O Υπουργός Ευρώπης και Εξωτερικών Υποθέσεων της Γαλλίας, Jean-Yves Le Drian, μιλώντας σήμερα στη Μπρατισλάβα στο πλαίσιο του GLOBSEC Forum ,αναφέρθηκε στην Τουρκία χαρακτηρίζοντας την “αυταρχική δύναμη” που δοκιμάζει τα όρια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Τι είπε ο Γάλλος ΥΠΕΞ για την Τουρκία:
Τον περασμένο Ιούνιο, ένα σκάφος του τουρκικού ναυτικού κινήθηκε εχθρικά κατά της γαλλικής φρεγάτας Le Courbet, που δεν έκανε τίποτε περισσότερο από το να εκτελεί τις διαταγές του ΝΑΤΟ για την επίβλεψη των παράνομων ροών στην ανατολική Μεσόγειο. Η φρεγάτα Le Courbet υποψιαζόταν ένα τουρκικό εμπορικό σκάφος, το Cirkin, για συμμετοχή στην παραβίαση του εμπάργκο όπλων των Ηνωμένων Εθνών στη Λιβύη. Χαιρετίζω την αντίδραση σε αυτό το σοβαρό περιστατικό:
-Σε επίπεδο ΝΑΤΟ, όπου ο Γενικός Γραμματέας ανέλαβε την ευθύνη για τη θέσπιση μέτρων ασφαλείας προς αποφυγήν τέτοιων συμπεριφορών μεταξύ συμμάχων,
-Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου οι 27 αποφάσισαν, στις 21 Σεπτεμβρίου, την επιβολή κυρώσεων στη ναυτιλιακή εταιρεία που ευθύνεται για τις δραστηριότητες παραβίασης του εμπάργκο προς τη Λιβύη από το Cirkin.
Αυτή είναι η μόνη προσέγγιση που αρμόζει σε αυταρχικές δυνάμεις που δοκιμάζουν τα όριά μας. Αυτήν την προσέγγιση, όσοι δικαίως ζητούν αυστηρή στάση απέναντι στη Ρωσία, πρέπει να τολμήσουν να την υιοθετήσουν και ενάντια στην Τουρκία. Στο όνομα της Ευρώπης αλλά και στο όνομα του ΝΑΤΟ. Δεν γίνεται να ενισχύσουμε το ΝΑΤΟ κρύβοντας τέτοιες συμπεριφορές κάτω από το χαλί.
Πρέπει να κατονομάσουμε το πρόβλημα και να το αντιμετωπίσουμε, σθεναρά, στο πλαίσιο του διαλόγου.
Η διεθνής ζωή γίνεται κάθε μέρα και σκληρότερη
Ο Γάλλος ΥΠΕΞ αναφερόμενος στις συγκρούσεις που εξελίσσονται είπε:
Σε γειτονικές μας χώρες, οι συγκρούσεις πολλαπλασιάζονται, τρεφόμενες από τον εκσυγχρονισμό των στρατιωτικών δυνατοτήτων, τη διάδοση ευαίσθητων τεχνολογιών και τις παρεμβατικές φιλοδοξίες εξωτερικών δυνάμεων που εκμεταλλεύονται τις αναταραχές προς όφελός τους.
Βλέπουμε την εισροή ξένων μισθοφόρων και ιδιωτικών στρατών, την εργαλειοποίηση των μεταναστευτικών ροών και την παραποίηση πληροφοριών να λειτουργούν ως νέες στρατηγικές άσκησης επιρροής.
Η αποσταθεροποίηση εξελίσσεται ως αναπόσπαστο εργαλείο άσκησης εξουσίας.
Στην Ουκρανία, στη Συρία, στη Λιβύη, και σήμερα στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, παρατηρούμε την διεθνοποίηση και την επιδείνωση κρίσεων με τοπικές ρίζες.
Αυτήν την πραγματικότητα, επί μακρόν, δεν θέλαμε να την αντικρίσουμε κατάματα. Για πολύ καιρό, νομίζαμε πως δυνάμει μιας ευρωπαϊκής εξαίρεσης, μπορούμε να αποφύγουμε τους κινδύνους της νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων.
Ωστόσο – ας είμαστε ρεαλιστές – σήμερα, το μπλοκ που εκπροσωπούμε αμφισβητείται, περιθωριοποιείται, περιορίζεται στην άσκηση επιρροής.
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα σαφέστατο δίλημμα: Εγκατάλειψη της νοοτροπίας οπισθοχώρησης που μας διακατείχε ή εξαφάνισή μας από την ίδια την ιστορία, από εκείνους που θα ήθελαν να μας μετατρέψουν σε απλούς θεατές και να μας στερήσουν την ικανότητα λήψης αποφάσεων.
Τούτο ενέχει έναν κίνδυνο που δεν διστάζω να χαρακτηρίσω υπαρξιακό για την Ευρώπη. Απέναντι στον κίνδυνο αυτό, μόνη λύση είναι η εξωστρέφεια και η υπεράσπιση του μοναδικού μας μοντέλου.
Το παράδοξο – γόνιμο όμως παράδοξο – είναι πως αυτή η δυναμική, της προβολής μας προς τα έξω, εφόσον διαθέσουμε στους εαυτούς μας τα μέσα για να την εφαρμόσουμε, μπορεί να μας βοηθήσει, ταυτόχρονα, να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας.
Να ξαναπιάσουμε το νήμα των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών μας, ξεπερνώντας το ναρκισσισμό των μικρών διαφορών μας, που συχνά μας ζημιώνει.
Να ξαναβρούμε το νόημα της όμορφης συλλογικής μας περιπέτειας.
