Μετά από 18 μήνες μυστικών διαπραγματεύσεων, η Αυστραλία απέφυγε την περικύκλωση από την Κίνα στον Ειρηνικό μέσω ενός συμφώνου ασφαλείας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο (AUKUS).
CONTINUE READING
Σε νέα φάση το AUKUS: Οι ΗΠΑ ανοίγουν 5 βάσεις στις Φιλιππίνες και θα κατασκευάζουν drone στην Αυστραλία
Η προμήθεια τεχνολογίας για πυρηνικά υποβρύχια είναι ένα σημαντικό μέρος του συμφώνου, αλλά όχι τόσο όσο η υπόσχεση ότι η διαρκής συνεργασία θα είναι μόνιμη και πολύπλευρη.
Για τουλάχιστον δύο χρόνια, ανεπιβεβαίωτες φήμες, αλλά με προφανείς ενδείξεις, είχαν κυκλοφορήσει, υποδεικνύοντας μια νέα αμερικανική αεροπορική βάση στον Ειρηνικό με περίπου 5.000 άτομα δίπλα σε μια αυστραλιανή ναυτική βάση στο νησί Manus, στην Παπούα Νέα Γουινέα (PNG).
Στρατιώτες από τις δύο χώρες ήταν παρόντες εδώ και αρκετό καιρό, φαινομενικά για να αποκαταστήσουν μια παλιά στρατιωτική εγκατάσταση στο Λόμπρουμ, η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εκστρατεία των Συμμάχων στον Ειρηνικό κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
Όχι μόνο η Παπούα Νέα Γουινέα, αλλά όλα τα νησιά του Ειρηνικού κινδυνεύουν τώρα να παρασυρθούν από τη νέα αντιπαράθεση μεταξύ Κίνας και Δύσης. Τα κύρια συμφέροντα των δύο μπλοκ δεν είναι σε αυτό το μέρος του κόσμου, αλλά ο έλεγχος του Ειρηνικού είναι σημαντικός για ΗΠΑ και Κίνα.
Η Αυστραλία δεν μπορεί να παραμείνει παγιδευμένη σε περίπτωση αεροπορικού και θαλάσσιου αποκλεισμού. Στο χειρότερο σενάριο, ο απέραντος ωκεανός προσφέρεται για την αποφασιστική στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο πλευρών, μακριά από τις ακτές τους και τα άθικτα και ίσως απρόσιτα ''ιερά'' του Λος Άντζελες, του Σίδνεϊ, του Λονδίνου, της Σαγκάης και του Σένζεν.
Ο πόλεμος, ωστόσο, θα ήταν καταστροφικός για την περιοχή του Ειρηνικού και τους λαούς της. Η ξαφνική πανδημία έκτακτης ανάγκης το 2020 έδειξε πόσο πολύ μπορεί να υποφέρει η οικονομία από τη διακοπή, έστω και προσωρινή, των μεταφορών, από καθυστερήσεις στην παράδοση προϊόντων από την Κίνα και την Ασία γενικά, από τη συρρίκνωση της ζήτησης για μη βασικά αγαθά κτλ. Οι συνέπειες θα ήταν ολέθριες ακόμη και σε περίπτωση μιας μέτριας σύγκρουσης.
Οι Γάλλοι αντέδρασαν συναισθηματικά στην Αυστραλία που ακύρωσε τη συμφωνία της για αγορά γαλλικών υποβρυχίων. Για το Παρίσι, η ζημιά δεν ήταν μόνο οικονομική και πλήγμα στο διεθνές κύρος του, αλλά και επίδειξη βαθιάς ασέβειας τόσο στη μορφή όσο και στο χρόνο, τόσο που η γαλλική κυβέρνηση ανακάλεσε τους πρέσβεις της από την Ουάσινγκτον και την Καμπέρα.
Η Αυστραλία ήταν απομονωμένη. Η κυβέρνησή της και ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης τοποθετούν τα εθνικά συμφέροντα και την ασφάλεια μπροστά από την ανθρώπινη ζωή και τους ανθρώπους, όπως αποδεικνύεται από την προσέγγιση της Αυστραλίας στην πρόσφατη κρίση που αφορά αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες.
