Έρχεται πιθανός σύντομος πόλεμος μετά από τουρκική επίθεση στο Αιγαίο;
Αυτό διατείνεται Γάλλος αξιωματικός με σαφή γνώση των προβλημάτων και των προκλήσεων ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία.
Ο Pierre Bénizeau είναι αξιωματικός του γαλλικού στρατού, ο οποίος έζησε για επτά χρόνια στην Ελλάδα και τρία χρόνια στην Τουρκία, όπου υπηρέτησε στη χερσαία διοίκηση του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη, μας προειδοποιεί για σενάρια πολεμικής ρήξης μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας στο Αιγαίο με αφορμή τουρκική επίθεση σε αραιοκατοικημένη ή ακατοίκοιτη μικρονήσο.
Ο ίδιος είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στη Νομική (Πανεπιστήμιο της Τουλόν), η διατριβή του οποίου είχε θέμα την « αμυντική πολιτική της Ελλάδας», ενώ είναι υποψήφιος διδάκτορας στον τομέα άμυνας και ασφάλειας.
Ο ίδιος μας στέλνει σαφή και κατηγορηματική προειδοποίηση ότι η Τουρκία σχεδιάζει πιθανότατη στρατιωτική δράση σε ακατοίκοιτες ελληνικές μικρονήσους ή σε μικρά αραιοκατοικοιμένα νησιά, με σκοπό να επιβάλει τα επεκτατικά σχέδια της κατά της πατρίδος μας.
Μπορεί αυτό το σενάριο να έχει ξανακουστεί από ελληνικά χείλια πολλές φορές, η αναφορά του όμως από Γάλλο αξιωματικό του στρατού με θητεία σε Ελλάδα και Τουρκία δίνει άλλη τροπή σαφώς.
“Η τουρκική αλυσιδωτή επέκταση έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο ώστε η πιθανότητα ένοπλης σύγκρουσης στο Αιγαίο πρέπει τώρα να εξεταστεί σοβαρά, όχι μόνο στο πλαίσιο της ελληνικής αμυντικής πολιτικής όπως συμβαίνει σήμερα, ούτε σε αυτό του ΝΑΤΟ, το οποίο έχει ήδη αποδείξει σε μεγάλο βαθμό την έλλειψη χαρακτήρα σε αυτόν τον τομέα, αλλά στο πλαίσιο της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).
Η Τουρκία έχει αποκτήσει την τελευταία δεκαετία και έχει εφαρμόσει αρκετές φορές από το 2016, έναν τρόπο προβολής ισχύος με την δράση των στρατιωτικών δυνάμεων της πέρα από τα σύνορά της σε ένα ευρύ φάσμα, που κυμαίνεται από συμβούλους και στρατιωτική βοήθεια έως συνδυασμένες πολεμικές επιχειρήσεις.
Αυτή η ριζική αλλαγή στο ρόλο και τις δυνατότητες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων συνοδεύει την τουρκική κυβέρνηση «εντός και εκτός Τουρκίας».
Υπάρχουν πολλές ανησυχητικές τάσεις στην Άγκυρα την τελευταία δεκαετία, ιδιαίτερα στην εξωτερική πολιτική.
Η Τουρκία διαθέτει αναμφίβολα ένα ισχυρό στρατιωτικό εργαλείο, ( τον τουρκικό στρατό) που της επιτρέπει να πραγματοποιεί επιθετικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας κοντά στις βάσεις της.
Σε περίπτωση που η χώρα αποφασίσει να ξεκινήσει εχθροπραξίες με την Ελλάδα, πιθανότατα αυτό θα ελάμβανε χώρα στο Αιγαίο Πέλαγος, που αφορά ένα καθαρά διμερές θέατρο συγκρούσεων, σε αντίθεση με την ανατολική Μεσόγειο, όπου η έναρξη μιας ένοπλης σύγκρουσης, θα προκαλούσε αμέσως πολύ έντονες αντιδράσεις από πολλούς παράγοντες, κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που ηγούνται του ΝΑΤΟ και την Ρωσία, με τις οποίες η Τουρκία δεν έχουν συμφέρον να προκαλέσουν, δεδομένης του συριακού ζητήματος.
Η δυνατότητα κατάληψης από τους Τούρκους ενός ελληνικού νησιού με άγνωστο πρόσχημα και το ξέσπασμα των εχθροπραξιών ελληνικών και τουρκικών δυνάμεων είναι ήδη γνωστό.
