Το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ αποκάλυψε πρώτο προ ημερών πως είναι έτοιμο το προσχέδιο της "Στρατηγικής Πυξίδας", το προοίμιο της πρακτικής εφαρμογής τυο περιβόητου Ευρω-στρατού.
Κι έρχεται το γνωστό μας Politico με νέο σχετικό δημοσίευμα με τίτλο: "Η ΕΕ οπλίζεται εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας με πανάρχαια τακτική: Ένα έγγραφο πολιτικής"
Το άρθρο ξεκινάει κάνοντας μια καταγραφή της κατάστασης με την Ρωσία να δοκιμάζεται στην Ουκρανία και τη Λευκορωσία, την Κίνα να δοκιμάζει έναν πύραυλο με πυρηνική ικανότητα και τις ΗΠΑ να στρέφουν το βλέμμα τους προς τον Ειρηνικό, την στιγμή που "η ΕΕ αντιδρά με τον αγαπημένο της τρόπο: Με ένα έγγραφο πολιτικής"
Και το Politico συνεχίζει:
Οι υπουργοί Άμυνας της ΕΕ συζήτησαν την Τρίτη για πρώτη φορά τη λεγόμενη «Στρατηγική Πυξίδα», ένα σχέδιο που αποσκοπεί στην ενίσχυση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Ένωσης εν μέσω της συνειδητοποίησης ότι η ήπειρος δεν μπορεί πάντα να βασίζεται στους Αμερικανούς ή στο ΝΑΤΟ για κάλυψη. Η συζήτηση έγινε αφού έδωσαν στους υπουργούς Εξωτερικών την περίληψη του εγγράφου τη Δευτέρα το απόγευμα κατά τη διάρκεια κοινής συνάντησης.
Η συνάντηση σηματοδοτεί την έναρξη μιας συζήτησης σχετικά με το πόσο φιλόδοξη πρέπει να είναι η ΕΕ καθώς προσπαθεί να γίνει πάροχος ασφάλειας, πιο ικανός να καθορίσει τη μοίρα της όταν ξεσπούν συγκρούσεις.
Ωστόσο, οι προτάσεις που περιγράφονται στο πιο πρόσφατο προσχέδιο των 28 σελίδων κινδυνεύουν να τονίσουν το χάσμα μεταξύ της φιλοδοξίας της ΕΕ και της πραγματικότητας της ΕΕ, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τη σεισμική κλίμακα των γεωπολιτικών αλλαγών και των καυτών σημείων πέρα από τα όρια της Ένωσης. Το μεγαλύτερο πιθανό σχέδιο θα ήταν μια δύναμη ταχείας ανάπτυξης έως και 5.000 στρατιωτών που η ΕΕ θα μπορούσε να στείλει σε ζώνες συγκρούσεων — αρχής γενομένης από το 2025. Ακόμα κι αυτό φαίνεται σαν μακρινό πλάνο για ορισμένους διπλωμάτες, που θυμούνται την αποτυχημένη υπόσχεση της ΕΕ το 1999 να δημιουργήσει ένα δύναμη έως και 60.000 ατόμων και που έχουν δει εδώ και καιρό τη μακροχρόνια επιφυλακτικότητα της Ευρώπης να ενισχύσει τις αμυντικές δαπάνες.
«Τα κράτη μέλη δεν θα είναι αξιόπιστα όσο αποτυγχάνουν να ευθυγραμμίσουν τις ενέργειές τους με τις φιλοδοξίες τους», προειδοποίησε ένας διπλωμάτης.
Ωστόσο, το έγγραφο έχει την ισχυρή υποστήριξη βασικών μελών της ΕΕ όπως η Γαλλία, η οποία σχεδιάζει να πιέσει για την οριστικοποίησή του την ερχόμενη άνοιξη, αφού το Παρίσι έχει αναλάβει την εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ. Θα είναι επίσης στην ημερήσια διάταξη όταν συναντηθούν οι ηγέτες της ΕΕ τον επόμενο μήνα. Οι υπερασπιστές του λένε ότι η δύναμη του σχεδίου είναι η σκοπιμότητά του.
