Πολλά ΜΜΕ καλλιεργούν την εντύπωση ότι η Τουρκία θα αλλάξει στάση και πρόσωπο στα ελληνοτουρκικά μετά την απομάκρυνση του Ερντογάν από την εξουσία.
Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από ένας καλοσερβιρισμένος μύθος, αφού με δηλώσεις της η τουρκική αντιπολίτευση πολλές φορές έχει εμφανιστεί ακόμη περισσότερο ακραία και από αυτόν τον ίδιο τον Ερντογάν.
Ενδεικτικά αναφέρουμε δηλώσεις του Προέδρου του κόμματος της κύριας αντιπολίτευσης του CHP, Κιλιτζάρογλου, ο οποίος κατηγόρησε τον Ερντογάν ότι παρέδωσε 18 νησιά του Αιγαίου στην Ελλάδα, προτρέποντάς τον να τα πάρει πίσω", ενώ ο "ευρωπαϊστής και φιλοδυτικός" Μπαμπατζάν κάλεσε πολύ πρόσφατα τον Τούρκο Πρόεδρο,να βγάλει από τα τουρκικά λιμάνια τα ερευνητικά σκάφη και τα γεωτρύπανα και να τα στείλει στην Κυπριακή και Ελληνική ΑΟΖ, κατηγορώντας τον ότι ξέχασε την "Γαλάζια Πατρίδα".
Χθές "χτύπησε" ο αρχηγός του Κόμματος Ευημερίας Ερμπακάν λέγοντας: «Είναι επιτακτική ανάγκη η κυβέρνηση να λάβει μια αποφασιστική και προσεκτική στάση για τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο».
Σε γραπτή δήλωση, ο Φατίχ Ερμπακάν, Πρόεδρος του Κόμματος Ευημερίας και πάλι, κάλεσε την κυβέρνηση να αναλάβει τις υποχρεώσεις της ενόψει των τελευταίων κινήσεων της Ελλάδας. Η γραπτή δήλωση του Ερμπακάν έχει ως εξής:
"Ενώ η Ελλάδα προσπαθεί να κάνει στρατηγικές κινήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, αγνοώντας τα δικαιώματα της Τουρκίας που απορρέουν από τη Συνθήκη της Λωζάνης, από την άλλη, προσπαθεί να συνάψει στρατηγικές συμφωνίες με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ στον τομέα της άμυνας.
Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας επέλεξε να υπογράψει διμερή συμφωνία πλαίσιο συνεργασίας στον τομέα της άμυνας με τη Βρετανίδα ομόλογό του Λιζ Τρους, η ελληνοκυπριακή διοίκηση της Κύπρου ενήργησε εξ ονόματος όλης της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο αγνοώντας τα δικαιώματα της ΤΔΒΚ και τέλος Ελλάδα, Κύπρος και Αίγυπτος συμπράττουν. Το κοινό μνημόνιο συνεννόησης που δημοσιεύτηκε στο τέλος της 9ης Συνόδου Κορυφής Ηγετών των τριών χωρών είναι ένα βήμα προς την άσκηση πίεσης στην Τουρκία.
Ενώ τα χωρικά ύδατα και των δύο χωρών καθορίστηκαν ως 3 μίλια με τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης της 24ης Ιουλίου 1923, άδικα η Ελλάδα αύξησε τα χωρικά της ύδατα στα 6 μίλια στις 8 Οκτωβρίου 1936, τώρα στηριζόμενη στη Γαλλία και στις συμφωνίες ασφαλείας με τις ΗΠΑ και Αγγλία, ενδέχεται να αποφασίσει να αυξήσει τα χωρικά της ύδατα.
Μέχρι στιγμής, η Ελλάδα έχει κάνει ένα βήμα πίσω στη φιλοδοξία της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Αναμφίβολα, η οξυδερκής και θαρραλέα στάση του καθηγητή μας Necmettin Erbakan στο Κοινοβούλιο το 1995 είναι αναμφισβήτητη. Τότε ο δάσκαλός μας Ερμπακάν είχε μεγάλη επιρροή στην απόφαση της Βουλής ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας στα 12 μίλια θα θεωρούνταν πολεμική πράξη από την Τουρκία.
Δεν είναι τυχαίο ότι, μετά τις συμφωνίες ασφαλείας της Ελλάδας με τη Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας έκανε μια δήλωση ότι «η Τουρκία μας απείλησε με πόλεμο εκείνη την εποχή», αναφερόμενος στην απόφαση «casus belli» της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας με ημερομηνία 08 Ιουνίου 1995.
Εάν η Ελλάδα μπορέσει να πραγματοποιήσει την επιθυμία της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, θα έχει θέσει περίπου το 72% του Αιγαίου Πελάγους υπό την κυριαρχία της. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα είναι δυνατή η προστασία και υπεράσπιση των ζωτικών συμφερόντων της χώρας μας.
Ο Ναύαρχος Müstafi Cihat Yaycı είπε· «Το καθεστώς στο Αιγαίο δεν καθορίστηκε από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά από τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923. Σύμφωνα με τη Λωζάνη, τα χωρικά της ύδατα είναι 3 μίλια. Η Ελλάδα θα πρέπει να σεβαστεί και να συμμορφωθεί με τη Λωζάνη, την οποία έχει υπογράψει».
Είναι επιτακτική ανάγκη η κυβέρνηση να υιοθετήσει αποφασιστική και επιφυλακτική στάση όσον αφορά τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο.
Επίσης, όπως η Τουρκία, έτσι και η Ελλάδα του ΝΑΤΟ, έχοντας στο πλευρό της το άλλο μέλος του ΝΑΤΟ και πυρηνική δύναμη τη Γαλλία, επιχείρησε να απειλήσει την Τουρκία με τις λέξεις που είπε ο ΥΠΕΞ της Δένδιας , «είμαστε έτοιμοι για πόλεμο» , μετά την υπογραφή της συμφωνίας με τη Γαλλία,.
Το παραπάνω είναι αντίθετο με το άρθρο 5 και η Κυβέρνηση πρέπει να προσφύγει αμέσως στο διεθνές δικαστήριο για αυτό το θέμα."
Μετά τα παραπάνω πιστεύει κανείς ότι αν ο Ερντογάν απομακρυνθεί εκούσια ή ακούσια, ειρηνικά ή όχι από την εξουσία στην Τουρκία, ότι θα βελτιωθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις από την όποια νέα τουρκική κυβέρνηση εκλεγεί από τον τουρκικό λαό;
Μάλλον όχι.
Η Τουρκία βρίσκεται εδώ και χρόνια και θα συνεχίσει να βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης με τον Ελληνισμό.
