Συναγερμός έχει σημάνει για το Βρετανικό πολεμικό Ναυτικό, καθώς ένα από τα πιο σύγχρονα και διαβαθμισμένα πλοία του Ρωσικού Ναυτικού, το ωκεανογραφικό ερευνητικό σκάφος "Yantar", πλησίασε τις ακτές της Βρετανίας έχοντας την δυνατότητα να ανοίξει υποβρύχιες γραμμές επικοινωνίας και να υποκλέψει διαβαθμισμένα δεδομένα.
Το ωκεανογραφικό ερευνητικό σκάφος Yantar, λειτουργεί ως μέρος του GUGI, της κύριας διεύθυνσης έρευνας βαθέων υδάτων του ρωσικού υπουργείου Άμυνας.
Άρθρο που δημοσιεύτηκε από τη βρετανική Daily Mail, αναφέρει: «Σήμερα ένα ρωσικό κατασκοπευτικό πλοίο, που δημιουργήθηκε για μυστικές υποβρύχιες αποστολές, εμφανίστηκε στο κανάλι της Μάγχης. Το πλοίο Yantar απεικονίζεται πριν το μεσημέρι στην ηλεκτρονική υπηρεσία Marine Traffic, στα μισά της απόστασης μεταξύ των ακτών του Ντέβον και της Γαλλίας. Αυτή τη στιγμή κατευθύνεται βόρεια».
Το Yantar είναι ένα ειδικό αναγνωριστικό πλοίο με δύο μη επανδρωμένα υποβρύχια οχήματα, τα οποία μπορούν να κατέβουν στον βυθό, να τραβήξουν φωτογραφίες και να συλλέξουν αντικείμενα, το πλοίο δε, είναι σε θέση να κόψει καλώδια διαδικτύου και να μπλοκάρει υποβρύχιους αισθητήρες. Φιλοξενεί δύο υποβρύχια ρωσικής κατασκευής, ένα υποβρύχιο 3 ατόμων με το όνομα Rus και ένα δεύτερο σκάφος που ονομάζεται Consul. Και τα δύο μπορούν να φθάσουν σε βάθος 20.000 πόδια. Και τα δύο έχουν σφαιρικά, συμπιεσμένα εσωτερικά χαλύβδινα κύτη για να αντέχουν τις τεράστιες πιέσεις στο θαλασσινό νερό.
Πρέπει να αναφερθεί ότι κάθε φορά που το Yantar βρίσκεται σε κάποια περιοχή του Παγκόσμιου Ωκεανού, όπου υπάρχουν καλώδια επικοινωνίας στο βυθό της θάλασσας, δημιουργούνται εστίες ήπιου πανικού. Το "Yantar" έχει πραγματικά τις δυνατότητες που του αποδίδονται, αλλά οι Ρώσοι ισχυρίζονται ότι δεν τα χρησιμοποιεί.
Γιατί; Γιατί θα είναι εις βάρος μας λένε.
Ισχυρίζονται ότι μια τέτοια έρευνα, πραγματοποιείται απλά με τη βοήθεια μη επανδρωμένων υποβρυχίων οχημάτων, και σε ορισμένες περιπτώσεις, σε μικρά βάθη, με τη βοήθεια υδροακουστικού σταθμού. Και αν βρεθεί μια τέτοια «σύνδεση», τότε η ζημιά του διπλωματικού σκανδάλου που θα προκληθεί στη χώρα τους, θα επικαλύψει κάθε πιθανό όφελος από την υποκλοπή της κυκλοφορίας των πληροφοριών.
Ένα άλλο επιχείρημα που προβάλλουν, είναι ότι ο εξοπλισμός τους θα φτάσει στον εχθρό και από ένα τέτοιο δώρο οι «εταίροι», θα μάθουν τόσα πολλά για τις δυνατότητές τους που είναι καλύτερο για αυτούς ( Ρωσία ) να μην ξεκινήσουν. Εξάλλου λένε οι πληροφορίες από μη στρατιωτικές πηγές, είναι πολύ πιο εύκολο να ληφθούν μέσω διαδικτυακής κατασκοπείας, παρά με την απόσυρσή τους από τη ροή δεδομένων που δημιουργούνται από δεκάδες εκατομμύρια συνδρομητές.
