«Είμαι ακόμα ζωντανός… Ένας ζωντανός μεταξύ νεκρών».
Ο Φρεντ Ντιγουάιλντ περιγράφει την εφιαλτική εμπειρία που έζησε στην αίθουσα του κέντρου εκδηλώσεων Μπατακλάν στο Παρίσι, την 13η Νοεμβρίου του 2015, στο «Mon Bataclan» (Το δικό μου Μπατακλάν), ένα κόμιξ που θα κυκλοφορήσει την Παρασκευή (21/10) στη Γαλλία, την Ελβετία και το Βέλγιο.
Το κόμιξ είναι ασπρόμαυρο. Οι τρεις τζιχαντιστές έχουν την μορφή σκελετών, το πρόσωπο του θανάτου. Όταν άρχισαν να πυροβολούν «δεν ήμασταν τίποτα άλλο παρά μια μάζα επιζώντων, τραυματιών, νεκρών, μια μάζα θανάτου, που ούρλιαζε από τρόμο» θυμάται ο Φρεντ. Ο ίδιος κειτόταν δίπλα σε έναν νεκρό. «Είμαι ακόμα ζωντανός… Ένας ζωντανός μεταξύ νεκρών», ψιθυρίζει.
Στα αριστερά του βρισκόταν μια νεαρή γυναίκα, η Ελίζα. Τραυματισμένη αλλά ζωντανή. «Θα μπορούσε να είναι κόρη μου» υποστηρίζει ο Φρεντ. Μιλώντας με χαμηλή φωνή, προσπαθεί να παρηγορήσει τη γυναίκα.
«Αποκοπήκαμε από αυτήν την φρίκη, δημιουργήσαμε έναν χώρο ανθρωπιάς». Γνώριζαν ότι εάν έκαναν τον παραμικρό θόρυβο οι δολοφόνοι θα τους πυροβολούσαν. Ο ένας στήριζε τον άλλο.
Ο εφιάλτης τους θα διαρκέσει δύο ώρες, ωσότου φθάσει η αστυνομία. Ο Φρεντ είναι ζωντανός, αλλά διαλυμένος συναισθηματικά. «Γνωρίζω την μυρωδιά, τη γεύση της θηριωδίας, του ακατανόητου».
Το δεύτερο μέρος του κόμιξ του, το οποίο θα συνοδεύεται από 22 σελίδες της μαρτυρίας του, έχει τίτλο «ακόμα ζωντανός».
«Είναι άραγε χρήσιμο να πλενόμαστε σήμερα; Να τρώμε! Δεν πεινάω!» Πρέπει να ζούμε με τον φόβο ενός θορύβου, τον φόβο ότι όλα εκτυλίσσονται γρήγορα. Ο Φρεντ περιγράφει ότι πλέον «δεν μπορεί» να παραμείνει προσηλωμένος σε κάτι για ένα διάστημα λίγων λεπτών.
Το κόμιξ «Mon Bataclan» τον βοήθησε να εξωτερικεύσει τα αισθήματά του. «Τυχαία, τελείωσα τα σκίτσα μου την Παρασκευή 13 Μαΐου. Έξι μήνες μετά, ημέρα προς ημέρα».
Την 13η Νοεμβρίου του 2015, 90 θαμώνες στο κέντρο διασκέδασης του Παρισιού έπεσαν νεκροί από τα πυρά τριών τζιχαντιστών ενώ άλλες δύο ομάδες τζιχαντιστών έσπερναν τον θάνατο στο Παρίσι και τα περίχωρά του. Συνολικά 130 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε λίγες μόλις ώρες, στις πλέον πολύνεκρες επιθέσεις που έζησε ποτέ η Γαλλία.
Ο Φρεντ Ντιγουάιλντ «δεν κατάφερε να νιώσει μίσος» μετά το Μπατακλάν. Δεν πρέπει να «υποκύψουμε στον φόβο της μαντίλας, του μελαμψού, του Άλλου».
«Ο εχθρός δεν έχει χρώμα, δεν έχει πίστη. Ο εχθρός είναι ο φανατισμός, ο φόβος, η παράνοια οδηγεί στον πόλεμο».
