Η σύγχρονη Τουρκία, από την ανάρρηση του Ερντογάν και μετά, βαθμιαία αλλά σταθερά, βαδίζει προς την πλήρη ισλαμοποίησή της, απεκδυόμενη το χαρακτήρα του κοσμικού κράτους που της κληροδότησε ο Κεμάλ Ατατούρκ.
Αποκήρυξη του «δυτικού» τρόπου ζωής, σημαντική οικονομική ενίσχυση και αναβάθμιση του ρόλου της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων, σχολικά βιβλία που εξυμνούν το jihad ως θρησκευτικό καθήκον του κάθε Τούρκου μουσουλμάνου πολίτη που αγαπάει την πατρίδα του, είναι μερικές από τις αλλαγές που η τουρκική κοινωνία βιώνει στα χρόνια του Ερντογάν. Η στροφή της Τουρκίας προς το βαθύ και ριζοσπαστικό Ισλάμ βεβαίως δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία.
Στις 3 Νοεμβρίου 2020, λίγες μόλις ώρες μετά το φονικό τρομοκρατικό χτύπημα στη Βιέννη, το Newsbomb.gr είχε γράψει πρώτο, με αναλυτικό ρεπορτάζ, ότι η επίθεση στην αυστριακή πρωτεύουσα δημιουργούσε αναπόφευκτα φρικτούς συνειρμούς και πολλά ερωτήματα για το ρόλο του Τούρκου πρόέδρου.
Κάποιοι τότε είχαν σπεύσει να μας χαρακτηρίσουν υπερβολικούς, καχύποπτους και προκατειλημμένους απέναντι στο καθεστώς Ερντογάν. Η αλήθεια είναι όμως πως η καχυποψία αυτή εδράζονταν και εδράζεται σε πραγματικά στοιχεία και γεγονότα που αν δοθούν ποτέ στη δημοσιότητα ο Ερντογάν, ως άλλος Καντάφι, δεν θα βρίσκει λαγούμι να κρυφτεί.
Τι εννοούμε; Είχαμε τονίσει και τότε πως σύμφωνα με πληροφορίες, οι μυστικές υπηρεσίες σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ρωσία έχουν ατράνταχτα στοιχεία στα χέρια τους που αποδεικνύουν ότι ο Τούρκος πρόεδρος έχει πολύ στενές σχέσεις με τους τζιχαντιστές και η Άγκυρα βασικό ρόλο στις επιθετικές τακτικές των φανατικών ισλαμιστών.
Είχαμε επισημάνει και τότε πως τα στοιχεία που έχουν στα χέρια τους οι μυστικές υπηρεσίες, αναφέρονται σαφώς στον βασικό ρόλο της Τουρκίας, ως κύριας βάσης διέλευσης των μελών του «Ισλαμικού Κράτους» στην ΕΕ αλλά και παγκοσμίως, με την ίδια την τουρκική ηγεσία να έχει ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με ηγετικά μέλη του ISIS.
Τα όσα αναφέραμε τότε, επιβεβαίωσαν πλήρως οι ολλανδικές μυστικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με έκθεση που είδε το φως της δημοσιότητας, η Τουρκία έχει θέσει σε πλήρη εφαρμογή ένα σχέδιο εξισλαμισμού της Ευρώπης, μέσω υποστήριξης σαλαφιστικών οργανώσεων με εγκέφαλο τον Ταγίπ Ερντογάν.
Σύμφωνα με την έκθεση, το κόμμα AKP του Ερντογάν υποστηρίζει την τρομοκρατία και συνδέεται με την αύξηση των εξτρεμιστών ισλαμιστών στην Ολλανδία. Αναφέρεται μάλιστα ξεκάθαρα ότι ο δεδηλωμένος στόχος του Ερντογάν για προώθηση του εξισλαμισμού προωθείται στην τουρκική κοινότητα της Ολλανδίας μέσω «τουρκικών ενώσεων νέων» που λειτουργούν στην χώρα της κεντρικής Ευρώπης. Αυτές οι ομάδες με τη σειρά τους έρχονται σε επαφή με τους σαλαφιστές ιεροκήρυκες και προβάλλουν τα μηνύματά τους μέσω των social media, όπου δοξάζουν τους εξτρεμιστές και ανταλλάσσουν αντιδυτική και αντισημιτική ρητορική και προπαγάνδα.
Σε ένα σημείο του διαβαθμισμένου εγγράφου με τίτλο, «Στρατηγική Ισλαμισμού του Ερντογάν: Πώς ωφελούνται οι Σαλαφιστές», επισημαίνεται ότι ο Τούρκος πρόεδρος παρείχε χώρο για τους σαλαφιστές στη χώρα του, καθώς ενίσχυε σταδιακά την πολιτική του δύναμη στην Τουρκία. Το έγγραφο ρίχνει φως και στη σχέση της Τουρκίας με ορισμένες παρακρατικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των μισθοφόρων της Ταχρίρ αλ Σαμ (πρώην Αλ Νούσρα) στη Συρία. Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στις δηλώσεις του Ερντογάν που πυροδότησε την επίθεση σε τραμ της Ουτρέχτης, το 2019.
Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτό. Όπως αναφέραμε, οι μυστικές υπηρεσίες έχουν «φακελωμένο» το τουρκικό καθεστώς, ενώ η καχυποψία κατά του Ερντογάν ως «ηθικού αυτουργού» εντείνεται συνεχώς από χώρες της Δύσης.
Πώς άλλωστε να αποφύγει κανείς τις καχύποπτες σκέψεις όταν ο ίδιος ο «σουλτάνος» απευθύνεται εν εξάλλω στα φανατισμένα πλήθη μουσουλμάνων, δίνει ιερούς όρκους και επιτίθεται στην «αμαρτωλή Ευρώπη», τονίζοντας ότι «με τις τόσο άσχημες και άθλιες αμαρτίες της, ούτε οι απέραντες θάλασσες δεν θα φτάσουν να ξεπλύνουν τους λεκέδες της»; Μήπως ο Τούρκος πρόεδρος, ως όψιμα αυτοανακηρυχθείς ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου, στέλνει εμμέσως πλην σαφώς μήνυμα τιμωρίας και εκδίκησης του αμαρτωλού ευρωπαϊκού τρόπου ζωής;
Οι προσδοκίες όμως του Προέδρου Ερντογάν να δημιουργήσει «μια θρησκευόμενη γενιά», όπως ο ίδιος είχε δηλώσει, θα μπορούσαν με την κατάλληλη «καθοδήγηση» να οδηγήσουν στη δημιουργία ενός «στρατού» θρησκευτικά φανατισμένων, οι οποίοι παρερμηνεύοντας το μήνυμα του Κορανίου θα συνεχίσουν, παίρνοντας τη σκυτάλη από εκεί που το ISIS τελείωσε. Πολλώ δε μάλλον όταν στα σχολικά βιβλία εκθειάζεται το jihad ως ιερή υποχρέωση των Τούρκων, φανατίζοντας αθώες ψυχές παιδιών. Όταν μάλιστα ο ρόλος των θρησκευτικών σχολείων, των επονομαζόμενων Imam-hatip, τα οποία αυξάνονται με εκθετικούς ρυθμούς σε όλη την τουρκική επικράτεια, έχει έντονα επικριθεί από την τουρκική αντιπολίτευση για την προώθηση του θρησκευτικού φανατισμού.