Τι κάνει, λοιπόν, αυτό το πλοίο;
Η απάντηση είναι απλή - ευφυΐα. Ναι, το κύριο θέμα ενδιαφέροντος για το Yantar είναι τα υποβρύχια αντικείμενα, κυρίως τα καλώδια τα οποία καταγράφονται με μεγάλη ακρίβεια, ιδίως στην περίπτωση, που πρόκειται για στρατιωτικά καλώδια. Συλλέγουν επίσης άλλες πληροφορίες διαφορετικής φύσης. Αλλά δεν κόβουν τίποτα, δεν σπάνε τίποτα, δεν παρεμβαίνουν σε τίποτα και γενικά δεν κάνουν αυτό για το οποίο κατηγορούνται. Τουλάχιστον εκεί, που μπορεί κάποιος να το δει αργότερα.
Έχει το δικαίωμα η Ρωσία, να πραγματοποιεί τέτοια αναγνώριση σε ουδέτερα νερά; Ναι, πλήρως. Γνωρίζει ότι αυτό δεν έρχεται σε καμία περίπτωση σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο, αρκεί να μην αγγίξει περιουσιακά στοιχεία κάποιας άλλης χώρας.
Μήπως όλα αυτά σημαίνουν ότι η Ρωσία έχει εγκαταλείψει την πραγματική κατασκοπεία, την υποκλοπή δεδομένων και τις «συνδέσεις» με τα καλώδια ενός δυνητικού εχθρού; Οχι. Πρέπει όμως να καταλάβουμε τη διαφορά μεταξύ της συλλογής πληροφοριών για τον Παγκόσμιο Ωκεανό, συμπεριλαμβανομένης της θέσης και της φύσης των υποβρυχίων αντικειμένων, και της απόκτησης μη εξουσιοδοτημένης πρόσβασης στον εξοπλισμό και τις γραμμές επικοινωνίας κάποιου άλλου. Αυτά είναι διαφορετικά πράγματα και γίνονται με διαφορετικούς τρόπους.
Η πιο δυνατή και, ίσως, η μόνη τέτοια επέμβαση που έχει γίνει γνωστή στο κοινό είναι η αμερικανική επιχείρηση που ονομάζεται "Ivy Flowers" - Ivy bells. Αμερικανοί δύτες, εγκατέστησαν εξοπλισμό εγγραφής σε ένα σοβιετικό καλώδιο επικοινωνίας στη Θάλασσα του Οχότσκ και στη συνέχεια, πραγματοποίησαν ανάκτηση δεδομένων από αυτό. Κάνοντας αυτό, φυσικά, κρυφά. Είναι γνωστό, ότι για τον εντοπισμό του σημείου όπου το καλώδιο πήγαινε από στεριά σε θάλασσα, οι Αμερικανοί μπήκαν στα σοβιετικά χωρικά ύδατα.
Το 2015, όταν οι σχέσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Κούβας αναθερμάνθηκαν, το Yantar βρέθηκε στην Κούβα και στον κόλπο του Γκουαντάναμο, όπου υπάρχει ένα υποθαλάσσιο καλώδιο . Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Η.Ι. Ο Sutton, συγγραφέα του Covert Shores, ” Η ιστορία των ναυτικών ειδικών δυνάμεων”, στα τέλη του 2016 επιχειρούσε στα ανοικτά των ακτών της Συρίας, όταν μια μυστηριώδης δυσλειτουργία στο Internet έπληξε τη χώρα. Το πλοίο έχει εντοπιστεί επίσης στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ και του Καναδά, κοντά στην Πορτογαλία, στη Μεσόγειο και στον Περσικό Κόλπο.
Ένα είναι σίγουρο, ότι το "Yantar" όταν πηγαίνει να «σπάσει» κάτι, να υποκλέψει ή να βάλει εξοπλισμό για την ανάγνωση δεδομένων στο καλώδιο κάποιου, τότε όλα γίνονται στο σκοτάδι του βάθους της θάλασσας και τίποτα άλλο. Χωρίς σημάδια στην επιφάνεια και πάντα αγκυροβολημένο στο φως της ημέρας.