Είναι δύσκολο να πούμε το πόσο η στρατιωτική απειλή της Κίνας στον κόσμο είναι πραγματική ή υπερβολική. Το σίγουρο είναι ότι η Κίνα έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα διείσδυσης στην παγκόσμια οικονομία, πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στο παρελθόν.
Είναι αναπόφευκτο ότι τα συμφέροντά της θα μπορούσαν εύκολα να χαθούν χωρίς στρατιωτική υποστήριξη.
Τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων ξεφορτώνουν κινεζικά προϊόντα σε πολλά λιμάνια. Οι διπλωματικές αποστολές της Κίνας στο εξωτερικό είναι πολύ ενεργές στην εξασφάλιση ευκαιριών για επενδύσεις, θέσεις εργασίας, προμήθειες τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Όπως και άλλοι, υποστηρίζουν τις χώρες υποδοχής με έργα υποδομής και ανάπτυξης.
Κινέζοι διπλωμάτες παρακολουθούν στενά τους Ταϊβανέζους ομολόγους τους στις λίγες χώρες που εξακολουθούν να αναγνωρίζουν τη Δημοκρατία της Κίνας και εκείνες που φιλοξενούν τις πολιτιστικές ή εμπορικές αντιπροσωπείες της, οι οποίες λειτουργούν ως λεπτές μεταμφιεσμένες διπλωματικές αποστολές. Το 2019 η Ταϊβάν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τα νησιά του Σολομώντος.
Παρά τις διαψεύσεις, οι φετινές αναφορές άρχισαν να υποδηλώνουν ότι η Κίνα ήθελε να μετατρέψει το νησί Νταρού σε κέντρο ανάπτυξης. Βρίσκεται στο νότιο άκρο της Παπούα Νέας Γουινέας, ο τόπος απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα από τα πλησιέστερα αυστραλιανά νησιά στο Στενό του Τόρες.
Από εκ των υστέρων ένας τέτοιος αντι-κινεζικός συναγερμός, που μπορεί να φαίνεται υπερβολικός τώρα, ήταν πιθανώς ένας τρόπος για την Αυστραλία να καλύψει την πλάτη της σε περίπτωση που διαρρεύσουν οι μυστικές στρατιωτικές διαπραγματεύσεις της με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η Κίνα έχει δύο κύριες ανησυχίες, και οι δύο εσωτερικού χαρακτήρα, αλλά με σημαντικές διεθνείς επιπτώσεις.
Το πρώτο αφορά τον πληθυσμό της και την ανάγκη πρώτων υλών και πόρων διαφόρων ειδών για να εξασφαλίσει την επιβίωση και την ανάπτυξή του.
Το δεύτερο είναι η διατήρηση και ολοκλήρωση της εθνικής ενότητας. Λίγο πριν από 20 χρόνια, τα νότια εδάφη του Μακάο και του Χονγκ Κονγκ επέστρεψαν στη ''μητέρα πατρίδα'' αφού καταλήφθηκαν από τις ευρωπαϊκές αποικιακές δυνάμεις τους προηγούμενους αιώνες.
Μετά τη νίκη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας το 1949, η Ταϊβάν αποχώρησε από την ηπειρωτική χώρα και παραμένει σταθερά αντίθετη στην επανένωση.
Για τη διεθνή κοινότητα, η Κίνα έχει επίσης άλλα προβλήματα να λύσει προκειμένου να γίνει κατανοητή και σεβαστή παρά να την φοβούνται. Ορισμένα περίπλοκα γεγονότα πρέπει να αναφέρονται και όχι να κρύβονται κάτω από το χαλί, ξεκινώντας από τον εκδημοκρατισμό, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον πλουραλισμό.
Το ζήτημα δεν αφορά την υιοθέτηση εντελώς δυτικού μοντέλου, αλλά την ύπαρξη ελεύθερων εκλογών και πολλών κομμάτων. Σε αντίθεση με ό, τι πιστεύουν ορισμένοι, είναι δυνατόν να σέβονται τον χαρακτήρα και τις ευαισθησίες της Κίνας, με την Ταϊβάν να αποτελεί το ζωντανό παράδειγμα τα τελευταία 70 χρόνια.
