Η Τουρκία επαληθεύει διαχρονικά την ρήση του μεγάλου φιλοσόφου μας Σωκράτη «ου χαλεπώτερον γείτονος πονηρού και πλεονέκτου», γράφει ο Δρ. ΒΕΝΙΑΜΙΝ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΝΟΓΛΟΥ (*)
Αυτή η επικίνδυνη γειτονία, λοιπόν, μας επιβάλλει να μην έχουμε ψευδαισθήσεις και «ευσεβείς πόθους» για τους στόχους και τις προθέσεις της! Άλλωστε, έχουμε πλούσια όσο και τραγική τραυματική εμπειρία των σχέσεων και δοσοληψιών μαζί της (από το 1071 μ.Χ. τουλάχιστον!)…
Ο καλοπροαίρετος και φιλειρηνικός χαρακτήρας του ελληνικού λαού όμως, επανέρχεται, κάθε τόσο, σε αυταπάτες για μία ήρεμη και με βάση το δίκαιο συνύπαρξη με τον ανατολικό γείτονά μας! Εκείνος, βέβαια, φροντίζει να διαλύει τις αυταπάτες μας και τα αφελή επιχειρήματα της «Ελληνο-τουρκικής φιλίας», που κάθε Ελληνική Κυβέρνηση, ανεξαιρέτως, επιχειρεί να προωθήσει, αποδεικνύοντας πόσο κοντή μνήμη διαθέτουμε, πόσο δεν διδασκόμαστε από τα παθήματα του παρελθόντος, απώτερου και πρόσφατου, και πόσο η έμφυτη διάθεσή μας είναι να ζούμε ειρηνικά και ήρεμα, στο ήπιο, όμορφο και εύκολο φυσικό και κλιματικό περιβάλλον της πατρίδας μας, που μας κληροδότησαν οι πρόγονοι και η ιστορία μας.
Σήμερα πλέον, όμως, τα πράγματα έχουν φθάσει στο απροχώρητο και κάθε ολιγωρία και αυταπάτη θα πληρωθεί με υψηλό τίμημα και με ανεπανόρθωτη ζημία! Μία Τουρκία με 80 εκατομμύρια πληθυσμό, με ανεπτυγμένη οικονομία και παραγωγική βάση (παρά τα «γυάλινα» πόδια της, όπως συχνά αποδεικνύεται), και κυρίως με αυταρχική διακυβέρνηση και με ανύπαρκτους δημοκρατικούς θεσμούς και παράδοση, με ταυτόχρονη γιγάντωση των (μη αναγκαίων) στρατιωτικών εξοπλισμών της και διαρκή περιφρόνηση στο Διεθνές Δίκαιο και την ειρηνική επίλυση των διαφορών με τα άλλα Κράτη, αποτελεί μία εξαιρετικά επικίνδυνη «ωρολογιακή βόμβα», που απειλεί τον ευρύτερο περίγυρό της με καταστροφικές επιπτώσεις. Μάλιστα, η νεο-οθωμανική μεγαλομανία του ηγέτη και της πολιτικο-στρατιωτικής ελίτ της, η πλήρης απουσία αποτελεσματικού εσωτερικού δημοκρατικού ελέγχου και οι επεκτατικοί εθνικοί στόχοι που τίθενται, στη βάση δυναστικών απωθημένων και συμπλεγμάτων φυλετικής ανωτερότητας (!), επιβαρύνουν το «κυοφορούμενο τέρας» για τους γείτονές του και όλη την ανθρωπότητα ακόμη!
Ένας ανεξέλεγκτος ιμπεριαλιστικός και επεκτατικός διεθνής ταραξίας, που σχεδιάζει να επεκταθεί στην ευρύτερη ζώνη του περιφερειακού του γεωγραφικού περιβάλλοντος (Βαλκάνια, Ανατολική Μεσόγειο, Μέση Ανατολή, Βόρειο Αφρική, και όχι μόνο) με τα μεγαλομανή και παράνομα εθνικά οράματα που καλλιεργεί στον λαό του, του τύπου «Ο Εθνικός μας Όρκος» και η «Γαλάζια Πατρίδα», θυμίζει χαρακτηριστικά το «αυγό του φιδιού» που επώασε ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι, στο όχι μακρινό παρελθόν, του ναζισμού και του φασισμού και τα οποία πλήρωσαν με δεκάδες εκατομμύρια νεκρών και ανείπωτες συμφορές, τραγωδίες και καταστροφές, η Ευρώπη και όλη η ανθρωπότητα.
