"Μπορεί η Τουρκία να αντέξει τον στρατό της;", είναι ο τίτλος άρθρου έγκριτου ΜΜΕ του Δρ. Michael Rubin ο οποίος είναι Ανώτερος Συνεργάτης στο American Enterprise Institute (AEI) ,κυριότερα σημεία του οποίου είναι τα εξής:
"Όταν ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επέλεξε να παίξει διπλωματικά σκληρά παιχνίδια για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, αυτός και οι κορυφαίοι βοηθοί του γνώριζαν ότι πολλοί αμυντικοί αναλυτές, διπλωμάτες και think tankers θα συμφωνήσουν μαζί του
Άλλωστε, το καθεστώς Ερντογάν είχε από καιρό μια διογκωμένη αίσθηση της σημασίας της Τουρκίας. «Ας είμαστε ξεκάθαροι, είμαστε μέλος της συμμαχίας για 70 χρόνια και έχουμε τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στη συμμαχία», παρατήρησε ο Εκπρόσωπος της Τουρκικής Προεδρίας Fahrettin Altun, εξηγώντας γιατί η Άγκυρα ήταν στη θέση του οδηγού.
Η Τουρκία μπορεί να συγχωρεθεί για τέτοια αλαζονεία. Σε τελική ανάλυση, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ συχνά του επιτρέπουν να μιλάει για τη σημασία της Άγκυρας και το μέγεθος του στρατού της.
«Η Τουρκία έχει τις δεύτερες μεγαλύτερες ένοπλες δυνάμεις στο ΝΑΤΟ μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και είναι ένα πολύ δυνατό δεύτερο, θα μπορούσα να προσθέσω», παρατήρησε ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, για παράδειγμα, σε συνέντευξη Τύπου του 2019 με τον Ερντογάν .
«Η συνεργασία μας με την Τουρκία, η οποία έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ, μας δίνει τη δυνατότητα να προβάλλουμε ισχύ στην περιοχή και να υπερασπιστούμε τις ανατολικές και νότιες πλευρές του ΝΑΤΟ», δήλωσε πριν από ένα χρόνο η υφυπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ σε κατάθεση ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας.
Στις 11 Μαρτίου 2022, ακόμη και όταν η Τουρκία εμπόδιζε τον ανεφοδιασμό στην Ουκρανία, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ ταξίδεψε στην Τουρκία για να επαινέσει τον Ερντογάν και τη «σημασία της συνεισφοράς της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ».
CONTINUE READING
Ο Ερντογάν έστησε τον Πούτιν να τον περιμένει (Βίντεο)
Ίσως ο Στόλτενμπεργκ νόμιζε ότι ήταν διπλωμάτης, αλλά για τον Ερντογάν , μια τέτοια ικεσία ενισχύει την αυτοαντίληψη του ως νέου σουλτάνου.
Ενώ η Τουρκία έχει περισσότερα στρατεύματα υπό όπλα από ότι η Γαλλία και η Γερμανία μαζί, είναι λάθος να μεταφραστεί αυτό σε αναγκαιότητα ή ακόμη και επιρροή. Το μέγεθος του στρατού είναι άμεσο αποτέλεσμα της στράτευσης. Η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, ωστόσο, δεν μεταφράζεται συχνά σε ισχύ.
Πριν από την Επιχείρηση Καταιγίδα της Ερήμου, την απελευθέρωση του Κουβέιτ το 1991, το Ιράκ είχε τον πέμπτο μεγαλύτερο στρατό στον κόσμο, αλλά εξακολουθούσε να αναδιπλώνεται μετά από μια χερσαία εκστρατεία μόλις 100 ωρών.
Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ο ιδρυτής της σύγχρονης Τουρκίας, έγινε γνωστός ως Οθωμανός στρατιωτικός, αλλά η κληρονομιά του ήταν εξίσου η προσπάθειά του για τον κοινωνικό μετασχηματισμό της Τουρκίας. Εδώ, η στράτευση έπαιξε σημαντικό ρόλο καθώς επέτρεψε στο κράτος να εκπαιδεύσει και να κατηχήσει κάθε άνδρα στη χώρα.
