Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έκανε αυτό για το οποίο θα τον κρίνει η ιστορία με την αποχώρηση από το Αφγανιστάν.
Μια σημαντική πτυχή της αποχώρησης των ΗΠΑ ήταν το κλείσιμο των βάσεων της Ουάσινγκτον, οι οποίες κάποτε εξαπλώνονταν σε ολόκληρη τη χώρα. Ο ''Θείος Σαμ'' έφυγε από την αεροπορική βάση Μπαγκράμ, τη μεγαλύτερη εγκατάσταση της Αμερικής στο Αφγανιστάν, παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής.
Ωστόσο, περίπου 750 αμερικανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις παραμένουν ανοιχτές σε 80 ακόμα κράτη και εδάφη σε όλο τον κόσμο.
Στην Τουρκία για παράδειγμα όπως φαίνεται στο γράφημα έχει 13 βάσεις! Η γείτονά μας είναι στην πρώτη δεκάδα των χωρών με τις περισσότερες αμερικανικές βάσεις.
Καμία άλλη χώρα στην ανθρώπινη ιστορία δεν είχε τέτοια κυρίαρχη παρουσία. Η Μεγάλη Βρετανία ήταν η κορυφαία αποικιακή δύναμη, αλλά ο στρατός της ήταν μικρός. Το Λονδίνο έπρεπε να συμπληρώσει τα δικά του στρατεύματα με ξένους μισθοφόρους, όπως στην Αμερικανική Επανάσταση. Σε πολέμους με μεγάλες δυνάμεις η Βρετανία παρείχε στους συμμάχους της οικονομική ενίσχυση και όχι στρατιώτες.
Προηγούμενες αυτοκρατορίες, όπως η Ρώμη, η Περσία και η Κίνα, ήταν ισχυρές στην ''γειτονιά'' τους, αλλά είχαν μικρή έκταση. Η τελευταία δεν έφτασε ποτέ εκτός Ασίας. Η Περσία ηττήθηκε δύο φορές από τις Ελληνικές πόλεις-κράτη. Όσο σπουδαία και αν έγινε η Ρώμη, η επιρροή της δεν ξεπέρασε ποτέ κατά πολύ τη Μεσόγειο, με την Κεντρική Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή να αποτελούν τα όριά της. Ο Νέος Κόσμος παρέμεινε πέρα από τη γνώση των παραπάνω αυτοκρατοριών, και πόσο μάλλον τον έλεγχο και των τριών.
Η Ουάσινγκτον έχει σχεδόν τρεις φορές περισσότερες βάσεις από ότι πρεσβείες και προξενεία. Η Αμερική έχει επίσης τρεις φορές περισσότερες στρατιωτικές εγκαταστάσεις από όλες τις άλλες χώρες μαζί. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει 145. Η Ρωσία γύρω στις 30. Η Κίνα πέντε. Αν και ο αριθμός των αμερικανικών εγκαταστάσεων έχει μειωθεί στο μισό από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, ο αριθμός των χωρών που φιλοξενούν αμερικανικές βάσεις διπλασιάστηκε. Η Ουάσινγκτον είναι το ίδιο πρόθυμη να τοποθετήσει δυνάμεις της, τόσο σε αντιδημοκρατικές όσο και δημοκρατικές χώρες.
Συμφωνία ΗΠΑ-Ελλάδας
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, έρχεται και αυτήν την εβδομάδα η υπογραφή της Συμφωνίας αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδας (MDCA), με την επίσκεψη του Έλληνα ΥΠΕΞ Ν. Δένδια στις ΗΠΑ στις 14 Οκτωβρίου, την στιγμή που η αμερικανική επιρροή αυξάνεται στη χώρα μας με τελευταίο παράδειγμα την "νέα Σούδα" στην Αλεξανδρούπολη.. Η υπογραφή της συμφωνίας θεωρητικά θα αποτελέσει σημαντική στρατιωτική αναβάθμιση των σχέσεων ΗΠΑ-Ελλάδας, και ένδειξη ότι η Ουάσιγκτον έχει επιλέξει την χώρα μας ως το αγκυροβόλιο της στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου μαζί με το Ισραήλ φυσικά.
Η Αλεξανδρούπολη χάρη στο λιμάνι της, την ασφάλεια λόγω απόστασης από τη Μαύρη θάλασσα και τον ρωσικό στόλο, και τους κάθετους οδικούς και σιδηροδρομικούς της άξονες προς τα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη, αποκτά ιδιαίτερη στρατηγική σημασία για την ταχεία προώθηση αμερικανικών δυνάμεων και μέσων στην κατεύθυνση Μ.Ανατολή-Ελλάδα-Ανατολική Ευρώπη και αντίθετα, με ασφάλεια.
Οπωσδήποτε σε αυτό κομβικό ρόλο παίζει η Κρήτη και η βάση της Σούδας, ενώ παράλληλα απαιτείται και η αεροπορική υποστήριξη τόσο με μαχητικά αεροσκάφη όσο και με ελικόπτερα για τα οποία επελέγη η Θεσσαλία ως περιοχή στη μέση από Σούδα και Αλεξανδρούπολη, ενώ το Πεδίο Βολής Λιτοχώρου για εκτέλεση βολών και ασκήσεων των σταθμευμένων στη χώρα μας αμερικανικών δυνάμεων.