Εδώ κυρώσεις, εκεί κυρώσεις, πουθενά κυρώσεις! Μετά από επτά ώρες συζητήσεων στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες ,οι 27 αποφάσισαν ότι δεν υπάρχει η λέξη «κυρώσεις» για την Τουρκία στο Ευρωπαϊκό λεξιλόγιο.
«Η λέξη ‘κυρώσεις” δεν μπήκε στο κείμενο όπως επιθυμούσε η γερμανική Προεδρία με το σκεπτικό ότι μια οξεία διατύπωση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τον Ερντογάν ως αφορμή να οξύνει και πάλι την ένταση», όπως γράφει η γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Με απλά λόγια; Προσοχή να μην θυμώσουμε τον Τούρκο πρόεδρο…Να θυμηθούμε ότι από τις 17 Μαρτίου -εδώ και επτά μήνες δηλαδή-διεξήχθησαν επτά σύνοδοι κορυφής των 27 ,είτε με τηλεδιάσκεψη είτε διά ζώσης, αλλά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο, δυστυχώς! Κυρώσεις γιόκ.
Το θέμα θα συζητηθεί και πάλι στην επόμενη σύνοδο κορυφής τον Δεκέμβριο. Αμα δεν θέλεις να ζυμώσεις ,δέκα μέρες κοσκινίζεις, που λέει και ο λαός μας .
Τι κι αν η Τουρκία συνεχίζει να προκαλεί και απλώς επανέφερε το σεισμογραφικό Oruc Reis στο λιμάνι της Αττάλειας για συντήρηση; Φτάνει αυτή η ελάχιστη κίνηση για να φανεί δήθεν η καλή θέληση της Αγκυρας για διάλογο; Δυστυχώς ,η Ευρωπαική Ενωση απλά ήθελε μια δικαιολογία για να προσφέρει μόνο καρότο στην Τουρκία, καθώς το μαστίγιο έχει θαφτεί διά παντός.
Η Γερμανία ,πρώτα και κύρια ,δεν θέλει για πολλούς λόγους την άσκηση σοβαρής πίεσης στον Ερντογάν. Οπως είπε η καγκελάριος Μέρκελ «ήταν μια πολύ επιτυχημένη σύνοδος» αν και -όπως τόνισε -υπήρξε μια «μακρά, δύσκολη συζήτηση» σχετικά με την πολιτική της ΕΕ έναντι της Τουρκίας…Ωστόσο, θέλουμε μια “εποικοδομητική ατζέντα με την Τουρκία – υπό την προϋπόθεση ότι θα προχωρήσουν και οι προσπάθειες μείωσης των εντάσεων”. Για να διευκρινίσει αμέσως όμως -μήπως και θυμώσει ο Ερντογάν -ότι «Θέλουμε μια θετική ατζέντα με την Τουρκία».
Διαβεβαίωσε μάλιστα τον Τούρκο πρόεδρο ότι στη σύνοδο του Δεκεμβρίου θα συζητηθεί και το θέμα της απελευθέρωσης των θεωρήσεων (βίζα) για τους Τούρκους, γράφει ο Μιχάλης Ψύλος για τη "Δημοκρατία".
Να μην ξεχνάμε άλλωστε ότι στις επτά ώρες των συζητήσεων στη σύνοδο το πρόβλημα δεν ήταν η Τουρκία, αλλά η Κύπρος. Και δέχτηκε τέτοια ομοβροντία πιέσεων ο πρόεδρος Αναστασιάδης που αναγκάστηκε να αποσύρει το βέτο και να συνταχθεί με την «φιλο-τουρκική» πλειοψηφία!
«Το κύριο εμπόδιο ήταν η Κύπρος» γράφει η ισπανική El Pais. «Η χώρα αυτή κράτησε τη συζήτηση στη σύνοδο ως… όμηρο» προσθέτει η ισπανική εφημερίδα.
