Μια ορθή σκέψη για την ανώμαλη κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο φαίνεται να γίνεται σιγά-σιγά πράξη από Ελλάδα-Ισραήλ-Κύπρο καθώς και την Αίγυπτο, αφού με τον Ερντογάν δεν υπάρχει άλλη λύση.
“Η κυβέρνηση της Ελλάδας ανακοίνωσε σήμερα Τρίτη ότι θέλει θα επεκταθούν οι εμπορικές, ενεργειακές και στρατιωτικές συνεργασίες με το Ισραήλ και άλλες χώρες της περιοχής για να αντιμετωπιστεί αυτό που θεωρούν όλοι ως εχθρική πολιτική της γειτονικής Τουρκίας”, αναφέρει ο βρετανικός τύπος.
Η Ελλάδα, το Ισραήλ και η Κύπρος, οι οποίες διαφωνούν με την Τουρκία για θαλάσσια όρια στην Ανατολική Μεσόγειο, πραγματοποιούν τακτικές συναντήσεις για την προώθηση της συνεργασίας στον τομέα της άμυνας και της ενέργειας.
"Η περιοχή μας δεν επιστρέφει στον 19ο αιώνα", δήλωσε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας μετά από συνάντηση στην Αθήνα με τους ομολόγους του από το Ισραήλ και την Κύπρο, κ. Γκάμπι Ασκενάζι και τον κ. Νίκο Χριστοδουλίδη.
Τα σχέδια συνεργασίας περιλαμβάνουν μια προγραμματισμένη διασύνδεση δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ Ισραήλ, Κύπρου και ελληνικού νησιού της Κρήτης με υποθαλάσσιο καλώδιο έως το τέλος του 2023.
Η ένταση στην περιοχή έχει αυξηθεί από το καλοκαίρι αφού η Τουρκία επέκτεινε τις ερευνητικές αποστολές πετρελαίου και φυσικού αερίου στη θάλασσα στα ύδατα στα οποία η Ελλάδα αναφέρει ότι έχει δικαιοδοσία.
Η Άγκυρα υποστηρίζει ότι έχει εξαιρεθεί σε μεγάλο βαθμό από την περιφερειακή εξερεύνηση ενέργειας, επιμένοντας ότι τα ελληνικά νησιά κοντά στις ακτές της δεν πρέπει να προβάλλουν θαλάσσιες ζώνες για εμπορική εκμετάλλευση.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η Τουρκία έχει προκαλέσει βραχυκύκλωμα σε όλα τα ενεργειακά προγράμματα στην Μεσόγειο, προεξάρχοντος του αγωγού East Med, προκαλώντας ζημιάς δις σε αμερικανικούς, ισραηλινούς και άλλους κολοσσούς εν μέσω πανδημίας.
Επίσης η Άγκυρα απειλεί και εκβιάζει για την υφαρπαγή θαλάσσιων οικοπέδων και ΑΟΖ, ενώ επιζητά τον έλεγχο μιας τεράστιας περιοχής στην Α.Μεσόγειο προκαλώντας προβλήματα στο Σουέζ και στα ενεργειακά σχέδια του Ισραήλ από την Ερυθρά θάλασσα.
Για αυτό η δημιουργία ενός αμυντικού συνασπισμού, δεν θα κουραστούμε να το λέμε, είναι μονόδρομος και αυτό θα γίνει με την συνδρομή της Γαλλίας και πιθανόν των ΗΠΑ, που διαπιστώνουν καθημερινά ότι η Άγκυρα έχει μετατοπιστεί στην ευρασιατική συμμαχία, κυρίως με την Κίνα και όχι τόσο με την Ρωσία παρά την αντίθετη εικόνα.
Όταν και εφόσον δημιουργηθεί αυτός ο συνασπισμός όπως τον αναφέραμε, τότε το τέλος των οθωμανικών ονείρων της ισλαμικής ελίτ της χώρας, αλλά και των Κεμαλιστών, θα είναι το λιγότερο που δούμε, αφού το 1918 έγινε “μισή δουλειά” όπως διαπιστώθηκε με την χώρα αυτή.
Ιδέες τώρα για την δημιουργία αυτής της αμυντικής δομής που θα περιφρουρούσε για παράδειγμα τον αγωγό East Med, μέσω του NATO, δεν έχουν αναφερθεί, καθώς θα μπορούσαν να θεωρηθούν ένα άμεσο αντιτουρκικό σχέδιο εντός της συμμαχίας.
Γι αυτό οι αναλυτές εξετάζουν την υπεράκτια ενεργειακή ασφάλεια, με την δημιουργία συνεργασίας των ενόπλων δυνάμεων των χωρών της περιοχής, ως την μόνη ορθή λύση.
Με επίκεντρο τις απειλές ενεργειακής ασφάλειας στη θαλάσσια μεταφορά πετρελαίου και φυσικού αερίου και άλλες συμβατικές επιλογές, δεν φαίνεται να δόθηκε επίσης ιδιαίτερη προσοχή έως τώρα σε απειλές χωρών και τρομοκρατικών οργανώσεων όπως η Χεζμπολάχ.
CONTINUE READING
Το παιχνίδι της Τουρκίας στο Αιγαίο - Οι πιθανές θέσεις τάξεως των S-400 για τον "έλεγχο" της ΝΑ Μεσογείου
Σε ολόκληρη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, εφόσον αποφασίσθηκε η δημιουργία υπεράκτιων επιχειρήσεων ενεργειακής ασφάλειας, αυξήθηκε κατακόρυφα και η ανησυχία για αυτές τις απειλές.
Αυτό που είναι εφικτό, είναι η δημιουργία μιας κοινής αεροναυτικής δύναμης, εξετάζοντας τις ελάχιστες ικανότητες του πολεμικού ναυτικού των παράκτιων κρατών όπως Αίγυπτος-Ελλάδα-Κύπρος και Ισραήλ.
Για όλες τις χώρες αυτού του συνασπισμού, υπάρχουν πλέον απτές απειλές στα σχέδια τους για εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων από διαφορετικές κατευθύνσεις.
Ο συνεχής εξοπλισμός για παράδειγμα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων με αεροσκάφη, πλοία ή πυραύλους Κρουζ, έχει απομακρύνει ένα μέρος παλαιότερων επιφυλάξεων των κυβερνήσεων, για την δημιουργία αμυντικού βραχίονα που θα διαφυλάττει αποτελεσματικά τα μεγαλεπήβολα σχέδια τους στην περιοχή.
Επίσης σήμερα, δεν έχουν τεθεί σε ισχύ πραγματικοί αμυντικοί μηχανισμοί που να μπορούν να αντιμετωπίσουν μικρά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα οποία χρησιμοποιούν ένοπλες δυνάμεις χωρών της περιοχής αλλά και τζιχαντιστές.
Η κρίση στο Ναγκόρνο, οι απειλές για Τζιχαντιστές κοντά στα ελληνικά σύνορα σε συνδυασμό με τον "πόλεμο" Ερντογάν-Μακρόν, φέρνει ακόμα πιο κοντά την αμυντική συνεργασία Αιγύπτου-Ελλάδας-Κύπρου και Ισραήλ, διότι χωρίς αυτή, δεν πρόκειται να επιβιώσει καμία χώρα, ειδικά τώρα που ο Τούρκος πρόεδρος έμπλεξε και την θρησκεία στα σχέδιά του.
