Η Μαριούπολη, το στρατηγικό λιμάνι της Αζοφικής Θάλασσας, παραμένει στο επίκεντρο των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία, αφού ουσιαστικά έχει περιέλθει στα χέρια των Ρώσων.
Ρωσικό ΜΜΕ με άρθρο του επισημαίνει αναφορικά με την εν λόγω πόλη-λιμάνι τα ακόλουθα:
"Η αφήγηση του ΝΑΤΟ είναι ότι το Azovstal, ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια σιδήρου και χάλυβα της Ευρώπης – καταστράφηκε σχεδόν από τον ρωσικό στρατό και τις συμμαχικές του δυνάμεις του Ντόνετσκ που «πολιόρκησαν» τη Μαριούπολη.
Η αληθινή ιστορία είναι ότι το τάγμα των νεοναζί Azov πήρε δεκάδες πολίτες της Μαριούπολης ως ανθρώπινη ασπίδα από την έναρξη της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία και υποχώρησε στο Azovstal ως την τελευταία θέση άμυνάς του. Μετά από τελεσίγραφο που παραδόθηκε την περασμένη εβδομάδα, τώρα εξοντώνονται πλήρως από τις ρωσικές δυνάμεις, τις δυνάμεις του Ντόνετσκ , τους Τσετσένους και τους Spetsnaz.
Η Azovstal, μέρος του ομίλου Metinvest που ελέγχεται από τον πλουσιότερο ολιγάρχη της Ουκρανίας, τον Rinat Akhmetov, είναι πράγματι ένα από τα μεγαλύτερα μεταλλουργικά εργοστάσια στην Ευρώπη, αυτοαποκαλούμενη ως «υψηλής απόδοσης ολοκληρωμένη μεταλλουργική επιχείρηση που παράγει οπτάνθρακα και πυροσυσσωμάτωση, χάλυβα καθώς και πολύ ποιοτικά προϊόντα έλασης, ράβδους και σχήματα.»
Μέσα σε ένα σωρό μαρτυρίες που περιγράφουν λεπτομερώς τη φρίκη που προκάλεσαν οι νεοναζί της Αζόφ στον άμαχο πληθυσμό της Μαριούπολης, μια πολύ πιο ευοίωνη ιστορία προμηνύεται για το άμεσο μέλλον.
Η Ρωσία είναι ο πέμπτος μεγαλύτερος παραγωγός χάλυβα στον κόσμο, εκτός από το ότι διαθέτει τεράστια κοιτάσματα σιδήρου και άνθρακα. Η Μαριούπολη , η Μέκκα του χάλυβα, που χρησιμοποιήθηκε για την προμήθεια άνθρακα από το Ντονμπάς, αλλά υπό την de facto νεοναζιστική κυριαρχία από τα γεγονότα του Μαϊντάν του 2014, μετατράπηκε σε εισαγωγέα.
Ο σίδηρος, για παράδειγμα, άρχισε να προμηθεύεται από το Krivbas στην Ουκρανία, πάνω από 200 χιλιόμετρα μακριά.
Όταν το Ντόνετσκ εδραιωθεί ως ανεξάρτητη δημοκρατία ή, μέσω δημοψηφίσματος, επιλέξει να γίνει μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αυτή η κατάσταση είναι βέβαιο ότι θα αλλάξει.
Η Azovstal επενδύει σε μια ευρεία σειρά προϊόντων από πολύ χρήσιμα υλικά, όπως δομικός χάλυβας, σιδηροτροχιές για σιδηροδρόμους, σκληρυμένος χάλυβας για αλυσίδες, εξοπλισμός εξόρυξης, χάλυβας έλασης που χρησιμοποιείται σε εργοστασιακές συσκευές, φορτηγά και σιδηροδρομικά βαγόνια. Μέρη του εργοστασιακού συγκροτήματος είναι αρκετά σύγχρονα, ενώ ορισμένα, δεκαετιών, χρειάζονται αναβάθμιση, κάτι που σίγουρα μπορεί να προσφέρει η ρωσική βιομηχανία.
Στρατηγικά, πρόκειται για ένα τεράστιο συγκρότημα, ακριβώς στη Θάλασσα του Αζόφ, το οποίο τώρα, για όλους τους πρακτικούς σκοπούς, είναι ενσωματωμένο στη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ και κοντά στη Μαύρη Θάλασσα.
Αυτό συνεπάγεται ένα σύντομο ταξίδι στην Ανατολική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένων πολλών πιθανών πελατών στη Δυτική Ασία, ενώ διασχίζοντας το Σουέζ και φτάνοντας στον Ινδικό Ωκεανό, υπάρχουν πελάτες σε όλη τη Νότια και Νοτιοανατολική Ασία.
Έτσι, η Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ, πιθανώς μέρος της μελλοντικής Novorossiya, ακόμη και μέρος της Ρωσίας, θα έχει τον έλεγχο πολλών δυνατοτήτων παραγωγής χάλυβα για τη Νότια Ευρώπη, τη Δυτική Ασία και πέρα από αυτήν.