Επίσης ανησυχητική είναι η αδίστακτη και ηθικά αμφίβολη προσέγγιση των Κινέζων επιχειρηματιών και του διοικητικού-διπλωματικού μηχανισμού του Πεκίνου για την υποστήριξη του οικονομικού επεκτατισμού της Κίνας, με την ατομική και πολιτική διαφθορά να χρησιμοποιείται συνήθως.
Από γεωπολιτική άποψη, οι διαμάχες με διάφορες χώρες για μια σειρά θαλάσσιων ζωνών και νησιών που έχουν καταληφθεί από την Κίνα, που βρίσκονται κοντά στις ακτές των Φιλιππίνων και πολύ μακριά από τις ακτές της Κίνας, έχουν προκαλέσει υποψίες σχετικά με την πιθανή χρήση βίας από το Πεκίνο όταν και όπου το θεωρεί. απαραίτητο (συμπεριλαμβανομένης της Ταϊβάν).
Οι Αυστραλοί δεν έχουν κανένα σημαντικό ή αξιόπιστο σύμμαχο στη Νοτιοανατολική Ασία ή τον Ειρηνικό που θα μπορούσε να τους βοηθήσει να διατηρήσουν ανοικτές τις γραμμές επικοινωνίας με τον κόσμο σε περίπτωση διαταρακτικών ενεργειών από την Κίνα.
Το AUKUS άφησε τη Γαλλία και την Ευρώπη εν ψυχρώ, αλλά θα θεραπεύσει τη μυωπία του πρώτου και την τύφλωση του δεύτερου.
Είναι σαφές ότι η Γαλλία έχει μεγάλα συμφέροντα στον Ειρηνικό, ξεκινώντας από εκατοντάδες χιλιάδες δικούς της πολίτες (σχεδόν 300.000 μόνο στη Νέα Καληδονία). Είναι επίσης η μόνη ευρωπαϊκή χώρα με σημαντική μετα-αποικιακή επιρροή στη Δυτική Αφρική και τον Ειρηνικό.
Το AUKUS έκοψε τα φτερά της Γαλλίας στο βαθμό που το πολυπόθητο μονοπώλιο της στην Ανατολή για την υποστήριξη της Αυστραλίας, με ό, τι συνεπαγόταν για τις επόμενες δεκαετίες, έχει πλέον φύγει. Προς το παρόν, οι Γάλλοι δεν μπορούν πλέον να θέσουν το εθνικό κύρος πριν από τα κοινά ευρωπαϊκά συμφέροντα.
Από την πλευρά της, η Γηραιά Ήπειρος, σχεδόν τυφλή έναντι των παγκόσμιων ομάδων συμφερόντων και κουρασμένη από την πολυετή ιστορία πολέμων και δολοφονιών-υποθέτοντας ότι αναπτύσσει κάποια φιλοδοξία ή αναγκάζεται να πάρει πλευρές-δεν μπορεί να κάνει πολλά χωρίς τη Γαλλία.
Σε κάθε περίπτωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Αυστραλία έχουν επίσης συμφέρον να οικοδομήσουν γέφυρες με τη Γαλλία και την Ευρώπη.
Το AUKUS επιβεβαιώνει κατηγορηματικά την αγγλοαμερικανική ηγεσία στη Δύση και αντιμετωπίζεται με συμπάθεια από τις μεγάλες αντι-κινεζικές δυνάμεις της Ανατολής (ξεκινώντας από την Ινδία και την Ιαπωνία). Παρ 'όλα αυτά, όλοι έχουν συμφέρον η Γαλλία να παραμείνει δύναμη του Ειρηνικού.
Η Ευρώπη έχει επίσης συμφέρον να συνεργαστεί με την AUKUS, όχι για να κερδίσει έναν πόλεμο, που θα καταστρέψει την περιοχή του Ειρηνικού, αλλά, ίσως, για να διατηρήσει την ειρήνη, μια ολοένα και πιο ''ένοπλη'' ειρήνη, σε μια περιοχή παράδοξα πιο ειρηνική στο όνομα από ό, τι στην πραγματικότητα.
