Τα τουρκικά ναυπηγεία που κατασκευάζουν πολεμικά πλοία ευρίσκονται σε άκρως σεισμογενείς περιοχές της Τουρκίας, όπως η Κωνσταντινούπολη, το Gölcük και η Σμύρνη, προκαλώντας μεγάλους πονοκεφάλους στην τουρκική στρατιωτική ηγεσία σε περίπτωση σεισμού αναλόγου ισχύος,με αυτόν το 1999, όταν έζησαν αυτό το σενάριο.
Το έτερο σενάριο όμως που ανησυχεί τα μέγιστα την τουρκική πλευρά, αφορά την περίπτωση πολεμικής εμπλοκής (εννοούν με την Ελλάδα), μιας και οι Τούρκοι γνωρίζουν τις μεγάλες δυνατότητες της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας και των στόχων που θα έχει αυτή στα τουρκικά ναυπηγεία.
Δημοσιογράφος ρώτησε τον γνωστό Τούρκο Ναύαρχο ε.α. Τ. Γκιουρντενίζ για το θέμα.
Δημοσιογράφος: “Λαμβάνοντας υπόψη ότι το ναυπηγείο στην Σμύρνη παρέχει υπηρεσίες στον τομέα της συντήρησης και της επισκευής, όλα τα ναυπηγεία που ανήκουν στον πολεμικό ναυτικό μας βρίσκονται στα δυτικά της περιοχής του Μαρμαρά.
Ποια είναι τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα αυτής της κατάστασης σε περίπτωση σεισμών και πολεμικών καταστάσεων;
Πρέπει τα ιδιωτικά ναυπηγεία να έχουν πιο ενεργό ρόλο σε στρατιωτικά προγράμματα ναυπηγικής; Εάν ναι, πώς μπορούν τα ιδιωτικά ναυπηγεία να διαδραματίσουν πιο ενεργό ρόλο;
Γκιουρντενίζ: Για κάποιο διάστημα, η επισκευή των πολεμικών μας πλοίων για στρατιωτική χρήση εν καιρώ πολέμου υλοποιούνταν στο λιμάνι της Μερσίνας, αλλά εκτιμώ ότι οφείλουμε να κατασκευάσουμε νέα πολεμικά ναυπηγεία στο Αιγαίο (θάλασσα των Νησιών την αναφέρει ο ίδιος), στη Μεσόγειο και στον Εύξεινο Πόντο, και στην Κύπρο.
Η Τουρκία κατασκευάζει τώρα το ελικοπτεροφόρο/αποβατικό TCG Anadolu LHD. Το πλοίο αυτό ως προς την διαδικασία δεν διαφέρει και πάρα πολύ από την κατασκευή των φρεγατών Meko, δηλαδή τις φρεγάτες Yavuz και Barbaros.
Η παραγωγή του TCG Anadolu είναι μια μεγάλη επιτυχία για ένα ιδιωτικό ναυπηγείο. Ωστόσο, το τουρκικό πολεμικό ναυτικό θα μπορούσε με τα δικά του ναυπηγεία να το κατασκευάσει...
Ο λόγος αφορά στο ότι αν το αναλάμβανε το τουρκικό Ναυτικό, θα επέμενε στον εθνικό σχεδιασμό, επειδή η φιλοσοφία της τουρκικής στρατιωτικής ηγεσίας δεν θέλει να χρησιμοποιεί ξένα σχέδια σε δικά της πολεμικά πλοία. Άλλωστε βλέπουμε αυτόν τον σχεδιασμό στις Κορβέτες MİLGEM.
Φυσικά, θέλουμε και τα ιδιωτικά ναυπηγεία να παράγουν μεγαλύτερα και πιο ικανά πλοία όπως οι ΗΠΑ. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα στα ιδιωτικά ναυπηγεία, ειδικά όταν χρησιμοποιούν τα δικά τους σχέδια, αφού η παραγωγή πρωτοτύπων είναι υπεύθυνη εργασία και ενδέχεται να υπάρξουν προβλήματα κατά την παράδοση του πλοίου. Αυτό έχει συμβεί και στο παρελθόν.
Δεν υπάρχουν προβλήματα με τα βοηθητικά πλοία. Είμαστε περήφανοι που έχουμε το δικό μας σχέδιο. Διαθέτουμε εξειδικευμένους μηχανικούς και γραφεία σχεδιασμού.
