Τεχνολογικοί κολοσσοί όπως, το Google, το Facebook και το Twitter, δεν μπορούν να διωχθούν από τη δικαιοσύνη με βάση τις καταγγελίες συγγενών θυμάτων τρομοκρατικών ενεργειών που κατηγορούν τις εταιρείες αυτές ότι βοήθησαν το Ισλαμικό Κράτος να διαδώσει την προπαγάνδα του.
Συγκεκριμένα, το Ανώτατο Δικαστήριο δικαίωσε με την απόφασή του τις εταιρείες τεχνολογίας, χωρίς ωστόσο να υπεισέλθει στην ευρύτερη συζήτηση για τον αμφιλεγόμενο νόμο που τις προστατεύει εδώ και περίπου 25 χρόνια από δικαστικές διώξεις για το περιεχόμενο που αναρτούν στο διαδίκτυο.
Οι υποθέσεις που εξετάστηκαν
Οι εννέα δικαστές εξέταζαν δύο διαφορετικές υποθέσεις. Στην πρώτη από αυτές, οι γονείς μιας νεαρής Αμερικανίδας που σκοτώθηκε στις επιθέσεις του 2015 στο Παρίσι στράφηκαν κατά της Google, της μητρικής εταιρείας του YouTube.
Συγκεκριμένα, υποστήριζαν ότι ο κολοσσός στήριζε το Ισλαμικό Κράτος καθώς πρότεινε ορισμένα βίντεο σε χρήστες της υπηρεσίας αυτής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΗΠΑ: Νέο θρίλερ στις αγορές με την αύξηση του ορίου χρέους
Στη δεύτερη, οι συγγενείς ενός Ιορδανού, θύματος της επίθεσης που σημειώθηκε σε νυχτερινό κέντρο της Κωνσταντινούπολης την 1η Ιανουαρίου 2017, υποστήριζαν ότι το Facebook, το Twitter και η Google θα μπορούσαν να θεωρηθούν «συνεργοί» επειδή δεν κατέβαλαν επαρκείς προσπάθειες για να αποσύρουν από τις πλατφόρμες τους το περιεχόμενο που αναρτούσε το Ισλαμικό Κράτος.
Το σκεπτικό της απόφασης
«Το γεγονός ότι κάποιοι κακοπροαίρετοι επωφελούνται από τις πλατφόρμες αυτές δεν επαρκεί για να επιβεβαιωθεί ότι οι κατηγορούμενοι έδωσαν συνειδητά ουσιαστική βοήθεια σε αυτές τις οργανώσεις» ανέφερε ο δικαστής Κλάρενς Τόμας εξηγώντας το σκεπτικό της απόφασης.
«Συμπεραίνουμε ότι οι ισχυρισμοί των εναγόντων δεν επαρκούν για να αποδειχθεί ότι οι κατηγορούμενοι βοήθησαν το ΙΚ να πραγματοποιήσει την επίθεσή του», συνεχίζει η απόφαση, που ελήφθη ομόφωνα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Ανώτατο Δικαστήριο απέφυγε να εξετάσει την ουσία της «Ενότητας 230» του Νόμου περί Επικοινωνιών που ισχύει από το 1996 και θεωρείται ως ο στυλοβάτης της «απογείωσης» του ιντερνέτ τα επόμενα χρόνια. Το κείμενο αυτό ορίζει ότι οι εταιρείες του τεχνολογικού τομέα δεν μπορούν να θεωρηθούν «συντάκτες» και χαίρουν δικαστικής ασυλίας για το περιεχόμενο που αναρτάται στις πλατφόρμες τους.