Μία από τις συνέπειες είναι ότι θα είναι σε θέση να προσφέρει μια πραγματική έκρηξη κατασκευής εμπορευματικών σιδηροδρόμων στη Ρωσία, την Κίνα και τις «stans» της Κεντρικής Ασίας. Η κατασκευή σιδηροδρόμων τυγχάνει να είναι ο προνομιακός τρόπος συνδεσιμότητας για την αναπόφευκτη φιλόδοξη Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI) του Πεκίνου, πράγμα πολύ σημαντικό για το ολοένα και πιο υπερτροφοδοτούμενο Διεθνή Διάδρομο Μεταφορών Βορρά Νότου (INSTC).
Έτσι, μεσοπρόθεσμα, η Μαριούπολη θα πρέπει να αναμένει κανείς ότι θα γίνει ένας από τους βασικούς κόμβους μιας "έκρηξης" στις διαδρομές βορρά-νότου INSTC σε όλη τη Ρωσία , και θα διαδραματίσει μεγάλο ρόλο σε σημαντικές αναβαθμίσεις του BRI μεταξύ ανατολής και δύσης και των υπο-BRI διαδρόμων .
Διαπλεκόμενη Ευρασία
Οι κύριοι παίκτες του INSTC είναι η Ρωσία, το Ιράν και η Ινδία ,οι οποίες βρίσκονται τώρα, μετά τις κυρώσεις του ΝΑΤΟ , σε προηγμένο τρόπο διασύνδεσης, με την επινόηση μηχανισμών για την παράκαμψη του δολαρίου των ΗΠΑ στις συναλλαγές τους. Το Αζερμπαϊτζάν είναι ένας άλλος σημαντικός παίκτης της INSTC, αλλά πιο ευμετάβλητος επειδή εξυπηρετεί τα σχέδια συνδεσιμότητας της Τουρκίας με τον Καύκασο.
Το δίκτυο INSTC θα διασυνδέεται επίσης σταδιακά με το Πακιστάν και αυτό σημαίνει διασύνδεσή του με τον Οικονομικό Διάδρομο Κίνας-Πακιστάν (CPEC), βασικό κόμβο BRI, ο οποίος αργά αλλά σταθερά επεκτείνεται στο Αφγανιστάν.
Η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Wang Yi στην Καμπούλ στα τέλη της περασμένης εβδομάδας ήταν να προωθήσει την ενσωμάτωση του Αφγανιστάν στους Νέους Δρόμους του Μεταξιού.
Όλα αυτά που συμβαίνουν καθώς η Μόσχα βρίσκεται κοντά στο Νέο Δελχί και επεκτείνει ταυτόχρονα τις εμπορικές σχέσεις με το Ισλαμαμπάντ. Και οι τρεις, είναι μέλη του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO).
Έτσι, η μεγάλη σχεδίαση Βορρά-Νότου περιγράφει την συνδεσιμότητα από τη ρωσική ηπειρωτική χώρα στον Καύκασο (Αζερμπαϊτζάν), στη Δυτική Ασία (Ιράν) μέχρι τη Νότια Ασία (Ινδία και Πακιστάν). Κανένας από αυτούς τους βασικούς παίκτες δεν έχει δαιμονοποιήσει ή επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία παρά τις συνεχιζόμενες πιέσεις των ΗΠΑ να το πράξουν.
Στρατηγικά, αυτό αντιπροσωπεύει τη ρωσική πολυπολική έννοια της Ευρύτερης Ευρασιατικής Εταιρικής Σχέσης σε δράση όσον αφορά το εμπόριο και τη συνδεσιμότητα, παράλληλα και συμπληρωματικά με το BRI επειδή η Ινδία, που επιθυμεί να εγκαταστήσει έναν μηχανισμό ρουπίας-ρούβλι για να αγοράσει ενέργεια, είναι σε αυτή την περίπτωση μια απολύτως κρίσιμη για τη Ρωσία εταίρος.
Στην πράξη, η Εταιρική Σχέση για την Ευρύτερη Ευρασία θα διευκολύνει την ομαλή σύνδεση μεταξύ Ρωσίας, Ιράν, Πακιστάν και Ινδίας.
Αυτό που έχουμε είναι η αλληλεπίδραση του BRI, του INTSC και της Εταιρικής Σχέσης για την Ευρύτερη Ευρασία. που όλες τους ως έννοιες θεωρούνται ανταγωνιστικές για την κυριαρχία των ΗΠΑ
Παράλληλα με την Εταιρική Σχέση για την Ευρύτερη Ευρασία, η BRI, από τότε που ξεκίνησε το 2013, υφαίνει επίσης σταδιακά ένα σύνθετο, ολοκληρωμένο ευρασιατικό δίκτυο συνεργασιών: χρηματοοικονομικές/οικονομικές, συνδεσιμότητα, κατασκευή φυσικής υποδομής, οικονομικοί/εμπορικοί διάδρομοι.