Σήμερα, ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τον στρατό με τον ίδιο τρόπο που προσπαθεί να επιβάλει μια συντηρητική, ισλαμιστική τάξη στην κοινωνία.
Η Νούλαντ μπορεί να εκτοξεύσει κενή ρητορική ότι η Τουρκία προστατεύει τις νότιες και ανατολικές πλευρές του ΝΑΤΟ, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η Τουρκία θέτει σε κίνδυνο αυτές τις πλευρές περισσότερο παρά τις προστατεύει.
Δεν θα υπήρχε Ισλαμικό Κράτος στη Συρία αν δεν ήταν η Τουρκία.
Οι προσπάθειες της Τουρκίας να επιτρέψει τόσο στη Ρωσία όσο και στο Ιράν να αποφύγουν τις κυρώσεις ενθαρρύνουν την επιθετικότητα.
Πέρα από την αμφίδρομη στάση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η Τουρκία είναι ο επιτιθέμενος στην Ανατολική Μεσόγειο, όχι η Κύπρος ή η Ελλάδα.
Αλλά ακόμα κι αν η ισχύς του στρατού της Άγκυρας ήταν ανάλογη με τον αριθμό του, αλλάζει κι αυτό.
Ο Ερντογάν χρεοκόπησε τη χώρα.
Οι ανταλλαγές και η δόλια λογιστική που χρησιμοποιεί για να καλύψει αυτήν την πραγματικότητα θα γίνουν ολοένα και πιο εμφανείς μετά τον Σεπτέμβριο. Ο πληθωρισμός είναι ήδη τριψήφιος και το βιοτικό επίπεδο πέφτει κατακόρυφα. Μια οικονομική κατάρρευση είναι στον ορίζοντα, αλλά καμία διάσωση δεν θα έρθει χωρίς λιτότητα.
Ο λόγος του χρέους προς το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) της Τουρκίας μπορεί να είναι μόνο 42 τοις εκατό, μια απότομη αύξηση από τα προηγούμενα χρόνια, αλλά είναι ανόητο να υποθέσουμε ότι ο Ερντογάν επιτρέπει στην Τουρκία να παρέχει ακριβή στοιχεία.
Το τουρκικό χρέος είναι πολύ υψηλότερο από ότι αναγνωρίζει η Άγκυρα. Οι διεθνείς δανειστές το αναγνωρίζουν ιδιωτικά.
Σύντομα θα αμφισβητήσουν εάν ένα χρεοκοπημένο κράτος μπορεί να ξοδεύει πάνω από 20 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε έναν φουσκωμένο στρατό που κάνει περισσότερα για να αποσταθεροποιήσει την περιοχή παρά να προστατεύσει την Τουρκία.
Η Άγκυρα εκπληρώνει την απαίτηση του ΝΑΤΟ να ξοδεύει κάθε χώρα μέλος το δύο τοις εκατό του ΑΕΠ της για την άμυνα, αλλά ακόμα κι αν η Άγκυρα θέλει να διατηρήσει αυτή τη δέσμευση, μια συρρίκνωση του ΑΕΠ θα μειώσει αυτό που μπορεί λογικά να ξοδέψει η Τουρκία κατά 50 τοις εκατό ή περισσότερο.
Αυτό δεν θα βλάψει την Τουρκία. Ευτυχώς, η Τουρκία δε χρειάζεται πλέον να διατηρεί τόσο μεγάλη δύναμη. Η Τουρκία δεν χρειάζεται πλέον έναν μεγάλο στρατό για την εσωτερική ασφάλεια.
Ο Ερντογάν μπορεί να επιδιώκει να ανάψει εθνικιστικές φλόγες για να αποσπάσει την προσοχή του κοινού από τις αποτυχίες του, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η εξέγερση του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) έχει τελειώσει.
Το PKK εγκατέλειψε τον αυτονομισμό πριν από περισσότερο από μια δεκαετία. Σήμερα, το κουρδικό ζήτημα στην Τουρκία είναι πολιτικό και όχι στρατιωτικό.