Νομίζω ότι ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να συνεχίσει να κατασκευάζει πλοία υποστήριξης. Όμως, σε ότι αφορά πολεμικά πλοία, αυτή είναι δουλειά του τουρκικού ΠΝ.
Αντιτάχθηκα στην ύπαρξη πολλών μικρών ναυπηγείων κατά τη διάρκεια της θητείας μου, αλλά αυτές οι ιδέες επικρίθηκαν. Εμείς οι Τούρκοι αγαπάμε τον μικρο-εθνισμό και τη συντροφικότητα. Λέμε ότι είναι μικρό, είναι και δικό μας.
Θα πρέπει να δημιουργηθεί μια μεγάλη κοινοπραξία για να να ανταγωνιστεί τα ξένα ναυπηγεία παγκοσμίως.
Τονίζω ότι δεν έχουμε μεγάλο ναυπηγείο στην Μεσόγειο. Ο αγώνας για την Γαλάζια Πατρίδα είναι η μεγαλύτερη πρόκληση του 21ου αιώνα. Πρώτα απ 'όλα, το κράτος πρέπει να έχει πολιτική στρατηγικής για το πρόγραμμα ναυπηγικής.
Οι στόχοι πρέπει να καθοριστούν. Αυτό δεν είναι ένα καθήκον που πρέπει να απασχολεί μόνο την κρατική αμυντική βιομηχανία, αλλά η χώρα μας πρέπει να διαθέτει ένα πρόγραμμα για τη ναυπηγική της βιομηχανία συνολικά.
Αυτός ο τομέας είναι ζωτικός για την νέα γεωπολιτική στόχευση της Τουρκίας στην περιοχή της Μεσογείου.
Επίσης πρέπει να λάβουμε προφυλάξεις κατά των σεισμών και να μάθουμε να ζούμε με αυτούς. Υπάρχει μια σεισμική πραγματικότητα στη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία. Και οι δύο χώρες όμως είναι παγκόσμιοι γίγαντες στην ναυπηγική βιομηχανία.
Εμείς όμως από την δική μας πλευρά δεν έχουμε κάνει καμία επένδυση σε αυτές τις περιοχές σε περίπτωση σεισμών. Η Τουρκία ειδικότερα έχει ένα πολύ μεγάλο στρατηγικό χάσμα στη Μεσόγειο.
Εάν ξεσπάσει μια σοβαρή στρατιωτική κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο σήμερα, δεν υπάρχει δεξαμενή για να υποδεχθεί τα πολεμικά πλοία μας που θα θέλουν επισκευές.
Υπάρχει μια μεγάλη πλωτή δεξαμενή μόνο στη ναυτική βάση Muğla στην βάση του Aksaz, και δεν υπάρχει άλλη. Είμαστε περήφανοι που έχουμε μια ακτογραμμή 1700 χλμ., στη Μεσόγειο, αλλά πόσα ναυπηγεία έχουμε; Δυστυχώς κανένα.
Αν και υπάρχει κυβερνητική απόφαση για την επέκταση του ναυπηγείου της Μερσίνας δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι λόγω συμφερόντων.
Υπάρχει μόνο ένα μικρό ναυπηγείο στην “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”. Ένας Τούρκος επιχειρηματίας δημιούργησε εκεί ένα ναυπηγείο στην Κύπρο.
Επίσης μια μεγάλη μαρίνα κατασκευάστηκε στην περιοχή της Καρπασίας και ο ιδιοκτήτης της είναι Ισραηλινός. Το σημείο δεν αφορά μια περιοχή με δυνατότητα ελλιμενισμού γιοτ. Ωστόσο, δημιουργήθηκε μια αρκετά μεγάλη μαρίνα, ενώ το λιμάνι είναι αρκετά μεγάλο, αφού και μια κορβέτα μπορεί να ελλιμενιστεί. Δεν μπορεί όμως να αναζητηθεί καλή πρόθεση σε αυτό”, κατέληξε ο ίδιος μεταξύ άλλων.
Ο Τούρκος Ναύαρχος ε.α. αποκαλύπτει με όλα αυτά τις σκέψεις της τουρκικής ηγεσίας του πολεμικού ναυτικού, που “τρέχει”για να υλοποιήσει το σχέδιο της δήθεν Γαλάζιας Πατρίδας με ναυτικές και στρατιωτικές βάσεις παντού στην Α.Μεσόγειο.
