Greek-Turkish Relations
Updated at:

Ανάλυση: Πώς βλέπουν οι Γερμανοί τις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας

Τα κράτη μέλη τείνουν να προσεγγίζουν τις σχέσεις τους με την Τουρκία βάσει των εθνικών τους συμφερόντων και να διαμορφώνουν ανάλογα τη στάση τους σε επίπεδο ΕΕ.

Είναι επιτακτική ανάγκη να επιδιώξει η ΕΕ μια προσεκτική εξισορρόπηση, μεταξύ της αντιμετώπισης της τουρκικής μονομέρειας και της αποτροπής διμερών εντάσεων, από τον καθορισμό της χάραξης πολιτικής σε επίπεδο ΕΕ.

Λόγω του σημερινού αδιέξοδου στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας, η συμφιλίωση είναι δύσκολη, αν όχι αδύνατη, προς το παρόν.

Από τα συμπεράσματα της EUCO της 1ης Οκτωβρίου και μετά υπήρξαν πολλές ανησυχητικές εξελίξεις, όπως η έκκληση του κ. Ερντογάν για μποϊκοτάζ γαλλικών προϊόντων κατά τη διάρκεια της διαμάχης με τη Γαλλία για το Ισλάμ, την απόφαση να ανοίξει τα Βαρόσια στην Αμμοχώστο της Κύπρου, την οποία κατέλαβαν οι Τούρκοι στην εισβολή του 1974 στην Κύπρο και την πρόσφατη έκκληση του  Ερντογάν για λύση δύο κρατών στην Κύπρο.

Όλα αυτά συνέβαλαν μόνο στο να δημιουργηθεί αδιέξοδο στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας.

Ωστόσο, ορισμένα μέτρα θα μπορούσαν να ληφθούν για την αποφυγή περαιτέρω επιδείνωσης, υιοθετώντας την τακτική του καρότου και του μαστίγιου

Πληροφορίες, αναφορικά με τις ζυμώσεις-σκέψεις ιδίως από γερμανικής πλευράς, σε σχέση με την Τουρκία στην σύνοδο της ΕΕ κάνουν λόγο για τα παρακάτω:

"H ΕΕ είναι πιθανό  να επισημάνει στην Τουρκία ότι έχουν "ακουστεί "οι ισχυρισμοί της στην Ανατολική Μεσόγειο, ιδίως εκείνοι που αφορούν το Καστελόριζο και τη διανομή των ενεργειακών πόρων.

Ταυτόχρονα, η ΕΕ θα συνεχίσει να επιμένει ότι η Τουρκία πρέπει να τηρεί το διεθνές δίκαιο.

Η αναζωογόνηση μιας συζήτησης σχετικά με τους τομείς συνεργασίας και τους όρους εφαρμογής τους θα μπορούσε να συμβάλει περαιτέρω στη βελτίωση της λειτουργίας της εξωτερικής πολιτικής.

Η ΕΕ θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιήσει διάφορα οικονομικά μέσα για να πιέσει την Τουρκία, όπως ο περιορισμός των κεφαλαίων  και η τουρκική συμμετοχή σε προγράμματα της ΕΕ ή η έναρξη ερευνών για αμφισβητούμενες εμπορικές πρακτικές βάσει της τρέχουσας συμφωνίας τελωνειακής ένωσης.

Και ενώ οι κυρώσεις είναι πάντα διαθέσιμες ως εργαλείο, η αποτελεσματικότητα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πεδίο εφαρμογής.

Παρόλο που η επίσημη αναστολή των συνομιλιών για ένταξη μπορεί να φαίνεται ελκυστική επιλογή, δεν θα ήταν απαραίτητα προς το συμφέρον της ΕΕ μακροπρόθεσμα.

Δεδομένου του μειωμένου μεριδίου ψήφου του κυβερνώντος AKP / MHP και των ολοένα και πιο ορατών ρωγμών εντός αυτής της συμμαχίας, η ΕΕ πρέπει να διατηρήσει τις συνομιλίες για ένταξη ως κανονιστικό μέσο για το μέλλον, εάν και όταν η Τουρκία αρχίσει να επιδιώκει δημοκρατική αποκατάσταση.

Εκτός από τα μέσα που στοχεύουν άμεσα την Τουρκία, υπάρχει επίσης το μεγαλύτερο ζήτημα της οικοδόμησης της ειρήνης στη νότια γειτονιά της ΕΕ, δεδομένου ότι η Ανατολική Μεσόγειος έχει γίνει χώρος για πολλούς αντιπροσώπους πολέμους και πεδίο μάχης για την αναδιάρθρωση του status quo στην περιοχή.

Η στρατιωτικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής, αν και δεν είναι μοναδική για την Τουρκία, φαίνεται να είναι τόσο ο καταλύτης όσο και η συνέπεια αυτού του αντιπαλότητας.

Οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων εντός της ΕΕ θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την περιφερειακή διάσταση της κρίσης της Ανατολικής Μεσογείου όταν εξετάζουν πολιτικές με τις οποίες μπορεί να αντιμετωπίσει την Τουρκία.

Δεδομένου ότι η αμυντική ικανότητα είναι μια από τις προϋποθέσεις ,αν και ανεπαρκής από μόνη της, για τη στρατιωτικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής, η ΕΕ θα μπορούσε να κάνει πιο αποτελεσματική χρήση του  εμπάργκο όπλων.

Οι κυρώσεις κατά της αμυντικής βιομηχανίας είναι ένα άλλο μέσο που θα μπορούσε να εξετάσει η ΕΕ.

Ταυτόχρονα, τα κράτη μέλη πρέπει να επιδείξουν προσοχή στις πωλήσεις όπλων σε άλλες χώρες, ως εργαλείο για την εξισορρόπηση της Τουρκίας."

Follow Pentapostagma on Google news Google News

POPULAR