Το σενάριο του τουρκικού “προσχήματος” θα ενέπιπτε πιθανόν σε «δικαστικές διαφορές στο Αιγαίο, ανάμεσα στις δύο χώρες», οι οποίες εμπίπτουν στα ευρύτερα ζητήματα της ελληνοτουρκικής σύγκρουσης.
Η Τουρκική επιχείρηση ( κατά ελληνικού μικρονήσου) θα είχε τη μορφή μιας στρατιωτικής επιχείρησης που θα πραγματοποιούνταν ως αντίδραση σε δήθεν "ανείπωτη ελληνική επιθετικότητα".
Αυτή θα ήταν σαφώς περιορισμένη χρονικά σε λίγες ημέρες, το πολύ δύο έως τρεις εβδομάδες, και θα αφορούσε περιορισμένη «έκταση γης» (πιθανώς μερικές ερημικές βραχονησίδες, το πολύ ένα ή δύο αραιοκατοικοιμένα νησιά), με την κατάσταση να οδεύει στην συνέχεια σε διαπραγμάτευση, με την Τουρκία να προβαίνει ακόμα και σε επίδειξη καλής θέλησης με διάφορες ενέργειες.
Μια τέτοια τουρκική στρατιωτική επιθετική επιχείρηση δεν θα είχε πιθανότητες επιτυχίας αυτήν την περίοδο, παρά τα γεγονότα του 1996 με τα Ίμια, και την απόσυρση ουσιαστικά τότε της Ελλάδας από την ισορροπία δυνάμεων στο θαλάσσιο Αιγαίο, λόγω της ελληνικής ετοιμότητας και ισχύς.
Η ελληνική άμυνα σε ένα τέτοιο σενάριο θα εξαρτιόνταν πολύ από την ικανότητά της να δημιουργεί και να διατηρεί την τοπική υπεροχή, ειδικά στον αέρα, κατά τη διάρκεια κρίσιμων φάσεων των επιχειρήσεων”, αναφέρει μεταξύ άλλων ο ίδιος.
Μέσα στον παραλογισμό της τουρκικής νεο-οθωμανικής φιλοσοφίας που διακατέχει σήμερα πολλούς Τούρκους, η Ελλάδα θεωρείται ως η χώρα στόχος για την υλοποίηση του τουρκικού ονείρου περί “Μεγάλης Τουρκίας”, μόνο που όλα έχουν γυρίσει ανάποδα για το σημερινό στυγνό καθεστώς Ερντογάν και αυτό ίσως φέρει τελικά ραγδαίες εξελίξεις.
Ειδικοί, δημοσιογράφοι, πολιτικοί , πρώην στρατιωτικοί στην Τουρκία, συντηρούν και διαπαιδαγωγούν τον λαό τους ότι του ανήκουν πολλά εδάφη της ελληνικής επικράτειας, με στόχο κάποια στιγμή στο μέλλον να τα “κατακτήσουν”, ενώ μετά την υπογραφή της Ελληνοαμερικανικής και ελληνογαλλικής συμφωνίας τρέμουν την παρουσία γαλλικών και αμερικανικών δυνάμεων σε αυτά, περισσότερο από όσο δείχνουν.
Περίπου 46 ελληνικά νησιά του αρχιπελάγους του Αιγαίου, έχουν βάλει πραγματικά στο μάτι οι νεο-οθωμανοί Τούρκοι, οι οποίοι θέλουν να αναγνωρίσουν κάποια από αυτά, μετά όμως από διαπραγμάτευση με την Ελλάδα, στην οποία θα συμπεριλαμβάνεται η επιβολή του Τουρκολιβυκού μνημονίου και ίσως μέρος της αποκαλούμενης “Γαλάζιας Πατρίδας”.
Εκτιμάται επίσης, ότι είναι πιθανό να έχουμε αυτό ειδικά το διάστημα, προκλητικές κινήσεις από την τουρκική πλευρά, ως κίνηση απελπισίας στις συμφωνίες της Ελλάδος με Γαλλία και ΗΠΑ.Ο Ερντογάν μέσα στην απελπισία του είναι ικανός να “βάλει φωτιά” στο Αιγαίο, μόνο και μόνο για να τον γράψει η ιστορία.