Η διαστημική πτήση αυξάνει τον κίνδυνο στυτικής δυσλειτουργίας στους άνδρες, σύμφωνα με μελέτη.
Το ταξίδι στο διάστημα δημιουργεί μια σειρά από προβλήματα σε σχέση με το σεξ, συμπεριλαμβανομένου του τι θα συνέβαινε σε ένα μωρό αν είχε συλληφθεί στο διάστημα.
Οι άνδρες αστροναύτες μπορεί να αντιμετωπίσουν προβλήματα στην κρεβατοκάμαρα αφού επιστρέψουν στο σπίτι.
Σε πειράματα σε αρουραίους, ερευνητές στις ΗΠΑ ανακάλυψαν ότι η έκθεση στις δύσκολες συνθήκες του διαστήματος μπορεί να οδηγήσει σε στυτική δυσλειτουργία.
Τα υψηλά επίπεδα μικροβαρύτητας και ακτινοβολίας, όπως συνήθως παρατηρούνται έξω από την προστατευτική ατμόσφαιρα της Γης, «επηρεάζουν αρνητικά τους αγγειακούς ιστούς» και βλάπτουν τη ροή του αίματος στο πέος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Παγκόσμια πρωτιά για την NASA! Έστειλε και έλαβε μήνυμα με λέιζερ από 16 εκατ. χλμ μακριά μέσα σε 50 δευτ.
Επιπλέον, το πρόβλημα διαρκεί πολύ μετά τη λήξη της έκθεσης στις διαστημικές συνθήκες, οπότε οι άνδρες αστροναύτες θα μπορούσαν να ταλαιπωρούνται για χρόνια.
Η έρευνα διεξήχθη από ειδικούς στο State University της Φλόριντα και στη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου Wake Forest στη Βόρεια Καρολίνα, οι οποίοι λένε ότι οι επιπτώσεις της διαστημικής πτήσης στη στυτική λειτουργία δεν έχουν ακόμη διερευνηθεί.
«Υπήρξε αυξανόμενο ενδιαφέρον στη διαστημική βιομηχανία για επανδρωμένες αποστολές μακράς διάρκειας στη Σελήνη και τον Άρη», λένε στο άρθρο τους, που δημοσιεύτηκε στο The FASEB Journal.
«Αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η προσομοίωση της διαστημικής πτήσης ασκεί μακροπρόθεσμη βλάβη της νευροαγγειακής στυτικής λειτουργίας, η οποία εκθέτει έναν νέο κίνδυνο για την υγεία που πρέπει να ληφθεί υπόψη με την εξερεύνηση στο βαθύ διάστημα ».
Η ομάδα χρησιμοποίησε 86 αρσενικούς αρουραίους για τα πειράματά της, τα οποία πραγματοποιήθηκαν στο Διαστημικό Εργαστήριο Ακτινοβολίας της NASA στη Νέα Υόρκη.
Τα μισά από τα τρωκτικά τοποθετήθηκαν με τα πίσω άκρα τους στραμμένα προς τα πάνω (για να προσομοιώσουν την έλλειψη βαρύτητας από τη μικροβαρύτητα στο διάστημα) για τέσσερις εβδομάδες, ενώ τα άλλα μισά μπορούσαν να περιπλανηθούν στα κλουβιά τους κανονικά.
Και στις δύο ομάδες, διαφορετικοί αρουραίοι εκτέθηκαν σε διαφορετικά επίπεδα κοσμικής ακτινοβολίας - υψηλή έκθεση, χαμηλή έκθεση ή καθόλου έκθεση.
Οι αξιολογήσεις παρακολούθησης περίπου ένα χρόνο αργότερα αποκάλυψαν δύο ζητήματα που σχετίζονται με τη στυτική δυσλειτουργία στους αρουραίους –οξειδωτικό στρες και ενδοθηλιακή δυσλειτουργία– που μπορεί να επηρεάσουν τη ροή του αίματος στο πέος.
Το οξειδωτικό στρες περιγράφει τις βλαβερές συνέπειες που έχουν οι ελεύθερες ρίζες (ασταθή μόρια) στο σώμα και σχετίζεται επίσης με ανεπαρκή παραγωγή σπέρματος.
Η ενδοθηλιακή δυσλειτουργία είναι όπου το ενδοθήλιο, το λεπτό στρώμα κυττάρων που επενδύει τα αιμοφόρα αγγεία, δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά.