CONTINUE READING
Νέες δηλώσεις Ερντογάν για τα F-16: O Μπάιντεν δεν μας επέβαλε όρο για την Ελλάδα-Να θυμούνται πως έρχονται και εκλογές τον Νοέμβριο στις ΗΠΑ
Η λύση του δεν απαιτεί στρατό, αλλά τερματισμό της καταστολής και αναγνώριση της ισότητας όλων των πολιτών, των πολιτισμών και των θρησκειών βάσει του νόμου.
Ομοίως, η Τουρκία δεν αντιμετωπίζει καμία απειλή από την Κύπρο ή την Ελλάδα.
Πράγματι, η Τουρκία θα μπορούσε πιθανότατα να εξοικονομήσει δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα εάν σταματούσε να επιδοτεί τις κατοχές της στην Κύπρο, τη Συρία και το Ιράκ
Ενώ η Τουρκία ισχυρίζεται ότι αντιμετωπίζει τρομοκρατική απειλή από τμήματα της Συρίας που κυβερνώνται από Κούρδους, η τρομοκρατία και η βία είναι μονόδρομος, από την Τουρκία στη Συρία.
Με απλά λόγια, καθώς η οικονομία της Τουρκίας καταρρέει, η Άγκυρα δεν μπορεί πλέον να έχει έναν στρατό τέτοιου μεγέθους
Ενώ η Τουρκία και οι λομπίστες της μπορεί να επιδιώξουν να απαιτήσουν διπλωματική επιρροή ανάλογη με το μέγεθος του στρατού της Τουρκίας, οι διπλωμάτες που αποδέχονται τέτοια επιχειρήματα επιτρέπουν τις τουρκικές αυταπάτες.
Είναι καιρός για το ΝΑΤΟ να αποδεχθεί ότι, με το ΑΕΠ της Τουρκίας μικρότερο από αυτό της Ιταλίας και της Ισπανίας, η ιδέα ότι μπορεί να διατηρήσει έναν στρατό αντίστοιχα διπλάσιο και τέσσερις φορές μεγαλύτερο αντίστοιχα είναι ανεύθυνη.
Ο "φουσκωμένος" στρατός της Άγκυρας δεν είναι πλέον βιώσιμος. "
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι τα τεράστια οικονομικά προβλήματα που έχουν συσσωρευθεί στην Τουρκία, για τα οποία υπεύθυνος είναι ο Πρόεδρος Ερντογάν , δημιουργούν συνθήκες χρεωκοπίας της χώρας τους επόμενους μήνες, αφού ο πληθωρισμός έχει φθάσει σε τριψήφιο νούμερο στην πραγματικότητα και το εξωτερικό χρέος καλπάζει.
Αυτά καθιστούν απαγορευτικό για την Τουρκία το να συντηρεί ένα τόσο μεγάλο σε αριθμό στράτευμα, το οποίο ούτως ή άλλως δεν έχει ανάγκη αφού δεν απειλείται από γειτονικές χώρες, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος.
Τουναντίον η Τουρκία είναι αυτή που ασκεί επιθετική εξωτερική πολιτική σε βάρος τους, αλλά και ενάντια των Κούρδων στη Συρία με την επίφαση του ΡΚΚ, καθώς και στη Λιβύη.
Συνεπώς, εάν η Τουρκία μπει σε καθεστώς οικονομικής επιτήρησης από το ΔΝΤ(Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), αυτεπάγγελτα θα πρέπει να συρρικνώσει και το μέγεθος του στρατού της.
Ωστόσο, αυτά ισχύουν από καθαρά οικονομικής άποψης, τα οποία γνωρίζει ο Ερντογάν, ο οποίος ποντάροντας στο θρησκευτικό και εθνικιστικό συναίσθημα των Τούρκων, επιχειρεί να αλλάξει την ατζέντα από την οικονομία, στην υποτιθέμενη εξωτερική απειλή, για την αντιμετώπιση της οποίας κατά την εκτίμηση μας δε θα διστάσει να ωθήσει τη χώρα του σε μια στρατιωτική αναμέτρηση με την Ελλάδα.
