Η εξέλιξη των γεγονότων.
Ο Ομέρ Βρυώνης, ερχόμενος στην Χαλκίδα, είχε πληροφορηθεί ότι οι επαναστάτες Έλληνες είχαν καταστραφεί σε δύο μάχες έξω από την Χαλκίδα από τον Σινάν Αγά. Οι Έλληνες όμως, μετά την ήττα τους, προσκάλεσαν τον καπετάνιο της Εύβοιας Αγγελή Γοβιό, ο οποίος έλαβε την αρχηγία των Ελλήνων επαναστατών της Εύβοιας. Συνεργάτη του πήρε τον Θηβαίο Κώτσο. Σχημάτισε στρατόπεδο στην παραλία της Εύβοιας, στα Βρυσάκια. Στην θέση αυτή ήρθε ο Βρυώνης με στρατό 2.000 ανδρών (συμπεριλαμβανομένου ιππικού και πυροβολικού) να περάσει έχοντας μαζί του και τους Οθωμανούς από την Χαλκίδα.
Στις 15 Ιουλίου 1821, ο Βρυώνης επιτέθηκε στα οχυρώματα των Ελλήνων με απαραδειγμάτιστη ορμή, αλλά ο Γοβιός τους απέκρουσε επιτυχώς, βοηθούμενος και από το πλοίο του Αλέξανδρου Κριεζή που είχε αράξει στην παραλία και κανονιοβολούσε τους εχθρούς. Σύμφωνα με τον Διονύσιο Κόκκινο, η μάχη διήρκησε επτά ώρες και οι τρεις επιθέσεις των Οθωμανών αποκρούστηκαν επιτυχώς. Ο Βρυώνης εν τέλει υποχώρησε, έχοντας 70 νεκρούς και διπλάσιους τραυματίες.
Στην Χαλκίδα είχε έρθει και ο Ομέρ Μπέης Καρυστινός, ο οποίος στην επαρχία της Καρύστου είχε καταστρέψει τους επαναστάτες και πυρπόλησε και την Κύμη. Ο Βρυώνης και ο Καρυστινός έμαθαν από μερικούς Τούρκους που είχαν διασπάσει την πολιορκία της Ακρόπολης, ότι στην Αθήνα είχαν τελειώσει οι τροφές, και κινδύνευαν. Αμέσως λοιπόν ο Βρυώνης και ο Καρυστινός έτρεξαν στην Αθήνα και έλυσαν την πολιορκία. Ο Βρυώνης έμεινε στην Αττική καταστρέφοντας τα πάντα, ενώ ο Ομέρ Μπέης επέστρεψε στην Χαλκίδα.
