Η επιθετικότητα της Τουρκίας, η απόπειρα ανάδειξής της ως ισλαμικό κέντρο και τα νεο-οθωμανικά επεκτατικά σχέδια που προσπαθεί να υλοποιήσει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, απασχολούν το ρωσικό τύπο, αφού επισημαίνεται και η τουρκική επιθετικότητα σε βάρος της Ρωσίας.
Η Άγκυρα, με την εντύπωση ότι αποτελεί περιφερειακή υπερδύναμη, εμπλέκεται στις συγκρούσεις της Συρίας, της Λιβύης και της Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν, ενώ παράλληλα προκαλεί συνεχώς την Ελλάδα και την Κύπρο με εδαφικές διεκδικήσεις και παραβιάσεις της εθνικής κυριαρχίας των δύο χωρών.
CONTINUE READING
Τούρκος στρατηγός εα: "Η Τουρκία δεν θέλει ειρήνη με την Ελλάδα"
Αυτές οι τακτικές και η συνολική στρατηγική της Τουρκία αναλύονται από ρωσικό ΜΜΕ, το οποίο καταλήγει στο συμπέρασμα πως "ο Ερντογάν ανησυχεί για τη δημοτικότητά του", επιβεβαιώνοντας κατά αυτόν τον τρόπο ότι οι κινήσεις της Άγκυρα ενδέχεται να κλιμακωθούν απότομα, καθώς κάτι τέτοιο θα είναι και το "τελευταίο χαρτί" του προς εκπαραθύρωση Τούρκου προέδρου.
«Η τουρκική πολιτική υπό τον Πρόεδρο Ερντογάν ενοχλεί όλο και περισσότερο τους γείτονες και τους συμμάχους με την πάροδο του χρόνου. Η Άγκυρα άρχισε να επιτρέπει στον εαυτό της ελευθερίες, τις οποίες δεν είχε ονειρευτεί ποτέ στο παρελθόν: διεξάγει στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία κατά την κρίση της, έρχεται ενάντια στη Ρωσία ενώ συγχρόνως αγοράζει από αυτήν, και όχι από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα S-400», γράφει η Lenta.ru και συνεχίζει:
«Διεξάγει πόλεμο μέσω μισθοφόρων της στη Λιβύη, την ίδια στιγμή απειλεί σοβαρά την Κύπρο, την Ελλάδα και το Ισραήλ. Και τώρα η Τουρκία, στην πραγματικότητα, συμμετέχει στη σύγκρουση Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν.
Ο συντάκτης του δημοσιεύματος πιστεύει ότι ανακάλυψε ποιο είναι το «τουρκικό όνειρο» που προσπαθεί να εκπληρώσει ο Ερντογάν και τι κέρδος έχει η Άγκυρα από την παρέμβαση της σε συγκρούσεις άλλων λαών».
Οι τρεις κόσμοι της Τουρκίας
Ο Βλαντίμιρ Αβάτκοφ, ανώτερος ερευνητής στο «ИМЭМО РАН»/ αγγλιστί IMEMO RAS- [Εθνικό Ινστιτούτο Ερευνών Παγκόσμιας Οικονομίας και Διεθνών Σχέσεων της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών], αναπληρωτής καθηγητής στη Διπλωματική Ακαδημία του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, τονίζει ότι η Τουρκία στο σύνολό της ακολουθεί μια εξαιρετικά ενεργή, επιθετική γραμμή εξωτερικής πολιτικής.
«Είναι θεμελιωδώς σημαντικό για αυτήν να επιδείξει τη μαλακή και σκληρή δύναμή της σε τρεις κόσμους: τον πρώην οθωμανικό κόσμο (« νεο-οθωμανισμός »), τον ισλαμικό κόσμο και τον τουρκικό κόσμο», δήλωσε ο Αβάτκοφ.
«Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Τουρκία, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, βρίσκεται σε αλληλεγγύη με τα τουρκικά κράτη του μετα-σοβιετικού χώρου, αποδεικνύοντας τον εαυτό της ως το κέντρο του τουρκικού κόσμου».
