Η κυβέρνηση του Αιγύπτιου προέδρου Αλ Σίσι, έχει δώσει εντολή στις μυστικές της υπηρεσίες, να διεξάγουν έναν ανελέητο πόλεμο με τις αντίστοιχες τουρκικές (ΜΙΤ), με κύριο θέμα τη Βόρειο Αφρική και συγκεκριμένα τη Λιβύη, στην οποία οι Τούρκοι έχουν μία αεροπορική και δύο ναυτικές βάσεις ενώ ετοιμάζονται και για άλλες χώρες.
Αραβικές δημοσιογραφικές πηγές τονίζουν ότι το Κάιρο έχει καταστήσει τη σύγκρουσή του με την Άγκυρα σε κύρια προτεραιότητα της εξωτερικής του πολιτικής, καθιστώντας όλες τις περιοχές της Βόρειας Αφρικής ως ένα "πιθανό πεδίο μάχης" με τους νεο-οθωμανούς του Ερντογάν.
Ο πληροφορίες γνωστής ιστοσελίδας (Intelligence Online) προσθέτουν ότι μετά τη Λιβύη και την Ανατολική Μεσόγειο, η Αίγυπτος κάνει τώρα το καλύτερο δυνατό για να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη τουρκική επιρροή στην περιοχή του Σαχέλ.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, το Κάιρο αποφάσισε να ενισχύσει την παρουσία της ειρηνευτικής του μονάδας στην πολυδιάστατη αποστολή σταθεροποίησης των Ηνωμένων Εθνών στο Μάλι (MINUSMA), ενώ παρέχει πρακτική εκπαίδευση στις ένοπλες δυνάμεις της Ομάδας των Πέντε για το Σαχέλ (G5 Sahel), που περιλαμβάνει τη Μαυριτανία, το Τσαντ, το Μάλι, τη Μπουρκίνα Φάσο και τον Νίγηρα.
Εκτός από τις προσπάθειές της να συμβάλει στη σταθερότητα στην περιοχή, η Αίγυπτος προσπαθεί ανοιχτά να αντισταθμίσει την προσπάθεια της Τουρκίας να ενισχύσει την παρουσία της, σε οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο.
Κατά συνέπεια, το αιγυπτιακό υπουργείο Εξωτερικών έστειλε απεσταλμένους στην περιοχή του Σαχέλ από το Διεθνές Κέντρο για την επίλυση συγκρούσεων, (CCCPA) του Καΐρου.
Το CCCPA ιδρύθηκε το 1994 και στοχεύει στην προώθηση των συμφερόντων εξωτερικής πολιτικής της Αιγύπτου στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
Το κέντρο διευθύνεται από τον Αιγύπτιο υπουργό εξωτερικών Sameh Shoukry και λειτουργεί σε συντονισμό με τα υπουργεία εσωτερικών και άμυνας καθώς και με τις υπηρεσίες πληροφοριών, όπως την Γενική Διεύθυνση Πληροφοριών, με επικεφαλής τον Abbas Kamel, ο οποίος διαδραματίζει άμεσο ρόλο στην εφαρμογή της εξωτερικής πολιτικής της Αιγύπτου.
Σε τηλεφωνική συνομιλία με τον Πρόεδρο της Μαυριτανίας Μοχάμεντ Ολντ Γκαζουάνι στις 14 Δεκεμβρίου, ο Αμπντέλ Φατάχ Ελ Σίσι συζήτησε την παρουσία της Τουρκίας στην Αφρική, τονίζοντας τους κινδύνους που απορρέουν από αυτήν.
Την ίδια πολιτική στην περιοχή εφαρμόζει και το Παρίσι φυσικά, το οποίο έχει παρουσία δεκάδων ετών, ειδικά στις περιοχές της Βορείου και της Δυτικής Αφρικής.
Η Αίγυπτος, η Γαλλία και η Τουρκία είναι εκεί σε αυτές τις περιοχές, ενώ παλαιότερες πληροφορίες είχαν αναφέρει ότι η Γαλλίδα ΥΠΑΜ, είχε δρομολογήσει εξελίξεις ώστε η χώρα μας να είναι υποψήφια για να συμμετάσχει στην Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Παρέμβασης (ΕΙΙ) που δρομολόγησε η Γαλλία για να προωθήσει την εμφάνιση μιας κοινής στρατηγικής κουλτούρας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σε στρατιωτική συνεργασία για τη Βόρεια Αφρική, συμπεριλαμβανομένης και της Λιβύης.
Αυτή η "νέα εποχή" θα μπορούσε να μεταφραστεί σε ελληνική στρατιωτική υποστήριξη στις γαλλικές επιχειρήσεις στη ζώνη της Βόρειας Αφρικής (Sahelo-Saharan);
Πράγματι, η κ. Παρλύ είχε καλέσει την Αθήνα να «εξετάσει μια σημαντική δέσμευση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στο γαλλικό πλευρό στην περιοχή της Αφρικής και ειδικά στο Σαχέλ, για την καταπολέμηση της τρομοκρατικής απειλής και για την εξουδετέρωση της εμπορίας ανθρώπων, καθώς και της λαθρομετανάστευσης με σκοπό να σταματήσουν οι ροές προς τις ακτές της Μεσογείου”.
Η στρατιωτική παρουσία ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στην Βόρεια Αφρική μαζί με Γάλλους και Αιγυπτίους θα σφυρηλατούσε την αμυντική συμμαχία με αυτές τις χώρες, ενώ θα προκαλούσε οργή και πανικό στην Τουρκία, που κινείται με νεο-Οθωμανικές πρακτικές στην Α. Μεσόγειο.
Η αποκαλούμενη πλέον και ως "στρατιωτική διπλωματία" είναι η μόνη που κατανοεί δυστυχώς η Τουρκία, η οποία συνεχίζει ακάθεκτη τα σχέδια της στην περιοχή παρά τη δήθεν διπλωματική προσπάθεια εξομάλυνσης των σχέσεων της με τις χώρες αυτές, οι οποίες βέβαια την θεωρούν ως ένα ακόμη "πυροτέχνημα" Ερντογάν.