένας ταλαντούχος γιατρός της εποχής είχε χρησιμοποιήσει νήμα ή λεπτό σύρμα -πιθανότατα από χρυσό- για να ράψει το σαγόνι του μαζί μέχρι να επουλωθεί.
«Το σαγόνι του είχε σπάσει σε δύο κομμάτια», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Αναγνώστης Παν. Αγελαράκης, Καθηγητής ανθρωπολογίας στο Τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου Adelphi της Νέας Υόρκης. Η ανακάλυψη της γνάθου -ηλικίας σχεδόν 650 ετών είναι ένα εκπληκτικό εύρημα, διότι δείχνει την ακρίβεια με την οποία «ο επαγγελματίας ιατρός μπόρεσε να ενώσει τα δύο μεγάλα θραύσματα της γνάθου». Επιπλέον, ο επαγγελματίας ιατρός φαίνεται ότι ακολούθησε τις συμβουλές που είχε δώσει ο Ιπποκράτης τον 5ο αιώνα π.Χ., που αναφέρονταν σε τραυματισμούς γνάθων, περίπου 1.800 χρόνια πριν από τον τραυματισμό του συγκεκριμένου πολεμιστή.
Ο πολεμιστής ήταν μεταξύ 35 και 40 ετών όταν πέθανε, ενώ ο τραυματισμός του στη γνάθο τοποθετείτε, περίπου, 10 χρόνια πριν τον θάνατό του.
Ανάλυση των δοντιών στην κάτω γνάθο του, αποκάλυψε οδοντική πέτρα, η οποία είχε συσσωρευτεί στο σημείο όπου υπήρχε ένα λεπτό σύρμα για να συγκρατήσει τη γνάθο, καθώς επουλωνόταν. Το σύρμα έχει εξαφανιστεί εδώ και καιρό, αλλά οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ήταν χρυσό. Δεν υπήρχαν ενδείξεις κράματος αργύρου, το οποίο θα άφηνε ένα γκριζωπό χρώμα, ούτε πράσινοι λεκέδες χαλκούχου οξέος που θα άφηναν τα χάλκινα σύρματα. «Πρέπει να ήταν κάποιο είδος χρυσής κλωστής, ένα χρυσό σύρμα ή κάτι τέτοιο, όπως συνιστά ο Ιπποκράτης τον πέμπτο αιώνα π.Χ.», ανέφερε ο Καθηγητής ανθρωπολογίας.