Δεν είναι απλώς «ένα άλλο έγγραφο πολιτικής, είναι ένας οδηγός δράσης», είπε ο Josep Borrell, κορυφαίος διπλωμάτης της ΕΕ, στους δημοσιογράφους στο τέλος της συνεδρίασης της Τρίτης.
«Είμαστε χαρούμενοι γιατί το έγγραφο είναι ρεαλιστικό αλλά ταυτόχρονα φιλόδοξο», δήλωσε ο υπουργός Άμυνας της Σλοβενίας Matej Tonin, η χώρα του οποίου ασκεί επί του παρόντος την εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ. Ωστόσο, αφού έλαβε σχόλια από τους υπουργούς Εξωτερικών τη Δευτέρα, ο Τόνιν αναγνώρισε ότι συνεχίζει να δουλεύει. «Χρειαζόμαστε κάποια τελειοποίηση», είπε. «Το ένα αφορά τη Ρωσία είναι κάτι το άλλο που αφορά τη Μεσόγειο», πρόσθεσε.
Ο Μπορέλ υποστήριξε ότι οι «Ομάδες Ταχείας Υβριδικής Απόκρισης της ΕΕ» που οραματίζονται στο προσχέδιο είναι στην πραγματικότητα κατάλληλες για την αντιμετώπιση κρίσεων των τελευταίων ετών, όπως "οι συνοριακές αψιμαχίες που θολώνουν τις παραδοσιακές κατηγορίες πολέμου και ειρήνης"
Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ΕΕ αντιμετώπισε πρόσφατα μια θανατηφόρα αντιπαράθεση στα σύνορα της Ένωσης με τη Λευκορωσία, όπου χιλιάδες μετανάστες είναι εγκλωβισμένοι, κατασκηνώνοντας σε χαμηλές θερμοκρασίες χωρίς συνεχή πρόσβαση σε τρόφιμα. Η ΕΕ έχει κατηγορήσει τη Λευκορωσία ότι παρασύρει μετανάστες από τη Μέση Ανατολή και αλλού στο Μινσκ, προτού τους ωθήσει στα σύνορα - μια τακτική που η ΕΕ αποκαλεί «υβριδική επίθεση». Πολλοί μετανάστες έχασαν τη ζωή τους στις σκληρές συνθήκες και την περασμένη Πέμπτη, οι πολωνικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν δακρυγόνα και κανόνια νερού για να απωθήσουν μετανάστες που προσπαθούσαν να διαπεράσουν τα σύνορα.
«Αυτή η ομάδα θα μπορούσε να υποστηρίξει προσωρινά τους εθνικούς παράγοντες μπροστά σε συγκεκριμένες καταστάσεις όπως αυτή που βλέπουμε στη Λευκορωσία, την Πολωνία και τη Λιθουανία», είπε ο Borrell. «Σήμερα δεν έχουμε τέτοιου είδους εργαλεία».
Ορισμένοι ηγέτες της ΕΕ κατηγόρησαν ανοιχτά τη Ρωσία ότι βοήθησε στην ενορχήστρωση του σχεδίου για τη Λευκορωσία, τον ιστορικό της σύμμαχο, δημιουργώντας χάος —και ανησυχία στην ΕΕ— καθώς η Μόσχα συσσωρεύει στρατεύματα στα σύνορά της με την Ουκρανία
Ωστόσο, ορισμένες χώρες, ειδικά αυτές της Ανατολικής Ευρώπης, φοβούνται ότι μια ώθηση για στρατιωτικοποίηση της ΕΕ θα μπορούσε να αποδυναμώσει τη δύναμη ενός από τους μακροχρόνιους προστάτες της Ηπείρου: του ΝΑΤΟ.