Ο νέο-Σουλτάνος Ερντογάν, καθιστά ακόμη πιο τοξικό το «ιδεολογικό δηλητήριό» του, επιδιώκοντας να γίνει ο ηγέτης και η αιχμή του παγκοσμίου Σουνιτικού και όχι μόνο Ισλάμ, και να ενισχύσει το οπλοστάσιό του με την τυφλή υπακοή και συστράτευση των εκατοντάδων εκατομμυρίων πιστών του Μουσουλμανικού κόσμου, που προσπαθεί μαζί με άλλους Τζιχαντιστές να τους ριζοσπαστικοποιήσει πολιτικά, με στόχο να επιβάλλει παγκοσμίως τον εξισλαμισμό που επαγγέλθηκε ο Προφήτης τους!
Το πρόβλημα επιτείνεται, καθώς οι Δυτικές Δημοκρατίες, παραβλέπουν και υποτιμούν δραματικά τον κίνδυνο, θέτοντας υψηλότερα την στρατηγική σημασία του Γεωπολιτικού χώρου της Τουρκίας και τον στόχο της μη διασύνδεσής της με την Ρωσία, θεωρούμενη εχθρική, ανταγωνιστική, και μη δημοκρατική. Με χαρακτηριστική «μυωπία», δεν βλέπουν το θρασύτατο παίγνιο της Τουρκίας ανάμεσα στη Δύση, στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ταυτόχρονα στην τεράστια δύναμη της Ευρασίας, την Ρωσία. Η Δύση ζει με ψυχροπολεμικές ακόμη αντιλήψεις και ελπίζει σε έναν νέο εναγκαλισμό της με την Τουρκία, ιδίως όταν θα εκλείψει από το προσκήνιο ο ενοχλητικός Ερντογάν, ενώ η Ρωσία προσπαθεί να διεμβολίσει τη Νότια Πτέρυγα του ΝΑΤΟ, με εξίσου ψυχροπολεμικές προσεγγίσεις, μέσω της υποκριτικής, ωφελιμιστικής και πρόσκαιρης σύμπραξης της με την Ερντογανική Τουρκία, για λόγους γεωστρατηγικούς, οικονομικούς, και πάντως τυχοδιωκτικούς, αν δει κανείς τα συγκρουόμενα συμφέροντά τους στη Συρία, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στην Ανατολική Μεσόγειο και βέβαια σε σχέση με το παγκόσμιο Ισλάμ και τον πολιτικό ριζοσπαστισμό του.
Όπως το περιέγραψε προσφυώς, πρόσφατα, και με πολιτική διορατικότητα και ευθύτητα ο πρώην Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, με αφορμή την μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί: «Η Ευρώπη κοιμάται και η Δύση αυτοκτονεί»!
Το πολιτικό και πολιτιστικό κεκτημένο της Ευρώπης, των Η.Π.Α. και των άλλων Δημοκρατιών, με τους Δημοκρατικούς θεσμούς, τον ιδεολογικό πλουραλισμό, το Κράτος Δικαίου, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελεύθερη οικονομία (παρά τις καταχρήσεις και τα προβλήματά τους), μας ωθούν στην ψευδαίσθηση ότι αποτελούν εξίσου αυτονόητες και σεβαστές αξίες και σε χώρες όπως η Τουρκία, ή άλλες αυταρχικές και Ισλαμικές χώρες!
Έτσι όμως, με ανεκτικές και χαριστικές συμπεριφορές προς τις αυταρχικές και επιθετικές χώρες (π.χ. Τουρκία), οδηγούμαστε όχι στην επιδιωκόμενη «εξημέρωση του θηρίου», αλλά στην αποθράσυνση και περαιτέρω εξαγρίωσή του! Τα προηγούμενα του Μεσοπολέμου είναι ιδιαίτερα εύγλωττα! Άλλωστε οι γειτονικοί της Τουρκίας λαοί, υπόδουλοι επί αιώνες των Οθωμανών, γνωρίζουν την αγριότητα των πρακτικών τους: Οι Έλληνες, οι Αρμένιοι, οι Ασσύριοι, οι Άραβες, οι Κούρδοι και οι Κύπριοι (μέχρι σήμερα), αλλά και οι Βαλκανικοί λαοί, έχουν βιώσει τραγικά την δυναστική και βάρβαρη κυριαρχία του Οθωμανικού, Νεοτουρκικού και Κεμαλικού «Παραδείσου»! Με τις πρακτικές της Γενοκτονίας, του εξανδραποδισμού, της ανελευθερίας και της καταλήστευσης!
Αν οι ισχυροί της Δύσης (αλλά και η Ρωσία), για λόγους υποτιθέμενων συμφερόντων τους (στρατιωτικών και οικονομικών) παραβλέψουν τα εδραιωμένα διδάγματα της απώτερης αλλά και της πρόσφατης Ιστορίας, και επιτρέψουν την συνέχιση του τουρκικού επεκτατισμού και αυθαιρεσίας, θα βρεθούν σύντομα μπροστά στα αδιέξοδα των επιλογών τους και στους νέους ……. αντιπάλους τους, όπως η Τουρκία και τα άλλα κρατικά περιφερειακά στηρίγματα που οικοδομεί στη Μέση Ανατολή, τη Μεσόγειο, τη Βόρειο Αφρική και τα Βαλκάνια. Και βέβαια θα εγκαταλείψουν ένα γνήσιο διαχρονικό προπύργιο, όπως η Ελλάδα, σταθερό και έντιμο σύμμαχο στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους και στον Ψυχρό Πόλεμο, για να ικανοποιήσουν και να ανεχθούν τις επεκτατικές βλέψεις του «επιτήδειου ουδέτερου» ή εχθρού, όπως η Τουρκία.
