Η Γαλλία μετά τον αιφνιδιασμό που δέχθηκε από τον αποκλεισμό της από την Συμμαχία του AUKUS, μεταξύ ΗΠΑ-Μ. Βρετανίας και Αυστραλίας για τον Ινδοειρηνικό ωκεανό, αποφάσισε να αναλάβει πρωτοβουλίες για την επίλυση διαφόρων διεθνών προβλημάτων, μεταξύ αυτών και της διεξαγωγής των εκλογών στη Λιβύη τον προσεχή Δεκέμβριο.
Άλλωστε η Λιβύη γεωγραφικά είναι στην "αυλή της Γαλλίας και της ΕΕ" γενικότερα και για τον λόγο αυτό συγκεντρώνει το άμεσο ενδιαφέρον τους αναφορικά με τις επικείμενες εξελίξεις.
Θα ήταν μάλιστα αδιανόητο Γαλλία και ΕΕ να συρθούν ξανά πίσω από τις εξελίξεις, όπως αυτό έγινε σε δύο περιπτώσεις το τελευταίο χρονικό διάστημα, τόσο στο θέμα της απόσυρσης των διπλωματικών και στρατιωτικών αποστολών των κρατών μελών της ΕΕ από το Αφγανιστάν, όσο και στη συμμαχία του AUKUS, τον οποίο πληροφορήθηκαν από τα ΜΜΕ...
H πρωτοβουλία Μακρόν
Στο πλαίσιο αυτό ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν θα φιλοξενήσει μια διεθνή διάσκεψη για τη Λιβύη στις 12 Νοεμβρίου, ένα μήνα πριν από τις εκλογές που στοχεύουν να βάλουν τέλος σε μια δεκαετία εμφυλίου πολέμου, αλλά που μοιάζουν ολοένα και πιο αβέβαιες.
«Ενόψει των εκλογών του Δεκεμβρίου, η Γαλλία θα διοργανώσει, γύρω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μια διεθνή διάσκεψη για τη Λιβύη στις 12 Νοεμβρίου», δήλωσε ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο περιθώριο του Γενικού ΟΗΕ Συνέλευση.
Ο Le Drian και οι Γερμανοί και Ιταλοί ομόλογοι του, Heiko Maas και Luigi Di Maio, θα είναι επίσης συμπρόεδροι μιας συνάντησης αφιερωμένης στη Λιβύη την Τετάρτη στη Νέα Υόρκη.
Η Γαλλία ζητά να διεξαχθούν οι εκλογές σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα και να πραγματοποιηθεί σύμφωνα με αυτό η «αποχώρηση ξένων δυνάμεων και μισθοφόρων», δήλωσε ο Λε Ντριάν.
Η επικύρωση νωρίτερα αυτόν τον μήνα του εκλογικού νόμου που ήταν σαφώς προσαρμοσμένος για τον Khalifa Haftar, τον στρατιωτικό ισχυρό άνδρα που ελέγχει την ανατολική Λιβύη, αύξησε τις εντάσεις τρεις μήνες πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία.
Ο νόμος δεν τέθηκε σε ψηφοφορία και υπογράφηκε από τον Πρόεδρο του κοινοβουλίου που βρίσκεται στην ανατολική πόλη Τομπρούκ, Αγκουίλα Σάλεχ, σύμμαχο του Χάφταρ.
Ο επικεφαλής του Ανώτατου Συμβουλίου της Επικρατείας (HCS) με έδρα την Τρίπολη, που ενεργούσε ως γερουσία, ο Χαλίντ αλ Μισρί, απέρριψε την εν λόγω νομοθεσία, η οποία είπε ότι είχε περάσει "χωρίς νόμιμη ψήφο ή συναίνεση".
Το HCS πρότεινε τη Δευτέρα αναβολή τουλάχιστον ενός έτους από τις προεδρικές εκλογές, λόγω της έλλειψης συναίνεσης για τον εκλογικό νόμο.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Λιβύης Najla al-Mangoush στα τέλη Αυγούστου δεν απέκλεισε επίσης την αναβολή των εκλογών.
Ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι, ο οποίος έχει εκφράσει την υποστήριξή του στον Χάφταρ, ασκεί πιέσεις για τη διεξαγωγή νομοθετικών και προεδρικών εκλογών, όπως έχει προγραμματιστεί στις 24 Δεκεμβρίου.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες περιέγραψαν επίσης τη διεξαγωγή εκλογών ως "την καλύτερη ευκαιρία που είχαν σε μια δεκαετία, για να κλείσουν τη σύγκρουση".