Ο Μπορέλ αμφισβήτησε το επιχείρημα, λέγοντας ότι τα σχέδια της ΕΕ είναι στην πραγματικότητα «ένας τρόπος να γίνει το ΝΑΤΟ ισχυρότερο, μέσω της ενίσχυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Επεσήμανε τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, ο οποίος επιβλέπει τον μεγαλύτερο στρατό εντός του ΝΑΤΟ, ο οποίος έχει υποστηρίξει πιο ισχυρές αμυντικές δυνατότητες της ΕΕ.
«Αυτή η προσέγγιση υποστηρίχθηκε ευρέως από τους υπουργούς», είπε ο Μπορέλ, προσθέτοντας ότι θα παρουσιάσει «τουλάχιστον» δύο ακόμη προσχέδια της Στρατηγικής Πυξίδας με βάση τα σχόλια.
Οι υπερασπιστές της στρατηγικής λένε ότι το έγγραφο είναι η πρώτη φορά που η ΕΕ έχει δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο όραμα για να αντιμετωπίσει ένα ευρύ φάσμα παγκόσμιων απειλών, από τη μετατόπιση των ΗΠΑ στην Ασία, έως τις καθυστερημένες στρατιωτικές δυνατότητες της Ένωσης στις απαραίτητες βιομηχανικές αναβαθμίσεις. Και, σημειώνουν, το σχέδιο προσφέρει συγκεκριμένες προθεσμίες για την επίτευξη αυτών των στόχων και προβλέπει τακτικές ενημερώσεις για την εφαρμογή του. Η ΕΕ, λένε, πάντα ακολουθούσε μια σταδιακή προσέγγιση.
Ωστόσο, ο σκεπτικισμός παραμένει υψηλός για ορισμένους. Η ΕΕ, σημειώνουν οι επικριτές, ήταν εδώ στο παρελθόν. Το 1999, οι ηγέτες της ΕΕ συμφώνησαν να σχηματίσουν, εντός τεσσάρων ετών, «στρατιωτικές δυνάμεις έως 50.000-60.000 ατόμων» που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν εντός 60 ημερών για περιοδείες τουλάχιστον ενός έτους. Αυτό δεν έγινε ποτέ. Το 2007, η ΕΕ δημιούργησε ένα σύστημα ετοιμότητας μάχης με ομάδες μάχης 1.500 ατόμων για την καταστολή των κρίσεων. Δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ.
Οποιαδήποτε απτή πρόοδος στις στρατιωτικές δυνάμεις της ΕΕ «απαιτεί εξαρχής αυξημένες αμυντικές δαπάνες», είπε ο ίδιος διπλωμάτης. Και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, σημείωσε ο διπλωμάτης, είναι δύσκολο να κερδίσεις εκλογές μετά την ανακοίνωση μιας αύξησης των στρατιωτικών δαπανών.
Η τρέχουσα στρατηγική, υποστήριξε ο διπλωμάτης, προσπαθεί να περάσει τη βελόνα μεταξύ της γαλλικής φιλοδοξίας και της γερμανικής απροθυμίας.
«Το κλειδί για μια πιο φιλόδοξη ΕΕ βρίσκεται στο Βερολίνο», είπε ο αξιωματούχος. «Είναι έτοιμη η ΕΕ για ένα στρατιωτικά πιο φιλόδοξο Βερολίνο;»
Και αφού απέτυχε τουλάχιστον δύο φορές να τηρήσει τις σημαντικές υποσχέσεις στρατιωτικής προόδου, η ΕΕ πρέπει να περπατήσει προσεκτικά, υποστήριξε ένας άλλος ανώτερος διπλωμάτης.
«Οποιοδήποτε χάσμα αξιοπιστίας μεταξύ των πολιτικών μας φιλοδοξιών και των δυνατοτήτων μας θα πρέπει να αποφευχθεί για να υποσχεθούμε υπερβολικά και να παραδοθούμε», είπε ο άλλος διπλωμάτης.