Αυτό ακριβώς κάνει η Άγκυρα στη σύγκρουση μεταξύ Μπακού και Γερεβάν, πραγματοποιώντας στρατιωτικές ασκήσεις με το Αζερμπαϊτζάν.
Διπλωματία των κανονιοφόρων
Η Τουρκία, σύμφωνα με τον Αβάτκοφ, προκειμένου να δημιουργήσει την εικόνα μιας δύναμης που μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο τις περιφερειακές, αλλά και τις παγκόσμιες διαδικασίες, επιδιώκει να συμμετάσχει σε αυτές τις συγκρούσεις, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης στρατιωτικής δύναμης.
«Η Τουρκία είναι έτοιμη να έρθει σε σύγκρουση για να πραγματοποιήσει τις φιλοδοξίες της για περιφερειακή και παγκόσμια ηγεσία. Γι 'αυτό έχει αντιφάσεις με την Ελλάδα, τη Γαλλία και τον Καύκασο», επισημαίνει ο Ρώσος αναλυτής.
Σύμφωνα με τον Άμουρ Χατζήγεφ, ερευνητή στο Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, ο Ερντογάν είναι απίθανο να καταφύγει στην πραγματική χρήση στρατιωτικών μέσων στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Ενώ ένα πραγματικό σενάριο πολέμου, αναφέρει τις συγκρούσεις στην Ανατολική Μεσόγειο με την Ελλάδα, όταν η Τουρκία άρχισε να πραγματοποιεί εξερευνητικές εργασίες στην υφαλοκρηπίδα.
«Υπήρξαν απειλές και από τις δύο πλευρές, χωρίς να αποκλείεται η δυνατότητα προσφυγής σε στρατιωτική επίλυση της διαφοράς», υπενθύμισε. «Αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση παρενέβη και μέσω της διαμεσολάβησης έγινε κατορθωτό να εκτονωθεί η κατάσταση».
Μια παρόμοια κατάσταση έχει αναπτυχθεί στη Λιβύη.
«Εκεί, επίσης, φαινόταν ότι η Τουρκία επρόκειτο να φέρει στρατεύματα και θα ξεκινούσε ένας πόλεμος με τον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ. Ωστόσο, σήμερα, βλέπουμε ότι υπάρχουν δυνάμεις μεσολάβησης, στρατιωτικοί σύμβουλοι και drone, αλλά αυτό δεν είναι στρατιωτική παρέμβαση με την κλασική έννοια», καταλήγει ο ερευνητής.
Προσπάθεια για ανάδειξη της Τουρκίας ως μουσουλμανικό κέντρο
Η Τουρκία υπό τον Ερντογάν άρχισε να ακολουθεί μια πολύ πιο ενεργή εξωτερική πολιτική. Επιπλέον, τίποτα δεν εμποδίζει τον πρόεδρο να αναδείξει τη χώρα ως ανεξάρτητο μουσουλμανικό κέντρο εξουσίας.
Οι ιδέες της Άγκυρας για έναν δίκαιο κόσμο μπορεί να μην αρέσουν στα γειτονικά κράτη και στους ηγέτες του κόσμου, αλλά αυτό δεν επηρεάζει τουλάχιστον τα σχέδια του αρχηγού του τουρκικού κράτους.
Ο Ερντογάν ασχολείται ελάχιστα με το αναγνωρισμένο διεθνές δίκαιο. Ταυτόχρονα, όπως και κάθε κυβερνήτης, αναμφίβολα ανησυχεί για το πρόβλημα της δημοτικότητάς του στη χώρα.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο πρόεδρος δεν κλείνει τα μάτια του για την κατάσταση των λαών που είναι κοντά στην τουρκική γλώσσα, την ιστορία, τη θρησκεία και τον πολιτισμό, αγνοώντας την πεπατημένη αρχή «της μη παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις», άλλων χωρών.