Τον Δεκέμβριο, ο ΟΗΕ υπολόγισε ότι υπήρχαν περίπου 20.000 μισθοφόροι και ξένοι μαχητές στη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένων Ρώσων από την ιδιωτική εταιρεία ασφαλείας Wagner, Τσαντ, Σουδάν και Σύριους.
Αρκετές εκατοντάδες Τούρκοι στρατιώτες είναι επίσης παρόντες στη Λιβύη βάσει διμερούς συμφωνίας με την προηγούμενη κυβέρνηση στην Τρίπολη.
Το αγκάθι των μισθοφόρων και των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ)
Σε προγενέστερο άρθρο μας επισημαίναμε τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας στη Λιβύη και ιδιαίτερα όταν εκφράστηκε η τελεσίδικη απόφαση της Τουρκίας δια στόματος του ΥΠΑΜ Ακάρ με την οποία έλεγε ότι " Δεν θα αποσύρουμε τα στρατεύματα μας από τη Λιβύη", τονίζοντας ότι τα στρατεύματα της χώρας του δεν ήταν ξένη δύναμη που αναπτύχθηκε στη Λιβύη.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι η δήλωση Ακάρ συμπίπτει χρονικά με δήλωση του Διοικητή της Κοινής Επιχείρησης της Δυτικής Στρατιωτικής Ζώνης της Λιβύης, Στρατηγού Osama Juwailiο, οποίος έλεγε ότι δεν αποκλείει το ενδεχόμενο «να ξεσπάσει ξανά πόλεμος στη χώρα».
Ο Juwaili απέρριψε την επιστολή της 5+5 Joint Military Commission (JMC) προς το Προεδρικό Συμβούλιο, την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNU) και την Αποστολή Υποστήριξης του ΟΗΕ (UNSMIL), στην οποία απαιτούσε στρατιωτικές συμφωνίες και υπομνήματα συμφωνιών που είχαν υπογραφεί από την προηγούμενη νόμιμη Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) να παγώσουν.
"Με βάση συμφωνία με την Τουρκία ζητήθηκε από το νόμιμο GNA να βοηθήσει στην απόκρουση της επίθεσης στην Τρίπολη, ενώ η Ρωσία και άλλες χώρες που έχουν στρατεύματα στη Λιβύη δεν έχουν νόμιμες συμφωνίες με την κυβέρνηση", ανέφερε ο Στρατηγός Juwaili σε ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε στο Twitter.
Η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στο έδαφος της Λιβύης είναι ιδιαίτερα σημαντική από στρατηγικής άποψης, για τη διατήρηση του αποτυπώματός της στην Αφρική, ενώ η αεροπορική βάση στο al Watiya και η ναυτική στη Μισράτα, προσφέρουν τεράστιες ευκαιρίες στην Τουρκία από αυτή την άποψη, αλλά για την υλοποίηση του οράματος της "Γαλάζιας Πατρίδας" στη ΝΑ Μεσόγειο, η οποία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο.
Τυχόν πλήρης στρατιωτική αποχώρηση των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας, από τη Λιβύη, θα ισοδυναμούσε με τεράστια αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, αφού ουσιαστικά η Τουρκία δεν θα μπορούσε να ασκήσει στρατιωτική πίεση στην νέα κυβέρνηση της Λιβύης για αποδοχή και νομιμοποίηση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου για την ΑΟΖ που υπέγραψε ο Ερντογάν με τον Σάρατζ.
Τα σενάρια για τη Λιβύη είναι : η διεξαγωγή των εκλογών τον Δεκέμβριο η οποία όμως συγκεντρώνει μικρές πιθανότητες, με την αναβολή τους για μεταγενέστερα να θεωρείται πιθανότερη ως εκδοχή.
Η επανάληψη εχθροπραξιών είναι πιθανή, όπως και το ενδεχόμενο τριχοτόμησης της χώρας σε τρία κρατίδια με οικονομική αυτοτέλεια, αφού το καθένα θα έχει τα δικά του έσοδα από πετρέλαιο και φυσικό αέριο , κάτω από μια πολύ χαλαρή Ομοσπονδία
