Στο Αφγανιστάν, το οποίο έπεσε ξανά στα χέρια των Ταλιμπάν, η ανησυχία αυξάνεται πέραν των άλλων για τη μοίρα των Χριστιανών που ζουν την πίστη τους υπόγεια. Οι κρυπτο-Χριστιανοί του Αφγανιστάν είναι σημαντική μερίδα εν μέσω του φανατικού ισλαμικού πληθυσμού.
O Αλί Εχσάνι, ένας Αφγανός εξόριστος που ζει στη Ρώμη, μιλά για την αγωνία μιας από τις οικογένειες κρυμμένων Χριστιανών στην Καμπούλ αφού ο πατέρας χάθηκε χωρίς να αφήσει ίχνος.
Ο 32χρονος Αλί Εχσάνι, εξιστόρησε τη φρίκη των Ταλιμπάν και την προσωπική του οδύσσεια σε ένα βιβλίο, “Απόψε κοιτάμε τα αστέρια” (στα ιταλικά). Σε αυτό, καταθέτει και την δική του εμπειρία, τη δική του ταλαιπωρία ως οκτάχρονο παιδί, όταν τη δεκαετία του 1990, από τη μια μέρα στην άλλη, είδε το σπίτι του να καταστρέφεται, να μένει χωρίς τους γονείς που του είχαν μιλήσει για τον Ιησού, παρά τις συστάσεις να μην πει τίποτα σε κανέναν.
Μιλώντας για την οικογένεια στην Καμπούλ, δεν αναφέρει ονόματα για να μην θέσει σε κίνδυνο κανέναν, αλλά η ιστορία του είναι περιεκτική. «Αυτή η οικογένεια στην Καμπούλ με την οποία είμαι σε επαφή έχασε τον πατέρα της πριν από δύο ημέρες», είπε ο Αλί. «Αφού έφυγε από το σπίτι, δεν επέστρεψε ποτέ. Η βία είναι ανεξέλεγκτη στην πρωτεύουσα. Πρέπει να ανακάλυψαν ότι ήταν χριστιανός και του επιτέθηκαν. Η γυναίκα και τα πέντε παιδιά τώρα φοβούνται ακόμη περισσότερο. μετακινούνται από περιοχή σε περιοχή. Θέλουν να φύγουν από τη χώρα αλλά δεν έχουν κανέναν να τους βοηθήσει. Ψάχνω για ένα ανθρωπιστικό κανάλι που μπορεί να τους βοηθήσει. Θα ήθελα να ενημερώσω τον Πάπα Φραγκίσκο για αυτήν την ιστορία».
Για τους Χριστιανούς, η ζωή στην Καμπούλ ήταν μια μοναχική υπόθεση εδώ και χρόνια. "Αυτή η οικογένεια είναι Τουρκμενικής καταγωγής, όπως και εγώ", εξήγησε ο Ali. «Γνωριστήκαμε στο WhatsApp μέσω ενός άλλου Αφγανού φοιτητή που ζει εδώ στη Ρώμη. Είναι επίσης χριστιανός, αλλά χρειάστηκε πολύς χρόνος για να βρούμε το κουράγιο να το πούμε ο ένας στον άλλο. Στην Καμπούλ δεν υπάρχουν εκκλησίες, οπότε πριν από μερικές εβδομάδες προσπάθησα να συνδέσω αυτήν την οικογένεια μέσω βιντεοκλήσης με μια Λειτουργία εδώ στην Ιταλία. Ήταν τόσο ευχαριστημένοι. Τις τελευταίες 15 ημέρες, ωστόσο, το κλίμα έχει αλλάξει. αισθάνονται τον κίνδυνο».
«Για μένα, το να βλέπω τι συμβαίνει στο Αφγανιστάν σημαίνει να ανοίγω ξανά τις πληγές της ζωής μου. Θυμάμαι πολύ καλά τα άλλα παιδιά στην Καμπούλ που, για να με τρομάξουν, έλεγαν: «Πάμε να καλέσουμε τους Ταλιμπάν». Σήμερα τους βλέπω να καταστρέφουν τη ζωή ανθρώπων που δεν έχουν τίποτα, κόβοντας το λαιμό τους μπροστά στους συγγενείς τους. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; »
«Οι Ταλιμπάν έχουν χώρες που τους υποστηρίζουν - το Πακιστάν, το Ιράν και η Κίνα τους βοηθούν οικονομικά, υλικά και πολιτικά - προκειμένου να εξαλείψουν τη δυτική παρουσία στην Καμπούλ.
Τα νέα για τις κηδείες των Πακιστανών που σκοτώθηκαν στη μάχη στο Αφγανιστάν μπορούν εύκολα να βρεθούν στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, ενώ οι θηριωδίες εναντίον αμάχων πολλαπλασιάζονται. Στις κατεχόμενες επαρχίες, οι Ταλιμπάν προσπαθούν να εκφοβίσουν κορίτσια ηλικίας 14 ετών και άνω για να «γίνουν δώρα» σε αντάρτες. Η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη. Πρέπει να ενεργήσει με κυρώσεις εναντίον όσων υποστηρίζουν τους Ταλιμπάν. Ακόμα και στο Αφγανιστάν όλοι πρέπει να μπορούν να ζουν ειρηνικά, ελεύθεροι να εκφράσουν την πίστη τους. Οι γονείς μου πάντα έβαζαν ένα επιπλέον πιάτο στο τραπέζι για τους επισκέπτες», θυμάται. «Τους είπα:« Είμαστε φτωχοί, πώς μπορούμε να δεχτούμε κι άλλους;» Ο πατέρας μου απάντησε:« Ο Ιησούς μοιράστηκε τα πάντα με τους άλλους». Τότε ρώτησα: «Ποιος είναι ο Ιησούς;» Και είπε: «Είμαστε Χριστιανοί. Ούτε μια λέξη παραπάνω ».
