Σε μια “κλωστή” κρέμεται η λυκοφιλία Πούτιν-Ερντογάν (διότι περί αυτού πρόκειται) μετά τον χθεσινό ανηλεή βομβαρδισμό ρωσικών μαχητικών σε φάλαγγα Τούρκων και Τζιχαντιστών που κλέβουν ασύστολα συριακό πετρέλαιο εδώ και χρόνια.
Σε έκτακτη ανακοίνωση που που εξέδωσε το τουρκικό υπουργείου άμυνας, αναφέρεται ότι "η Τουρκία έχει ενημερώσει τη Ρωσία να σταματήσει τη στόχευση αμάχων και με την βοήθεια του συριακού καθεστώτος".
Όπως ανέφερε το Anadolu, το υπουργείο άμυνας της Τουρκίας ανακοίνωσε σήμερα (15 Μαρτίου) ότι «βαλλιστικοί πύραυλοι SCUD που εκτοξεύτηκαν από το αεροδρόμιο Κουβέιρ που ελέγχεται από το ''συριακό καθεστώς'' στο Χαλέπι, στόχευσαν οικισμούς και χώρους στάθμευσης για φορτηγά μεταφοράς πετρελαίου στην βόρεια Τζαραμπλούς και σε συνοικίες της al-Bab, με θύματα ''αμάχους'' ως αποτέλεσμα των επιθέσεων.
Αφού ξεκίνησαν οι ρίψεις πυραύλων στην περιοχή και στόχευσαν πολίτες, εστάλη μια ειδοποίηση στην πλευρά της Ρωσίας να σταματήσουν τα πάντα, αλλά οι καθορισμένοι στόχοι δέχθηκαν ομοβροντία πυραύλων", κατέληξαν οι Τούρκοι αξιωματούχοι.
Η Άγκυρα ανακοίνωσε επίσης ότι τα τουρκικά στρατεύματα στην περιοχή "έχουν ειδοποιηθεί" και παρακολουθούν τις εξελίξεις.
Η απάντηση ήρθε “μέσω διαρροών” των ρωσικών αρχών στο Κρεμλίνο ότι η Συρία ετοιμάζεται να αγοράσει μοίρα αεροσκαφών MiG-35, αυξάνοντας περαιτέρω τις δυνατότητες αεροπορικής δύναμης.
Η Μόσχα σύμφωνα με ειδικούς αλλά και παλαιότερες δηλώσεις Ρώσων αξιωματούχων, θέλει να δοθεί ο έλεγχος ολόκληρης της συριακής επικράτειας στην Δαμασκό, για αυτό και δεν θα κάνει πίσω σε οποιαδήποτε διαμαρτυρία ή οτιδήποτε άλλο.
Η Ρωσία είναι μια υπερδύναμη που εξακολουθεί να διατηρεί έναν μεγάλο στρατό και το μεγαλύτερο οπλοστάσιο πυρηνικών κεφαλών στον κόσμο.
Η Τουρκία, αν και ένα από τα ισχυρότερα μέλη του ΝΑΤΟ, είναι μια μεσαία δύναμη που δεν διαθέτει πυρηνικά όπλα. Η συνολική στρατιωτική ανωτερότητα της Ρωσίας δεν μεταφράζεται σε ανώτερη δύναμη στο έδαφος στη βορειοανατολική Συρία.
Η Ρωσία διαθέτει μόνο μία σημαντική αεροπορική βάση στη Συρία - την Khmeimim, κοντά στο λιμάνι της Latakia στη βορειοδυτική Συρία - και μια ναυτική βάση στο Tartus. Αυτό δημιουργεί μια ευπάθεια, όπως και η εξάρτηση των ρωσικών δυνάμεων - που εκτιμάται ότι περιλαμβάνει αρκετές χιλιάδες στρατεύματα και δεκάδες πολεμικά αεροπλάνα - σε πλοία για τη μεταφορά των προμηθειών τους.
Τα σκάφη αυτά πρέπει να διέρχονται από τη Μαύρη Θάλασσα μέσω των στενών του Βοσπόρου που ελέγχονται από την Τουρκία, πριν να μπορέσουν να φτάσουν στα συριακά λιμάνια στην ανατολική Μεσόγειο. Και σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, η Ρωσία δεν έχει τεράστια ικανότητα αεροπορικής μεταφοράς για να υποστηρίξει μια μεγάλη δύναμη στο εξωτερικό.
Αυτοί οι περιορισμοί υποδομής και υλικοτεχνικής υποστήριξης σημαίνουν ότι η Ρωσία δεν μπορεί να ενισχύσει τις σημερινές δυνάμεις της στη Συρία πολύ πέρα από το σημερινό τους επίπεδο. Ένα σενάριο αναφέρει ότι η Μόσχα διαθέτει μία αεροπορική βάση, στην οποία μπορούν να συγκεντρωθούν στρατηγικά βομβαρδιστικά ( ήδη δύο πετούν συχνά εκεί) από την οποία υπάρχει η δυνατότητα τρομερώβν κτυπημάτων οπουδήποτε απαιτηθεί.