Η "Εθνική Συμμαχία", ο συνασπισμός κομμάτων της αντιπολίτευσης που ιδρύθηκε για να αμφισβητήσει την 19χρονη πολιτική κυριαρχία του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σημείωσε σημαντική "προεκλογική νίκη", καθώς η Meral Akşener, ηγετικό στέλεχος της εν λόγω συμμαχίας, επιβεβαίωσε ότι το Democracy and Progress Party (DEVA) και το Future Party (GP) θα συμμετάσχουν σε αυτή.
Η στρατηγική του Ερντογάν να διαιρέσει την "Εθνική Συμμαχία" φαίνεται να έχει αποτύχει, ως αποτέλεσμα της συνεχούς κίνησης της αντιπολίτευσης να ενισχύσει τη συνεργασία τους.
Η Akşener, ηγέτης του Κόμματος İYİ, ανακοίνωσε σε τηλεοπτική εκπομπή στο KRT TV, ότι σχεδίασε να μετέχουν στις επόμενες εκλογές στην "Εθνική Συμμαχία" τα κόμματα DEVA και GP, που ιδρύθηκαν τα τελευταία χρόνια από τον Ali Babacan και τον Ahmet Davutoğlu, αντίστοιχα, πρώην σημαντικότατων στελεχών του AKP που εγκατέλειψαν τον Ερντογάν αφού υπηρέτησαν σε διάφορες θέσεις υψηλού επιπέδου στις κυβερνήσεις του.
Μετά την υιοθέτηση του προεδρικού συστήματος μέσω ενός συνταγματικού δημοψηφίσματος με επικεφαλής τον Ερντογάν το 2017, η πολιτική της χώρας πολώθηκε επικίνδυνα.
Από τη μία πλευρά, η "Λαϊκή Συμμαχία", την οποία ίδρυσε ο Ερντογάν μαζί με το Κόμμα του Εθνικιστικού Κινήματος (MHP) , εκπροσωπεί την πολιτική εξουσία και από την άλλη πλευρά, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα της κύριας αντιπολίτευσης (CHP), το Κόμμα İYİ και το Κόμμα Felicity (SP) δημιούργησαν την Εθνική Συμμαχία, η οποία έλαβε επίσης εξωτερική υποστήριξη από τους φιλο-Κουρδικό Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP).
Αναφερόμενος σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις που έδειξαν το κυβερνών AKP στο χαμηλότερο επίπεδο υποστήριξής του από την ίδρυσή του, η Akşener είπε: «Το AKP ψηφίζει περίπου το 25%. Μαζί με το MHP έχουν περίπου 42% Από την άλλη πλευρά, η Εθνική Συμμαχία αναπτύσσεται. Το İYİ μεγαλώνει, το CHP δεν χάνει ψήφους και το SP δεν μας ωφελεί."
«Φαίνεται ότι θα υπάρξει συνεργασία. Μιλάω για τη DEVA και τον GP», είπε η Akşener. "Ως αποτέλεσμα, δεν φαίνεται πιθανό να επανεκλεγεί η Λαϊκή Συμμαχία."
Ανίκανοι να σταματήσουν τη μείωση της δημοτικότητάς τους, ο Erdogan και ο ηγέτης του MHP Devlet Bahçeli, ανέλαβαν από το περασμένο καλοκαίρι πρωτοβουλίες με στόχο την αποσύνθεση της "Εθνικής Συμμαχίας".
Πρώτον, κάλεσαν την Akşener, της οποίας το Κόμμα İYİ εισήλθε στη βουλή, να ενταχθεί στη συμμαχία τους. Μετά την απόρριψη της Akşener, ο Ερντογάν έκανε ανάλογη κίνηση στον μικρότερο συνεργάτη της συμμαχίας, το SP.
Ενώ το SP, το οποίο ψηφίζει περίπου στο 1,5% , δεν έχει απομακρυνθεί από το μπλοκ της αντιπολίτευσης, ο Ερντογάν μπήκε ως σφήνα μεταξύ του επίσημου ηγέτη του Temel Karamollaoğlu και του πνευματικού ηγέτη του, Oğuzhan Asiltürk, με τον οποίο έχει συναντηθεί δύο φορές φέτος.
Σε απάντηση, η Akşener ενέτεινε τις επαφές της με τον Karamollaoğlu. Η θέση του SP στις επικείμενες εκλογές παραμένει αβέβαιη.
