Του Μάνου Χατζηγιάννη
Εντύπωση προκάλεσε η πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου προέδρου σε Ορθόδοξη Εκκλησία και βγήκαν όλοι οι επιδερμικοί αναλυτές και οι αδαείς περί της εκκλησιαστικής διπλωματίας να...σκούξουν.
Και βέβαια για πολλοστή φορά είδαν το δέντρο και έχασαν το δάσος....
Το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ πρώτο εδώ και ενάμισι μήνα είχε αποκαλύψει την κοινή παρουσία Ερντογάν-Μπορίσοφ στον ανακαινισμένο βουλγαρικό ναό την Πόλη και είχε εξηγήσει και τους λόγους που συνέτειναν σε αυτήν την θριαμβευτική συμπόρευση σε Μια χριστιανική εκκλησία.
Όμως η παρουσία του “σουλτάνου” σε μια εκκλησία έχει και άλλο νόημα. Ειδικά όταν μιλάμε για αυτόν τον ηγέτη που με κάθε ευκαιρία επιχειρεί να εμφανιστεί ως εκπρόσωπος και αυτόκλητος προστάτης των απανταχού μουσουλμάνων. Υπενθυμίζεται πως ο Τούρκος πρόεδρος στις 22 Ιουλίου με αφορμή τα γεγονότα στο τζαμί Αλ Ακσα στα Ιεροσόλυμα μίλησε ως πρόεδρος του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας κατηγορώντας το Ισραήλ πως "αγνόησε όλες τις προειδοποιήσεις" και ότι ενεργούσε με δυσανάλογη δύναμη "εναντίον αδελφών μας που συγκεντρώθηκαν για προσευχές την Παρασκευή".
Η δήλωση του ανέφερε ακόμη ότι η περιοχή γύρω από την Αλ-Άκσα είναι "ναός που ανήκει στο Ισλάμ" και ότι ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας.θα συνεχίσει να υποστηρίζει τον Πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς.
Πως λοιπόν ο “προστάτης των μουσουλμάνων” κάνει ανοίγματα στον Χριστιανισμό;
Από το τουρκικό δημοψήφισμα και μετά έχουμε γίνει μάρτυρες αρκετών προκλήσεων ενάντια στην Χριστιανοσύνη, όπως η προσευχή με το Κοράνι μέσα στην Αγιά Σοφιά. Έχουμε ξαναγράψει πως σύμφωνα με Τούρκους αναλυτές ο Ερντογάν επιχειρεί να κεφαλαιοποιήσει μια αντιπαράθεση την οποία αποκαλεί "Ημισέληνος vs Σταυροφόρων" που τον έκανε δημοφιλή στις συντηρητικές και εθνικιστικές μάζες της χώρας.
Το τελευταίο διάστημα όμως κάτι φαίνεται να αλλάζει...
Δεν είναι μονάχα η παρουσία Ερντογάν στην βουλγαρική Εκκλησία αλλά μια σειρά από γεγονότα με τα οποία επιχειρείται να δοθεί η εντύπωση μιας Τουρκίας πιο..ανοιχτής στον Χριστιανισμό.
Σχετική είναι και η είδηση πως Τούρκοι αποκαθιστούν χριστιανικές εικόνες στην Αγιά Σοφιά
Συγκεκριμένα εμπειρογνώμονες από το εργαστήριο αποκατάστασης του υπουργείου Πολιτισμού της Τουρκίας, αποκαθιστούν 452 ιστορικές βυζαντινές εκκλησιαστικές εικόνες, που χρονολογούνται μέχρι τον 7ο αιώνα. Οι εικόνες έχουν συγκεντρωθεί από διάφορες πόλεις της Τουρκίας και φυλάσσονται στην Αγία Σοφία.
"Είναι ένα πολύ σημαντικό έργο για εμάς. Αυτές οι εικόνες είναι ιστορικά στοιχεία. Πρέπει να τα προστατεύσουμε. Μέχρι στιγμής έχουν αποκατασταθεί 45 εικόνες ", δήλωσε ο διευθυντής του εργαστηρίου Ali Osman Avşar , εξηγώντας ότι η πλειοψηφία των εικόνων που έχουν αποκατασταθεί ανήκουν στον 17ο και 18ο αιώνα.
Το πρόγραμμα λειτουργεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.
Πως λοιπόν ο Ερντογάν μεταστρέφεται από μια υβριδική ιδεολογία του νεο-οθωμανισμού στην θρησκευτική ανεκτικότητα;
Είναι αυτό ένα κλείσιμο του ματιού στην Δύση με την οποία “τα έχει σπάσει” εδώ και καιρό αποκαλώντας την Ευρωπαϊκή Ένωση “κλειστο χριστιανικό κλάμπ” ο Τούρκος πρόεδρος; Διόλου τυχαίο επίσης δεν είναι το γεγονός πως οι γέφυρες στήνονται με μια χώρα, την Βουλγαρία, που έχει την προεδρία της ΕΕ για αυτό το εξάμηνο.
Βρισκόμαστε λοιπόν ενώπιον μιας αλλαγής προφίλ του Ερντογάν και την προσπάθεια μετάλλαξής του σε “διαθρησκειακό ηγέτη”;
Πάντως η μόδα των διαθρησκειακών ηγετών δεν είναι τουρκική πατέντα αφού και το Αιγύπτιος πρόεδρος Σίσι κάτι αντίστοιχο έπραξε.
Οι Κόπτες Χριστιανοί γιορτάζουν τα Χριστούγεννα στις 7 Ιανουαρίου και παρά τις απειλές του Ισλαμικού Κράτους χιλιάδες Χριστιανοί συγκεντρώθηκαν στους ναούς. Μαζί τους για συμβολικούς λόγους προφανώς και ο Αιγύπτιος πρόεδρος Abdel-Fattah el-Sissi, ένας γνήσιος μουσουλμάνος.
«Εμείς, με τη χάρη του Θεού, προσφέρουμε ένα μήνυμα ειρήνης και αγάπης από εδώ, όχι μόνο στους Αιγύπτιους ή στην περιοχή, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο», δήλωσε ο Sissi στους πιστούς, δίπλα στον Κόπτη Πάπα Tαγουάρδο.
Και οι δύο περιτπώσεις χωρών, Τουρκία & Αίγυπτος, έχουν πληγεί επανειλλημένως από τρομοκρατικά χτυπήματα ριζοσπαστικών στοιχείων του Ισλάμ. Και στις δύο χώρες για πολλά χρόνια υπήρχε ομαλή συνύπαρξη Χριστιανών και μουσουλμάνων. Οπότε η άνθηση εσχάτως του φαινομένου του “διαθρησκειακού ηγέτη” προσδίδει άλλο νόημα... Κοντά στο νου και η γνώση....