Μέσα σ’ αυτό το νοσηρό περιφερειακό περιβάλλον και προοπτικές, η Ελλάδα πρέπει να αντιληφθεί τις σκληρές και αναγκαστικές προτεραιότητες που της καθορίζει ο «πονηρός και πλεονέκτης» γείτονάς της και να αναδιατάξει τις προτεραιότητες και τις δυνάμεις της. Να αναπτύξει άμεσα ισχυρότατη αυτοδύναμη αμυντική ικανότητα, να αξιοποιήσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό την θαλάσσια δικαιοδοσία της, να διαπραγματευθεί και να απαιτήσει την αποκατάσταση και τις επανορθώσεις που της οφείλονται από τις καταστροφές, τους διωγμούς και τις κατακτήσεις του παρελθόντος, εναντίον του Ελληνικού Κράτους και των ελληνικών πληθυσμών της ευρύτερης Περιφέρειάς μας (Μικρά Ασία, Θράκη, Κύπρος, Βόρεια Ήπειρος). Να διαπραγματευθεί σκληρά και να χρησιμοποιήσει τα θεσμικά της όπλα (veto) σε όλους τους Διεθνείς Οργανισμούς όπου μετέχει (ΝΑΤΟ, Ευρωπαϊκή Ένωση, κ.λπ.), ώστε να αποκλεισθεί η Τουρκία και οι άλλοι ασχημονούντες (Αλβανία, Σκόπια) ή να προσαρμοσθούν με τον πολιτισμένο τρόπο συμπεριφοράς (π.χ. να προσφεύγουν στα Διεθνή Δικαστικά Όργανα για την επίλυση των διαφορών τους). Φτάνει πια η «άψογος στάσις», το «δεν διεκδικούμε τίποτα» και η επίδειξη «ψυχραιμίας» και «αυτοσυγκράτησης»!
Ο σκληρός κόσμος που αναπτύσσεται γύρω μας, και η επιδείνωση των ανοικτών θεμάτων μας επιβάλλει άμεσα αλλαγή στάσης και γενικό εθνικό συναγερμό και «ανασκούμπωμα»! Για να μη βρεθούμε «στα βράχια». Η ολιγωρία μας (π.χ Δίκαιο της Θάλασσας), η δημογραφική μας συρρίκνωση, η ανεξέλεγκτη είσοδος μεταναστών-προσφύγων, η ιδιοτέλεια, η αβελτηρία και η προσχηματική «αλληλεγγύη» των συμμάχων και εταίρων μας, ιδίως στον τομέα της ασφάλειας, πρέπει να οδηγήσουν σε άμεση αναμόρφωση του εθνικού μας δόγματος! Σε πολλά πρέπει να νιώσουμε σαν το Ισραήλ και να αντιδράσουμε αναλόγως. Ο καιρός της αμεριμνησίας, του εφησυχασμού και της νιρβάνας τελείωσε!
Η δεκαετής χρεωκοπία, τα 46 χρόνια Κυπριακής κατοχής και διεθνούς διπλωματικής υποκρισίας, η τελευταία μας θέση παγκοσμίως σε θαλάσσια δικαιώματα, οι μη αναγνωρισμένες γενοκτονίες κατά των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, του Πόντου, της Θράκης, ο υδροκεφαλισμός της Αττικής, η δημογραφική μας κατάρρευση και η μεταναστευτική πλημμυρίδα, ο «στραγγαλισμός» της ανθηρής κάποτε παραγωγικής βάσης της Οικονομίας μας και ο περιορισμός μας μόνο στον τριτογενή τομέα των υπηρεσιών, και τόσα άλλα…, απαιτούν μία συνειδητή επανάσταση όλων μας, λαού και πολιτικής ηγεσίας! Για να φθάσουμε εκεί που μπορούμε, εκεί που μας αξίζει και να σωθούμε από τον αφανισμό, την υποβάθμιση, την περιθωριοποίηση, την δορυφοροποίηση, την υποδούλωση, άμεση ή έμμεση… Για να κυνηγήσουμε και να επιτύχουμε και πάλι την Αριστεία σε όλα, όπως μας πρέπει!!!
(*) Διεθνολόγος, Λέκτορας Νομικής Α.Π.Θ., Πρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας