Η πρόσφατη επίσκεψη του Ιταλού Πρωθυπουργού στην Τουρκία, συνοδεία μάλιστα 5 υπουργών της κυβέρνησης του , μεταξύ αυτών και του ΥΠΑΜ Γκουερίνι, σηματοδοτεί Ιταλοτουρκική προσέγγιση σε στρατιωτικό, αλλά και διπλωματικό επίπεδο, κάτι το οποίο ενδιαφέρει άμεσα την Ελλάδα και την Κύπρο.
Σε πρόσφατο άρθρο-ανάλυση μας , αναφερθήκαμε ότι 2 είναι οι πιθανές περιοχές που είναι πολύ πιθανό να ενεργήσει το τουρκικό γεωτρύπανο Abdülhamid Han το οποίο σύμφωνα με τους Τούρκους θα βγεί στη Μεσόγειο στις αρχές Αυγούστου.
CONTINUE READING
Έτοιμο να πιάσει δουλειά το Abdülhamid Han- Ξεκίνησε προετοιμασίες το τουρκικό γεωτρύπανο
Η μία είναι νοτίως της Κρήτης στο Λιβυκό πέλαγος, εντός της Ελληνικής ΑΟΖ, την οποία με το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο Σάρατζ-Ερντογάν έχουν "μοιράσει αυθαίρετα" Τουρκία και Λιβύη και η άλλη είναι εντός της Κυπριακής ΑΟΖ και συγκεκριμένα το οικόπεδο 6 όπου σεTotal και Eni έχει ανατεθεί από την Κυπριακή κυβέρνηση Αναστασιάδη , η έρευνα και εξόρυξη φυσικού αερίου που σύμφωνα με πληροφορίες είναι άφθονο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα έχει να δούμε την αντίδραση Γαλλίας (Total) και Ιταλίας (Eni), σε αυτήν την περίπτωση αφού ο Ερντογάν έχει "έρθει πολύ κοντά" με την Ιταλία του Ντράγκι, ιδιαίτερα σε επίπεδο πολεμικών βιομηχανιών , φλερτάροντας παράλληλα με την αγορά Γαλλοιταλικού αντιαεροπορικού συστήματος SAMP-T
Την ίδια ώρα οι Ιταλοί μέσω της εταιρείας Fincantieri, μετέχουν στον διαγωνσμό του Πολεμικού Ναυτικού μας για αγορά κορβετών, έχοντας μάλιστα προβάδισμα , αφού έχουν προσφέρει στην Ελλάδα τέσσερις κορβέτες «Doha» της κατηγορίας Al Zubarah (3.200 τόνοι) για περίπου 2 δισ. ευρώ, ενώ η τιμή των τεσσάρων της ίδιας κατηγορίας που πουλήθηκαν το 2017 στο Κατάρ θα ανέβαινε στα 3,2 δισ. ευρώ εκτός εξοπλισμού.
Έχοντας κατά νού τα παραπάνω έχει ενδιαφέρον το πως παρουσιάζεται από ΜΜΕ, η επίσκεψη Ντράγκι στην Τουρκία.
"Η υπόκλιση του Ντράγκι στον Σουλτάνο, έναν «δικτάτορα» που έγινε φίλος", είναι ο τίτλος άρθρου Διεθνούς ΜΜΕ του οποίου τα κυριώτερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Όλα λύνονται με μια υπόκλιση ενώπιον του Σουλτάνου. «Με τους δικτάτορες, πρέπει να είσαι ειλικρινής, αλλά να συνεργάζεσαι», είπε ο Ντράγκι πέρυσι αναφερόμενος στον Ερντογάν, οδηγώντας σε διπλωματικό σάλο.
Από το 2021, με τον πόλεμο στην Ουκρανία, το λιβυκό χάος και τις εντάσεις στην ανατολική Μεσόγειο, ο Ιταλός πρωθυπουργός έφτασε ένα βήμα πιο κοντά, Tώρα δεν συνεργαζόμαστε απλώς με τον δικτάτορα, αλλά έχουμε γίνει «φίλοι» μαζί του, καθώς είπε ο Ντράγκι την Τρίτη στην Άγκυρα και άρα και συνένοχοι.
Η Ιταλία και το ΝΑΤΟ, για να φέρουν τη Σουηδία και τη Φινλανδία στη Συμμαχία, ξεπούλησαν τη μοίρα των Κούρδων στον Ερντογάν και την Τρίτη ο Ντράγκι πήγε στην Άγκυρα, παρέα με πέντε υπουργούς, με το καπέλο στο χέρι για να ζητήσει υποστήριξη για το φυσικό αέριο (TAP και TANAP), τις υπεράκτιες παραχωρήσεις στην Κύπρο (που εμποδίζει η Τουρκία) και τη Λιβύη, όπου ο Ερντογάν είναι ο χορογράφος μεταξύ των φατριών στην Τριπολιτανία και την Ιταλία με την ENI να μην είναι σε θέση να εξάγει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο που θα χρειαζόταν.
Σε αντάλλαγμα, προσφέρουμε στην Τουρκία όπλα ,αυτό σήμαινε η παρουσία στην Άγκυρα του υπουργού Άμυνας Γκουερίνι ,αύξηση του αμοιβαίου εμπορίου (σήμερα στα 20 δισεκατομμύρια ευρώ) και ετοιμαζόμαστε να κλείσουμε τα μάτια στις ατασθαλίες του Ερντογάν εναντίον των Κούρδων και των εσωτερικών αντιπάλων.
Έτσι, θα ήταν καιρός να σταματήσουμε να φωνάζουν για «δυτικές αξίες», καθώς προμηθεύουμε τον Ερντογάν με ελικόπτερα Agusta για να χτυπήσουν τους Κούρδους τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ.
Ο Ντράγκι στην Τουρκία έδωσε απόδειξη της δυτικής υποκρισίας για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα και η επίσκεψή του, που προηγήθηκε η συμφωνία της Μαδρίτης, ενίσχυσε το καθεστώς στον πόλεμο του εναντίον των Κούρδων, όπου πριν από λίγες ημέρες, ένα τουρκικό drone σκότωσε τον διοικητή του αντι-ISIS Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, Mizgin Kobane, στη Ράκα.
Όλα αυτά γίνονται με τη σιωπή της Δύσης, η οποία μόλις πριν από λίγα χρόνια χαιρέτιζε τους Κούρδους ως τους «ήρωές μας» ενάντια στο Χαλιφάτο και δημοσίευσε φωτογραφίες Κούρδων μαχητών στα social media.
Με φόντο αυτά τα γεγονότα και τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο Ντράγκι έγινε δεκτός στο προεδρικό μέγαρο στην Άγκυρα με μεγαλοπρέπεια για τη συνάντησή του με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν.
Της Ιταλικής επίσκεψης είχε προηγηθεί μια πομπή έφιππη καθώς έπαιζαν οι εθνικοί ύμνοι. Μαζί με τον Τούρκο Πρόεδρο, ο Ντράγκι παρέλασε σε μπλε χαλί, συνοδευόμενος από την προεδρική φρουρά με επίσημη στολή μέχρι την είσοδο του παλατιού.
Περιμένοντας τον Ντράγκι και τον Ερντογάν ήταν μια αντιπροσωπεία με τις στολές των στρατών των 16 τουρκικών κρατών που ιδρύθηκαν πριν από τη Δημοκρατία, εν ολίγοις μια μεγάλη αφορμή για μια παράσταση που παρουσίαζε τις νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες του Τούρκου ηγέτη.
Αυτό το σκηνικό σόου, που περιέγραψε ο Ντράγκι στη συνέντευξη Τύπου ως «ζεστή και υπέροχη υποδοχή», δεν ήταν σίγουρα τυχαία.
Χρησιμοποιήθηκε ως τρόπος από τον Ερντογάν να επιβεβαιώσει τον ρόλο του ως σουλτάνου του ΝΑΤΟ μπροστά σε έναν συνομιλητή με τον οποίο βίωνε οξεία διπλωματική τριβή, την οποία κατάφερε να εξομαλύνει τον περασμένο χρόνο χάρη στα κοινά συμφέροντα των δύο χωρών και κυρίως στην υποταγή της Ιταλίας.
Ιδού ένα παράδειγμα για το πώς έχουμε ήδη υποχωρήσει στις τουρκικές απαιτήσεις.
Πρόσφατα ζητήσαμε άδεια από την Άγκυρα για τα πλοία της ENI να ασκήσουν το κεκτημένο δικαίωμα να πραγματοποιήσουν γεώτρηση στον ελληνικό χώρο της Κύπρου, κάτι που φυσικά εξόργισε τους Έλληνες.
Και την Τρίτη, ο Ερντογάν δεν έχασε ευκαιρία να χαρακτηρίσει την Ελλάδα ως «απειλή και για την Ιταλία», αναφερόμενος, μεταξύ άλλων, στις διαμάχες για τους μετανάστες. Ο ισχυρισμός αυτός έμεινε χωρίς απάντηση από την ιταλική πλευρά.
Το ίδιο θα γίνει όταν θα πρέπει να συζητήσουμε την αποκλειστική οικονομική ζώνη που σχεδίασε ο Ερντογάν μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης το 2019, η οποία τότε έσωσε την κυβέρνηση της Τρίπολης από τα στρατεύματα του Στρατηγού Khalifa Haftar που έφτασε στις πύλες της πρωτεύουσας.
Εν τω μεταξύ, στη Λιβύη, οι διαδηλώσεις που ξέσπασαν την τελευταία «Παρασκευή της οργής» ανέδειξαν δραματικά τον κίνδυνο βύθισης της χώρας στο χάος και την αναρχία στη διεθνή σκηνή, καθώς η φατρία υπέρ του Καντάφι επανεμφανίζεται.
Και σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι η Τουρκία βρίσκεται πάντα στη μέση, μεσολαβώντας μεταξύ των φατριών σε Τρίπολη, Μισράτα, Βεγγάζη και Τομπρούκ, όπου η Ιταλία δεν έχει αγγίξει την μπάλα εδώ και καιρό.
Είμαστε τόσο πολύ στο έλεος των Τούρκων σε αυτό το μέρος της Μεσογείου που οραματίζονται τη «Γαλάζια Πατρίδα», μια στρατηγική ιδέα που θέλουν να επεκτείνουν από το Αιγαίο, όπου οι Τούρκοι συγκρούονται με την Ελλάδα, μέχρι τη Βόρεια Αφρική. και ακόμη πιο μακριά στον Κόλπο, όπου έχουν σταθμεύσει τον στρατό τους στο Κατάρ.
Πολύ υψηλές φιλοδοξίες;
Ναι, ίσως, για μια χώρα που βιώνει επίσης μια σοβαρή οικονομική κρίση, αλλά ο Ερντογάν παίζει επίσης ένα διπλό παιχνίδι στον πόλεμο στην Ουκρανία, ως μεσολαβητής με τον Πούτιν και υποστηρικτής της κυβέρνησης του Ζελένσκι.
Συγκριτικά, η Ιταλία φαίνεται σαν μια απόκοσμη παρουσία, συμπεριλαμβανομένου του τι έχει υπογραφεί στην Άγκυρα με συγκεκριμένους όρους, συμφωνίες για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και αμοιβαία προστασία των βιομηχανικών δεδομένων.
Αν υπάρχει κάτι στρατηγικό όπως όπλα, φυσικό αέριο και θαλάσσια σύνορα, αυτά αφέθηκαν στα βάθη των μνημονίων.
Πιθανότατα θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες τις επόμενες ημέρες, αλλά ένα είναι βέβαιο. ότι ο Ντράγκι δεν είχε καμία επίκριση να κάνει στον Σουλτάνο του ΝΑΤΟ και το γεγονός ότι αποκάλεσε τον Ερντογάν «δικτάτορα» πέρυσι θα παραμείνει ως άσχετη υποσημείωση."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε τα εξής:
Αν και η αποτίμηση της επίσκεψης Ντράγκι στην Τουρκία θα φανεί εντός των επόμενων εβδομάδων,γνωρίζοντας τον τρόπο διαπραγμάτευσης του Ερντογάν στη βάση του win-win, εκτιμούμε ότι έγινε με φόντο τα εξοπλιστικά προγράμματα της Τουρκίας, το φυσικό αέριο , την Κυπριακή και Ελληνική ΑΟΖ, αλλά και τη Λιβύη, μεγάλο παζάρι μεταξύ των δύο.
Εκτίμησή μας είναι ότι ο Ερντογάν προθυμοποιήθηκε να μεσολαβήσει στη Λιβύη για την απελευθέρωση των εξαγωγών φυσικού αερίου μέσω της Ιταλικής εταιρείας ΕΝΙ, σε αντάλλαγμα η ίδια εταιρεία να "παγώσει" το θέμα εξόρυξης φυσικού αερίου στο οικόπεδο 6 της Κυπριακής ΑΟΖ και να κάνει τα στραβά μάτια στους επικείμενους τουρκικούς λεονταρισμούς στο Λιβυκό πέλαγος, με το τουρκικό γεωτρύπανο να ενεργεί εκεί.
Παράλληλα ο Ντράγκι θα πρέπει να έδωσε το πράσινο φως αναφορικά με την πώληση του αντιαεροπορικού συστήματος SAMP-T στους Τούρκους.
Ωστόσο οι παραπάνω πιθανότατοι σχεδιασμοί του Τούρκου Προέδρου σκοντάφτουν στη Γαλλία, αφού στο οικόπεδο 6 της Κυπριακής ΑΟΖ, εμπλέκεται μαζί με την ΕΝΙ και η γαλλική Total, όπως και στο αντιαεροπορικό σύστημα SAMP-T, το οποίο είναι Γαλλοιταλικής συμπαραγωγής.
Τέλος εφόσον η Ιταλία προβεί στα παραπάνω με την Τουρκία , τότε θα πρέπει να θεωρείται κάτι περισσότερο από δεδομένο ότι η Ελλάδα θα αγοράσει κορβέτες από την Γαλλική NAVAL CROUP και όχι από την Ιταλική FINCANTIERI.