Τέλος καλό όλα καλά, λοιπόν για τους εταίρους μας στην ΕΕ. Μόνο που μπορεί να θυσιάζουν την «μικρή» Ελλάδα και την ακόμη «μικρότερη» Κύπρο για να τα βρούν με την «μεγάλη» Τουρκία-γιατί έτσι επιτάσσουν τα συμφέροντα των πολυεθνικών τους, αλλά σύντομα θα ανακαλύψουν ότι ο Ερντογάν είναι …αχόρταγος ,λόγω της νέο-Οθωμανικής μεγαλομανίας του. Όπως γράφει το Bloomberg «είναι αμφίβολο αν αυτά που είναι διατεθειμένη η ΕΕ να προσφέρει στην Τουρκία θα ικανοποιήσουν την Αγκυρα ή ότι οι ενδεχόμενες κυρώσεις θα κατάφερναν να αποθαρρύνουν τον Τούρκο Πρόεδρο. Σε κάθε περίπτωση φαίνεται ότι το τίμημα θα το πληρώσει η Ελλάδα και η Κύπρος»…
Ακόμη και στο θέμα της στρατιωτικής ανάμιξης της Τουρκίας με χιλιάδες Σύρους μισθοφόρους υπέρ του Αζερμπαιτζάν στην στρατιωτική αντιπαράθεση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ με την Αρμενία ,οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποδοκίμασαν οποιαδήποτε «εξωτερική παρέμβαση», αλλά απέφυγαν να κατονομάσουν την Τουρκία. Πάλι για μην θυμώσει ο Ερντογάν;
Μόνο που η Αγκυρα αξιοποιεί και εκμεταλλεύεται την πολιτική κατευνασμού και πριν καλά καλά ολοκληρωθούν οι εργασίες της συνόδου κορυφής αξιωματούχος του Τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών καθιστούσε σαφές ότι «η Τουρκία δε θα σταματήσει τις ερευνητικές της δραστηριότητες παρά την απειλή επιβολής κυρώσεων από την ΕΕ» όπως μετέδιδε το Reuters. “H Τουρκία θα είναι ακόμα πιο αποφασισμένη να προστατέψει τα εδαφικά της δικαιώματα στην Ανατολική Μεσόγειο, αν τελικά η ΕΕ αποφασίσει να επιβάλλει κυρώσεις στις ερευνητικές δραστηριότητες της Τουρκίας για πετρέλαιο και φυσικό αέριο» απείλησε ο ίδιος αξιωματούχος ,προσθέτοντας ότι «οι κυρώσεις όχι μόνο δε θα αποθαρρύνουν την Τουρκία, αλλά θα εμποδίσουν τις επικείμενες διερευνητικές συζητήσεις μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας».
To Τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών διέκρινε μάλιστα και κάποια «θετικά» στοιχεία στις αποφάσεις της συνόδου κορυφής , αν και -όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του «πολλά σημεία βρίσκονται σε διάσταση με την πραγματικότητα»!
Ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της ευρωπαικής συνόδου ,στη διάρκεια επίσκεψής του στο Ικόνιο δεν δίστασε να εκφράσει την …ευαρέσκειά του ,αφού -όπως είπε- «δώσαμε στον κόσμο ένα μήνυμα ότι δεν θα ήταν εύκολο να αποκλείσουν την Τουρκία από τη νέα παγκόσμια τάξη…Ηθελαν να παίξουν ένα παρόμοιο παιχνίδι στη Μεσόγειο. Χάρη στη συμφωνία που κάναμε με τη Λιβύη, μετατρέψαμε ένα μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου σε νόμιμο πεδίο δραστηριότητάς μας».
Δεν ξέρουμε μάλιστα πόσο τυχαίο ήταν το γεγονός ότι ενώ στις Βρυξέλλες οι 27 συζητούσαν για την πολιτική της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο ,τα Ηνωμένα Εθνη καταχωρούσαν τη θαλάσσια συμφωνία που επιτεύχθηκε με την Τρίπολη. Αναμφίβολα στην κίνηση αυτή δεν μπορεί παρά να συνέβαλε και ο νεοεκλεγείς Τούρκος πρόεδρος στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ , πρώην διπλωμάτης, Βολκάν Μποζκίρ.
Μετά την εξέλιξη αυτή ,η Αγκυρα θα αποθρασυνθεί και θα επιχειρήσει να καρπωθεί την «γκριζαρισμενη» από την ίδια,μη οριοθετημένη ΑΟΖ ανατολικά της Ρόδου. Και δεν θα μείνει μόνο εκεί. Αργά ή γρήγορα θα βάλουν στο τραπέζι του «διαλόγου» όλες τις προκλητικές νέο-Οθωμανικές διεκδικήσεις…
Το μόνο σίγουρο είναι -όπως γράφει η Die Welt -ότι «ο Ερντογάν θέλει να επαναφέρει την Τουρκία στο πραγματικό της μέγεθος, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, ώστε η χώρα να γίνει ξανά παγκόσμια δύναμη, στη Μέση Ανατολή, την Αφρική, τη Μεσόγειο, επεκτείνοντας συνεχώς τις ζώνες επιρροής της». Και τα άσχημα νέα είναι -όπως φάνηκε και στη σύνοδο κορυφής- η Γερμανία ,υπό την αιγίδα της οποίας θα διεξαχθεί ο ελληνο-τουρκικός διάλογος-πέρα από τις ιστορικά πολύ στενές της σχέσεις με την Τουρκία από τα τέλη του 19ου αιώνα- καλοβλέπει επίσης το κοίτασμα φυσικού αερίου που ανακάλυψε η Τουρκία στη Μαύρη Θάλασσα, αλλά και τις ανάλογες έρευνες της Αγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο ,καθώς η κυβέρνηση Μέρκελ προσπαθεί να απεξαρτήσει τη Γερμανία από τον μονομερή ενεργειακό εφοδιασμό της από τη Ρωσία. Ολα αυτά θα μετρήσουν για τη Γερμανία ως μεσολαβήτρια χώρα στον ελληνο-τουρκικό διάλογο.. .
