Το γαϊδουράγκαθο θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι ένα βότανο που το συναντάμε πολύ συχνα. Το βρίσκουμε ιδιαίτερα τα μεσογειακά εύκρατα κλίματα και το συναντάμε σε μορφή θάμνου.
Οι βοτανολόγοι από την αρχή της ιστορίας τους, το χρησιμοποιούσαν ως βότανο για τα προβλήματα του ήπατος. Οι ερευνητές που ακολούθησαν, βλέποντας την συμπεριφορά του συγκεκριμένου βοτάνου στον οργανισμό, αποφάσισαν να το ερευνήσουν διεξοδικότερα γιατί αναζητούσαν το ιδανικό σκεύασμα για το συκώτι.
Τελικά το έτος 1968 Γερμανοί γιατροί ερευνητές, αφού διέκριναν στους σπόρους του γαιδουράγκαθου τρία ισχυρά ηπατο-προστετυτικά συστατικά, τη σιλιβινίνη, τη σιλιδιανίνη και τη σιλικριστίνη, κατέληξαν πως στο συγκεκριμένο βότανο ενυπάρχει μια ισχυρή δράση σε συνέργεια. Έδωσαν μάλιστα σε αυτά τα τρία συστατικά ένα όνομα. Το γενικό όνομα σιλυμαρίνη. Η σιλυμαρίνη λοιπόν, αυτό το τρίπτυχο στοιχείων, αποτελεί την καθοριστική αιτία για την αποτοξινωτική δράση του βοτάνου.
Και για να το πάμε και πιο πέρα, ώστε να καταλάβουμε ακριβώς το νόημα και την ουσία της σιλυμαρίνης, πολλές ευρωπαϊκές μελέτες έχουν δείξει ότι η συγκεκριμένη ουσία επιταχύνει την ανάρρωση από ηπατίτιδα ενώ άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι θεραπεύει την κίρρωση. Στη προσπάθεια για ασφαλή ερευνητικά συμπεράσματα λοιπόν, έγινε μια έρευνα, στην οποία συμμετείχαν 170 άτομα. Οι 91 μάλιστα από αυτούς, εμφάνιζαν προχωρημένη κίρρωση λόγω κατάχρησης οινοπνευματωδών ποτών.
Στους μισούς από αυτούς, δόθηκε πλασέμπο: δηλαδή ψεύτικο χάπι και στους άλλους μισούς δόθηκαν από 200mg εκχυλίσματος γαϊδουράγκαθου τρεις φορές την ημέρα. Τα αποτελέσματα ολοκληρώθηκαν 4 χρόνια αργότερα. Οι θάνατοι στην ομάδα που έπαιρνε γαϊδουράγκαθο, είχαν μειωθεί στο 42% σε σύγκριση με τους θανάτους αυτών που έπαιρναν πλασέμπο.
Ένα άλλο θαυματουργό αποτέλεσμα της σιλυμαρίνης, είναι ότι έχει τη δύναμη να μας σώσει από δηλητηριασμένα μανιτάρια. Εμποδίζει την είσοδο του δηλητηρίου, μέσα στα ηπατικά κύτταρα. Αν δεν υπήρχε αυτό το αντίδοτο, υπολογίζεται ότι οι θάνατοι από μανιτάρια θα ήταν περισσότεροι, κατά 50% Σύμφωνα με τους ειδικούς η σιλυμαρίνη που περιέχεται στο βότανο του γαιδουράγκαθου, δίνει τις περισσότερες πιθανότητες πλήρους αποθεραπείας.
Σε σχετική έρευνα, 60 άνθρωποι που δηλητηριάστηκαν από μανιτάρια, (αμανίτες) πήραν σιλυμαρίνη και δεν πέθανε ούτε ένας! Σε αντίστοιχη άλλη έρευνα 189 δηλητηριασμένα άτομα έλαβαν συμβατικό φάρμακο για δηλητηρίαση από μανιτάρια και μόνο 16 πήραν ως θεραπευτική αγωγή σιλυμαρίνη. Τα αποτελέσματα προέκυψαν ως εξής: Από τους 189 που πήραν συμβατικό φάρμακο, πέθαναν οι 46. Από τα 16 άτομα που πήραν αποκλειστικά σιλυμαρίνη, δεν πέθανε κανείς.