Το DEVA και το GP έχουν συνολικό αριθμό ψηφοφορίας 4% . Η Akşener είναι επίσης υπεύθυνη για τις συνομιλίες της συμμαχίας με τα δύο κόμματα, τα οποία βρίσκονται σε στρατηγικά κρίσιμη θέση λόγω της δυνατότητάς τους να αρπάξουν ψήφους απευθείας από το AKP.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κοντά στην "Εθνική Συμμαχία" προσπαθούν να ενθαρρύνουν τον Μπαμπατσάν και τον Νταβούτογλου, φέρνοντας τους στην πρώτη γραμμή.
Οι δημοσκοπήσεις αποδίδουν την απότομη πτώση της στήριξης του κυβερνώντος μπλοκ κυρίως στην επιδεινούμενη οικονομία και την κακή διαχείριση της πανδημίας COVID-19.
Σε μια προφανή προσπάθεια να στρέψει την προσοχή αλλού, το κυβερνών μπλοκ άνοιξε μια συζήτηση για την αλλαγή του συντάγματος. Το MHP παρουσίασε ένα σχέδιο συντάγματος 100 άρθρων, για το οποίο το AKP έσπευσε γρήγορα να εκφράσει την υποστήριξή του, ενώ κυβερνητικοί εκπρόσωποι, καθώς και τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το έκαναν κορυφαίο θέμα της ατζέντας.
Η αντιπολίτευση, ωστόσο, λέει ότι θα εξετάσει το ενδεχόμενο συμμετοχής μόνο σε μια συνταγματική μεταρρύθμιση που περιλαμβάνει επιστροφή στο κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης, ενώ προσπαθεί να μην χάσει την εστίαση της στην οικονομία και την πανδημία.
Φαίνεται πως στο καθεστώς Ερντογάν-Μπαχτσελί, απομένει λίγος χρόνος παραμονής στην εξουσία.
Το δυνητικό ερώτημα ωστόσο για Ελλάδα-Κύπρο είναι τι θα σημαίνει η αλλαγή ηγεσίας στην Τουρκία, για τις Ελληνοτουρκικές και Κυπροτουρκικές σχέσεις;
Αν και χρονικά είναι νωρίς να μιλήσουμε για αυτό, αφού οι πολιτικές ζυμώσεις στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό είναι συνεχείς, εντούτοις έχοντας πολυετή γνώση της Τουρκίας, θα πούμε σχεδόν με βεβαιότητα ότι οι σχέσεις Ελλάδας και Κύπρου σε σχέση με την Τουρκία δεν θα παρουσιάσουν σημαντική διαφοροποίηση μετά την πτώση του Ερντογάν από την εξουσία και τούτο γιατί η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας σε σχέση με τον Ελληνισμό ήταν, είναι και θα είναι ,ενιαία από πλευράς τουρκικού πολιτικού κόσμου, επιθετική και εχθρική.
Η παρουσία του Εθνικιστικού κόμματος IYI party στην νέα κυβέρνηση της Τουρκίας, με την Πρόεδρο του "λύκαινα" Askener να έχει ηγετικότατο ρόλο και πολύ υψηλό αξίωμα στην όποια νέα τουρκική κυβέρνηση που θα σχηματιστεί, δεν αφήνει περιθώρια για θετικές σκέψεις στα Ελληνοτουρκικά και Κυπροτουρκικά.
Άλλωστε το CHP το οποίο ηγείται της αντιπολιτευτικής συμμαχίας κατά του Ερντογάν και το οποίο αναμένεται να είναι το πρώτο κόμμα σε ψήφους στις επικείμενες εκλογές στην Τουρκία μεταξύ αυτών της "Εθνικής Συμμαχίας",έχει κατ' επανάληψη κατηγορήσει τον Ερντογάν για "δειλία" που δεν τολμά να επιτεθεί εναντίον νησιών μας στο Αιγαίο, τα οποία άκουσον-άκουσον η Ελλάδα έχει καταλάβει παράνομα!
Το ανησυχιτικότερο όλων είναι ότι η νέα τουρκική κυβέρνηση δεν θα είναι ούτε αντιαμερικανική ούτε κατά της ΕΕ, ή τουλάχιστον πολύ λιγότερο σε σχέση με τον Ερντογάν, γεγονός που θα ανοίξει διαύλους επικοινωνίας τόσο με ΗΠΑ, όσο και με την ΕΕ, οι οποίοι χάρη στον Ερντογάν είναι κλειστοί.
Τελικά μήπως μας συμφέρει ο αντιδυτικός, ανατολίτης και μισητός από ΗΠΑ και ΕΕ, Ερντογάν να παραμείνει στην εξουσία;