Ο αντιστράτηγος ε.α. Ανδρέας Πενταράς, πρώην διοικητής της Κυπριακής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΚΥΠ), σε άρθρο του κάνει λόγο για ανατροπή στην αναθεωρητική στρατηγική της Τουρκίας μετά τις αμερικανικές κυρώσεις που της επιβλήθηκαν τη Δευτέρα. Εκτιμά ότι αποτελούν την απαρχή της αποκαθήλωσης του Ερντογάν και τους οράματός του να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Παρακάτω το άρθρο του:
«Ανατροπή στην αναθεωρητική στρατηγική της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή αποτελούν οι κυρώσεις που επέβαλαν χθες οι ΗΠΑ στην αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας, εξ αιτίας της προμήθειας του πυραυλικού συστήματος S-400.
Τη στρατηγική αυτή η Τουρκία την στήριξε εξ ολοκλήρου στη πολεμική μηχανή που έστησε τα τελευταία 15 χρόνια, με έμφαση στη πολεμική βιομηχανία, σε μια προσπάθεια να καταστεί αυτάρκης στη κατασκευή οπλικών συστημάτων.
Ισχυρίζεται η Τουρκία, ότι η αμυντική της βιομηχανία καλύπτει το 80% των αναγκών των Ενόπλων της Δυνάμεων αλλά αυτό είναι ένας μύθος, γιατί μπορεί να παράγει το τελικό προϊόν των διαφόρων συστημάτων, όμως, όπως συμβαίνει σε κάθε βιομηχανία παραγωγής τέτοιων συστημάτων, το 60% των απαρτίων και ανταλλακτικών, προέρχεται από άλλες εξειδικευμένες βιομηχανίες κυρίως της Ευρώπης και της Δύσης.
Κατά συνέπεια, η απαγόρευση στις Αμερικανικές εταιρείες να εξάγουν στη Τουρκία όπλα, ανταλλακτικά και τεχνολογία, η απαγόρευση στις Αμερικανικές τράπεζες να χορηγούν δάνεια και πιστώσεις στην αμυντική βιομηχανία και η απαίτηση των ΗΠΑ προς άλλους χρηματοοικονομικούς οργανισμούς ανά το παγκόσμιο να πράξουν το ίδιο, θα αποτελέσουν την απαρχή της αποκαθήλωσης τού ίδιου του Ερντογάν αλλά και του οράματός του να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Βέβαια, δεν γνωρίζουμε πόσο θα κρατήσει η επιβολή εμπάργκο, όμως αν κρίνουμε από το προηγούμενο εμπάργκο όπλων που επέβαλαν οι ΗΠΑ στη Τουρκία το 1974 εξ αιτίας της Τουρκικής εισβολής στη Κύπρο, όπου, στα 4 χρόνια που διήρκεσε, το 60% των αεροσκαφών ήταν καθηλωμένα στο έδαφος και το 50% των πλοίων δεμένα στα μουράγια, μπορούμε να αντιληφθούμε τι σημαίνει για τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις το σημερινό εμπάργκο.
Στο πολιτικό επίπεδο, η επιβολή του εμπάργκο στη Τουρκία, αλλάζει ευνοϊκά για Κύπρο και Ελλάδα το γεωπολιτικό περιβάλλον στη περιοχή μας, και εξαρτάται από τις πολιτικές ηγεσίες των δύο χωρών με ποιο τρόπο θα εκμεταλλευθούν τα νέα δεδομένα και πως θα διαχειριστούν τα προβλήματα με τη Τουρκία (Κυπριακό, ΑΟΖ, ενέργεια κλπ)».
Από την άλλη βέβαια, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι, για το αμέσως επόμενο διάστημα η Τουρκία μπορεί να γίνει πιο επιθετική, όσο το εμπάργκο δεν θα αρχίσει να επηρεάζει τις Ένοπλες της Δυνάμεις.
Τέλος, η παγιωμένη για δεκαετίες αντίληψη, ότι ο χρόνος δημιουργεί τετελεσμένα, τα οποία αποβαίνουν πάντοτε εις βάρος μας, αποδεικνύεται αναληθής και αναστρέψιμη. Στη παρούσα περίοδο ο χρόνος εργάζεται υπέρ των Ελληνικών και Κυπριακών εθνικών συμφερόντων.
Ας τον εκμεταλλευθούμε στη Κύπρο, για ενίσχυση των συντελεστών ισχύος και δη της αμυντικής θωράκισης, όπως άλλωστε πράττει και η Ελλάδα».
Η Τουρκία παραμένει στρατηγικής σημασία εταίρος των ΗΠΑ στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου για λόγους δεν θα αναλυθούν εδώ. Το συγκεκριμένο φάσμα κυρώσεων είναι απλά ένα μήνυμα της Ουάσινγκτον προς την Άγκυρα ότι δεν θα ανεχτεί τα πάντα και κυρίως τον κίνδυνο να διαρρεύσει η τεχνολογία των F-35 στους Ρώσους μέσω των S-400. Το εμπάργκο δεν αγγίζει την βαριά τουρκική πολεμική βιομηχανία αλλά ακόμα και να την άγγιζε δεν γνωρίζουμε ούτε για πόσο ούτε σε τί έκταση. Επίσης το εμπάργκο του 1974 είχε αποφασιστεί να ισχύσει για τα όπλα που θα παράγγελνε η Τουρκία από το 1974 και έπειτα και όχι για τα όπλα τα οποία είχε ήδη παραγγείλει και ήταν στη διαδικασία παραγωγής. Άρα βλέπουμε ότι ακόμα και στις τιμωρίες οι ΗΠΑ βάζουν όρους ευνοϊκούς που θα τις απαλύνουν για την Άγκυρα. Καλό θα ήταν λοιπόν να εξετάζουμε το ευρύτερο ιστορικό και γεωπολιτικό πλαίσιο και να μην πιστεύουμε χίμαιρες για αποκαθήλωση του Ερντογάν και ανατροπή των πάντων καθώς αυτά εξυπηρετούν μόνο στη λαϊκή κατανάλωση και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.