Ένα άλλο γνωστό λίγο- πολύ πλεονέκτημα του σίλυβου ή γαϊδουράγκαθου είναι η αποτοξίνωση που προσφέρει στον οργανισμό, μετά από τα φάρμακα και τη συστηματική χρήση τους. Το ήπαρ δεν καταστρέφεται μόνο από το αλκοόλ αλλά και από φάρμακα.
Σε μεγάλες συστηματικές και καθημερινές δόσεις, φάρμακα όπως η παρακεταμόλη, μπορούν να επιφέρουν βλάβες στο συκώτι. Αντιβιοτικά, αγχολυτικά και ψυχοφάρμακα, είναι στη πρώτη λίστα επικινδυνότητας. Όπως έχουμε ξαναπεί σε προηγούμενο κείμενο του γλυκιά ζωή το γαϊδουράγκαθο είναι πολύ ευεργετικό και μετά τις χημειοθεραπείες. Υπάρχουν εργαστηριακές έρευνες που το αποδεικνύουν αυτό.
Το γαϊδουράγκαθο είναι απόλυτα ασφαλές. Δεν προκαλεί παρενέργειες στους περισσότερους ανθρώπους. Παρ όλα αυτά, έχουν αναφερθεί ελάχιστες περιπτώσεις με ήπιους στομαχόπονους ή και αλλεργικές αντιδράσεις. Το κείμενο μας, δεν αποτελεί ιατρική σύσταση. Κάθε κείμενο στο γλυκιά ζωή, είναι μια αφορμή για περαιτέρω έρευνα και από τον αναγνώστη. Τα στοιχεία που παραθέτουμε είναι μετά από σοβαρή έρευνα μέσα από βιβλιογραφία. Θεωρούμε ότι η πληροφόρηση είναι δύναμη. Γι αυτό λοιπόν, ακόμη κι αν είστε πλήρως ενημερωμένοι για ένα βότανο, μην κάνετε κατάχρηση. Για παράδειγμα ο πρωινός καφές μας ξυπνάει, ο ενδιάμεσος μας «κρατάει» σε εγρήγορση, ο απογευματινός μας τονώνει, ο πολύς και ο αλόγιστος καφές όμως, μπορεί να μας «στείλει» στο νοσοκομείο. Το γαϊδουράγκαθο είναι σίγουρα μαγικό βότανο αλλά ακόμη μαγικότερο βότανο όλων, είναι το μυαλό μας. Δείτε τα πράγματα θετικά και πάρτε τη γνώση στα χέρια σας. Τέλος διαχειριστείτε αυτή τη γνώση προς όφελος σας.
Ονομασίες με τις οποίες μπορείτε να βρείτε το γαιδουράγκαθο:Κουφάγκαθο, Αγκάβατος, Σίλυβο.
Μέρος που χρησιμοποιείται: Οι σπόροι.
Συστατικά: Φλαβόνες (σιλυβίνη, σιλυδιανίνη και σιλυκριστίνη) αιθέριο έλαιο, πικρό στοιχείο, γλίσχρασμα.
Δράσεις: Χολαγωγό, γαλακταγωγό, μαλακτικό.
Ενδείξεις: Το Γαϊδουράγκαθο είναι ένα εξαιρετικό προαγωγό της έκκρισης γάλακτος και είναι απόλυτα ασφαλές για να χρησιμοποιηθεί από τις μητέρες που θηλάζουν. Χρησιμοποιείται επίσης για να αυξήσει την έκκριση και τη ροή της χολής από το ήπαρ και τη χοληδόχο κύστη.
Παρασκευή και δοσολογία: Έγχυμα: ρίξτε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1 κουταλιά του τσαγιού ξηρούς σπόρους και αφήστε το για 10-15 λεπτά. Το ρόφημα αυτό, πρέπει να πίνεται τρεις φορές την ημέρα.
Βάμμα: 1-2 ml βάμματος τρείς φορές την ημέρα.
Προσοχή: Πριν τη λήψη του βοτάνου ρωτήστε το γιατρό σας. Αποφύγετε το βότανο εάν είστε έγκυες και μην το δίνεται σε παιδιά. Σε περίπτωση που ο γιατρός σας δεν γνωρίζει από βότανα προτρέψτε τον να ερευνήσει σχετικά και να σας κατατοπίσει.