«Το οξειδωτικό στρες και η ενδοθηλιακή δυσλειτουργία είναι αιτιολογικοί παράγοντες στην παθογένεση της στυτικής δυσλειτουργίας», εξηγούν οι συγγραφείς.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτές οι «αγγειακές αλλοιώσεις» προκλήθηκαν από σχετικά χαμηλές δόσεις γαλαξιακής κοσμικής ακτινοβολίας και σε μικρότερο βαθμό από έλλειψη βαρύτητας, κυρίως μέσω της αύξησης του οξειδωτικού στρες.
Αν και τα πειράματα χρησιμοποίησαν αρουραίους, οι ερευνητές ανησυχούν ότι παρόμοια αποτελέσματα θα παρατηρηθούν και στους ανθρώπους.
Οι αστροναύτες περνούν μήνες κάθε φορά στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και εκτελούν αυστηρά προγράμματα άσκησης για να αντισταθμίσουν την έλλειψη βαρύτητας.
Ωστόσο, σε μόλις μία εβδομάδα στον ISS, οι αστροναύτες εκτίθενται σε έκθεση που ισοδυναμεί με έκθεση ενός έτους στο έδαφος – και αυτό πιστεύεται ότι είναι ακόμη πιο σοβαρή πιο μακριά από τον πλανήτη μας.
Η ομάδα ελπίζει ότι μπορεί να είναι διαθέσιμες θεραπείες για άνδρες αστροναύτες, είτε πριν είτε μετά την επιστροφή τους είτε κατά τη διάρκεια της διαστημικής τους θητείας.
«Με επανδρωμένες αποστολές στο διάστημα που έχουν προγραμματιστεί για τα επόμενα χρόνια, αυτή η εργασία δείχνει ότι η σεξουαλική υγεία θα πρέπει να παρακολουθείται στενά στους αστροναύτες κατά την επιστροφή τους στη Γη», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Justin D. La Favor στο State University της Φλόριντα.
«Ενώ οι αρνητικές επιπτώσεις της γαλαξιακής κοσμικής ακτινοβολίας ήταν μακροχρόνιες, οι λειτουργικές βελτιώσεις που προκλήθηκαν από την οξεία στόχευση των οδών οξειδοαναγωγής και μονοξειδίου του αζώτου στους ιστούς υποδηλώνουν ότι η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να είναι θεραπεύσιμη».
Οι συνθήκες στο διάστημα αποτελούν ένα σοβαρό πρόβλημα για άνδρες και γυναίκες αστροναύτες κατά τη διάρκεια μακροχρόνιων διαστημικών πτήσεων – κάτι που αποτελεί βασικό μέρος του προγράμματος Artemis της NASA.
Αυτή τη δεκαετία, η διαστημική υπηρεσία θέλει να στείλει αστροναύτες στη Σελήνη –και τελικά στον Άρη– και τελικά να δημιουργήσει εκεί μόνιμες ανθρώπινες αποικίες.
Εργάζεται επίσης στο Lunar Gateway, έναν κατοικήσιμο διαστημικό σταθμό παρόμοιο με τον ISS, με τη διαφορά ότι θα περιφέρεται γύρω από το φεγγάρι αντί για τη Γη.
Προηγούμενη έρευνα δείχνει ότι η μικροβαρύτητα μειώνει την οστική πυκνότητα, αυξάνει τον κίνδυνο καταγμάτων των οστών και υποβαθμίζει την απόδοση των μυών.
Η έλλειξη βαρύτητας προκαλεί επίσης μείωση της απόδοσης της καρδιάς και συρρικνώνεται σταθερά, σύμφωνα με μια μελέτη του 2021.
Ακόμη και ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα άσκησης χαμηλής έντασης στο διάστημα δεν είναι αρκετό για να εξουδετερώσει τις επιπτώσεις της παρατεταμένης έλλειψης βαρύτητας στην καρδιά, διαπίστωσε.
Εν τω μεταξύ, η έκθεση στην ακτινοβολία μπορεί να βλάψει τον εγκέφαλο, μειώνοντας την ικανότητα σκέψης, καθώς και να προκαλέσει καρκίνο και να εξαλείψει τα κύτταρα στις «επιστρώσεις» των αιμοφόρων αγγείων, οδηγώντας σε καρδιαγγειακή νόσο.