Ώρα για αποδυτικοποίηση
Ωστόσο, μόνο τώρα ο Παγκόσμιος Νότος, ειδικά, θα αρχίσει να παρατηρεί όλο το φάσμα του παιχνιδιού Κίνας-Ρωσίας σε όλη την ευρασιατική σφαίρα. Η Μόσχα και το Πεκίνο εμπλέκονται βαθιά σε μια κοινή προσπάθεια για την αποδυτικοποίηση της παγκοσμιοποίησης της διακυβέρνησης, αν όχι για να τη συντρίψουν εντελώς.
Η Ρωσία από εδώ και στο εξής θα είναι ακόμη πιο σχολαστική στην οικοδόμηση θεσμών, συνενώνοντας την Ευρασία Οικονομική Ένωση (EAEU), την SCO και τον Οργανισμό Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO), μια ευρασιατική στρατιωτική συμμαχία επιλεγμένων μετασοβιετικών κρατών, σε ένα γεωπολιτική πλαίσιο μη αναστρέψιμου θεσμικού και κανονιστικού χάσματος μεταξύ Ρωσίας και Δύσης.
Ταυτόχρονα, η Εταιρική Σχέση για την Ευρύτερη Ευρασία θα εδραιώσει τη Ρωσία ως την απόλυτη ευρασιατική γέφυρα, δημιουργώντας έναν κοινό χώρο σε όλη την Ευρασία που θα μπορούσε ακόμη και να αγνοήσει την υποτελισμένη Ευρώπη.
Εν τω μεταξύ, στην πραγματική ζωή, το BRI, όσο και το INSTC, θα συνδέεται όλο και περισσότερο στη Μαύρη Θάλασσα, μέσω Μαριούπολης.
Και η ίδια η BRI μπορεί ακόμη και να είναι επιρρεπής σε επαναξιολόγηση στην έμφαση που δίνει στη σύνδεση της δυτικής Κίνας με τη συρρικνούμενη βιομηχανική βάση της δυτικής Ευρώπης.
Δεν θα έχει νόημα να αναφέρουμε τους βόρειους διαδρόμους BRI – Κίνα-Μογγολία-Ρωσία μέσω του Υπερσιβηρικού και την Ευρασιατική χερσαία γέφυρα μέσω Καζακστάν , όταν η Ευρώπη καταβάλλεται από μεσαιωνική αντίληψη.
Οι πλούσιες σε εμπορεύματα χώρες, όπως το Καζακστάν και πολλοί παίκτες στην Αφρική, θα γίνουν οι κορυφαίες μελλοντικές αγορές για την Κίνα.
Σε έναν κύκλο πριν από τον Covid σε όλη την Κεντρική Ασία, άκουγε κανείς συνεχώς ότι η Κίνα κατασκευάζει εργοστάσια και σιδηροδρόμους υψηλής ταχύτητας ενώ η Ευρώπη στην καλύτερη περίπτωση γράφει λευκές βίβλους.
Η ΕΕ ως κατεχόμενη αμερικανική επικράτεια κατεβαίνει τώρα, γρήγορα, από το κέντρο της παγκόσμιας δύναμης στο καθεστώς του ασήμαντου περιφερειακού παίκτη, μιας απλής μαχόμενης αγοράς στην μακρινή περιφέρεια της «κοινότητας του κοινού πεπρωμένου» της Κίνας."
Διαπιστώσεις -Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω διαφαίνονται τα εξής:
Η Μαριούπολη δεν πρόκειται να επιστραφεί στην επικράτεια της Ουκρανίας μετά το τέλος του πολέμου, αφού έχει σχεδιαστεί από την Ρωσία να διαδραματίσει κομβικό ρόλο σε συγοινωνίες-εμπόριο και οικονομία του Ντομπάς αλλά και ολόκληρης της ίδιας της Ρωσίας
Επιβεβαιώνεται ο κομβικός ρόλος της Ινδίας για τη Ρωσία, γεγονός που σημαίνει ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να δράσουν άμεσα προκειμένου να μη χαθεί αυτή για τη Δύση.
ΗΠΑ-ΕΕ θα πρέπει να δραστηριοποιηθούν στην Ευρασία και ιδίως σε χώρες πέριξ της Κασπίας θαλάσσης, ενώ θα πρέπει να αναπροσαρμόσουν την πολιτική τους σε χώρες όπως το Πακιστάν-Αφγανιστάν-Ιράν-Ιράκ οι οποίες είναι κρίσιμες για τον Κινεζικό δρόμο του μεταξιού αλλά και τη διασύνδεσή αυτού με τη Ρωσία.
Τέλος, αντιλαμβανόμαστε πλέον ότι αναμένονται συγκρουσιακές εξελίξεις στο μέλλον με δύο αντίπαλους πόλους να μάχονται για την παγκόσμια κυριαρχία.
Η Δύση με ΗΠΑ-Μ. Βρετανία - ΕΕ-Αυστραλία και η Ανατολή με Κίνα-Ρωσία-Ιράν.
Στη μέση βρίσκονται οι υπόλοιπες χώρες, οι οποίες αργά ή γρήγορα θα επιλέξουν στρατόπεδο.
