Εντυπωσιακός και επικίνδυνα φιλικός ταυτόχρονα ήταν Αμερικανός Ναύαρχος ε.α. ο οποίος ζητάει τα ρέστα από την συμμαχία για την μη στήριξη της Τουρκίας, την στιγμή που η Άγκυρα συμπεριφέρεται με τον γνωστό νεο-Οθωμανικό της τρόπο.
Ο Richard Outzen μιλώντας σε σεμινάριο στην Τουρκία, όρισε τις τουρκοαμερικανικές σχέσεις ως ένα είδος κύκλου.
«Αυτός ο κύκλος, ο οποίος ξεκίνησε τη δεκαετία του 1930, μειώθηκε την δεκαετία του 60, και έγινε ακόμα χειρότερος τις δεκαετίες του 70 και του 2010”, τόνισε ο ίδιος, ο οποίος όμως δεν μπορεί να εξηγήσει την κατάσταση τα τελευταία χρόνια.
“Αν και το ΝΑΤΟ δεν προστάτεψε τα συμφέροντα της Τουρκίας, η Άγκυρα δεν προβλέπεται να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ. Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, νομίζω ότι η Τουρκία έχει αυξήσει τη δύναμή της στην περιοχή της Μεσογείου”, τόνισε ο Αμερικανός πρώην ανώτατος αξιωματικός ως συντονιστής διαδικτυακού σεμιναρίου, το οποίο μεταδόθηκε ζωντανά στο επίσημο κανάλι YouTube και αφορούσε το πανεπιστήμιο Aydın της Κωνσταντινούπολης.
Ο Richard Outzen είναι λέκτορας του ινστιτούτου IAU και εμπειρογνώμονας εξωτερικής πολιτικής σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας.
Στο ίδιο σεμινάριο, συζητήθηκε το παρόν και το μέλλον των σχέσεων Τουρκίας-ΗΠΑ, ενώ αναφέρθηκε ότι τα προβλήματα στις σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ προήλθαν από την αλλαγή κατανόησης της κυβέρνησης Μπάιντεν.
Τονίστηκε ότι η αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο χωρών πρέπει να καθιερωθεί πρώτα απ 'όλα για την επίλυση αυτών των προβλημάτων, ενώ υπογραμμίστηκε ότι τα ζητήματα σχετίζονται με το εσωτερικό και το διεθνές δίκαιο.
Ο Τούρκος ειδικός ÇAĞRI ERHAN στο ίδιο σεμινάριο ανέφερε στην ομιλία του ότι, “οι σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ έχουν ιστορία περίπου 200 ετών, και ίσως για πρώτη φορά, υπάρχουν τόσα πολλά προβλήματα στις σχέσεις αυτές.
Η υποστήριξη των ΗΠΑ στο PKK στη βόρεια Συρία, το γεγονός ότι ο ηγέτης της οργάνωσης FETO εξακολουθεί να διαβιεί στην Πενσυλβάνια, η αγορά των S-400 από τη Ρωσία, είναι κάποια από αυτά τα προβλήματα.
Μπορούμε να απαριθμήσουμε και άλλα προβλήματα όπως η απομάκρυνση της Τουρκίας από το πρόγραμμα των αεροσκαφών F-35, οι κυρώσεις CAATSA, η αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων και η υπόθεση Halkbank.
Αυτό που κατανοούμε ωστόσο, είναι ότι υπάρχει μια αρνητική στάση απέναντι στην Τουρκία στα κέντρα λήψης αποφάσεων της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.
Το γεγονός ότι οι χώρες βρίσκονται κάτω από την “ομπρέλα” του ΝΑΤΟ, έχουν κοινά συμφέροντα σε στρατηγικές περιοχές όπως η Ανατολική Μεσόγειος, η Βόρεια Αφρική και το Αφγανιστάν, προκαλεί διενέξεις.
Η κινεζική διείσδυση στις ίδιες περιοχές ανάγκασε τις ΗΠΑ να αναζητήσουν ισχυρούς συμμάχους και την συνεργασία με την Τουρκία. Προβλέπω ότι αυτή η ανάγκη ( για την Τουρκία) θα αυξηθεί κατακόρυφα», τόνισε ο ίδιος.
Ο Λέκτορας του ινστιτούτου IAU και ειδικός εξωτερικής πολιτικής σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας Ali Çınar ανέφερε επίσης ότι: "Το κύριο πρόβλημα στις τουρκοαμερικανικές σχέσεις είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης, αφού Μπάιντεν και Ερντογάν θα συναντηθούν πρώτη φορά μετά από 90 ημέρες στην εξουσία της νυν αμερικανικής κυβέρνησης, ενώ και οι δύο σύμμαχοι του ΝΑΤΟ πρέπει πρώτα να ξεπεράσουν το πρόβλημα της εμπιστοσύνης”, κατέληξε ο ίδιος.
Αυτό που εξάγεται αβίαστα ως δόγμα από τον Ερντογάν με όλους τους Αμερικανούς προέδρους, (και με τον Μπάιντεν) είναι αυτό που θέλει την Τουρκία ως το “πιο ισχυρό κράτος” στην περιοχή, που απαιτεί ειδική μεταχείριση και αποδοχή σχεδόν όλων των αιτημάτων του από την υπερδύναμη.
Με λίγα λόγια οι Τούρκοι λένε ότι οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη την Τουρκία και όχι το αντίθετο, πράγμα που φυσικά θα αποβεί μοιραίο για τους “γείτονες”, που θέλουν οι ΗΠΑ ουσιαστικά να αποδεχθούν Οθωμανικά μεγαλεία και σχέδια του Ερντογάν, τα οποία θα γίνουν “κομμάτια” στην κυριολεξία, λόγω πολύ απλά των τεραστίων συμφερόντων της Ουάσιγκτον.
