Σε αγωνία και αναβρασμό βρίσκονται ασθενείς με σοβαρές χρόνιες παθήσεις, όπως οι νεφροπαθείς ή οι πάσχοντες από μυασθένειες, καθώς διακυβεύεται η ομαλή πρόσβαση σε δύο σκευάσματα απαραίτητα για τη διαχείριση των νοσημάτων τους.
Ειδικότερα, πρόκειται για τη γ-σφαιρίνη και την ηπαρίνη στη διαθεσιμότητα των οποίων καταγράφονται «αρρυθμίες» εξαιτίας διαφόρων παραγόντων. Και στις δύο περιπτώσεις των κομβικών σκευασμάτων παρατηρούνται διεθνώς ελλείψεις, γιατί η αφρικανική πανώλη που έπληξε τα χοιρίδια από τα οποία παράγεται η ηπαρίνη, προκάλεσε μείωση των διαθέσιμων ποσοτήτων. Παράλληλα, κατά τη διετία της πανδημίας σημειώθηκε δραματική αύξηση τόσο στα παράγωγα αίματος όπως η γ-σφαιρίνη όσο και στην ηπαρίνη λόγω των επιπλοκών της λοίμωξης covid-19. Ενδεικτικά, η ηπαρίνη αποτελεί το βασικό σκεύασμα που χορηγούνταν για την αντιμετώπιση των θρομβώσεων, της υπ’ αριθμόν ένα επιπλοκής σε ασθενείς με σοβαρή covid-19, ενώ είναι απαραίτητη για όσους υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση και για όλο το εύρος των χειρουργικών επεμβάσεων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για τη διασφάλιση των αναγκών των Ελλήνων ασθενών ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ) έχει απαγορεύσει τα τελευταία τέσσερα χρόνια τις εξαγωγές ηπαρίνης, ενώ με τροπολογία το υπουργείο Υγείας την είχε εξαιρέσει κατά τα έτη 2020-2021 από το μέτρο του clawback (υποχρεωτική επιστροφή του ποσού της υπέρβασης της κλειστής φαρμακευτικής δαπάνης). Η ετήσια νοσοκομειακή δαπάνη υπολογίζεται στα περίπου 15 εκατ. ευρώ.
Ανάλογο πρόβλημα καταγράφεται και με τη γ-σφαιρίνη. Οι ελλείψεις όλων των παραγώγων αίματος είναι μόνιμη κατάσταση τα τελευταία χρόνια, με τους αρμόδιους υγειονομικούς φορείς να καταβάλλουν συνεχώς προσπάθεια για την κάλυψη των ασθενών. Προς την κατεύθυνση αυτή, μάλιστα, είχε δρομολογηθεί Ηλεκτρονικό Μητρώο Ασθενών που λαμβάνουν γ-σφαιρίνη, ώστε το υπουργείο Υγείας να γνωρίζει τις ανάγκες των ασθενών. Σημειωτέον ότι το συγκεκριμένο παράγωγο αίματος χορηγείται σε ασθενείς που πάσχουν από σοβαρά και σπάνια νευρολογικά, αιματολογικά και άλλα νοσήματα. Τουλάχιστον 3.000 είναι οι ασθενείς με μυασθένειες, που χρειάζονται τη γ-σφαιρίνη. Η δαπάνη για το συγκεκριμένο παράγωγο αίματος υπολογίζεται στα 10 εκατ. ευρώ τον χρόνο.
«Η γ-σφαιρίνη, εδώ και καιρό, βρίσκεται σε έλλειψη στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ, από τα οποία διατίθεται στους ασφαλισμένους ως εξειδικευμένη φαρμακευτική ουσία, ενώ και το ΙΦΕΤ δηλώνει αδυναμία στη διάθεσή της, δεδομένων των ελαχίστων αποθεμάτων, τα οποία προφανώς διατίθεται μόνο στα νοσοκομεία και μόνο για όλως εξαιρετικής ανάγκης καταστάσεις» αναφέρει η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.). Και αποδίδει το πρόβλημα στο γεγονός ότι «η αρμόδια Επιτροπή Διαπραγμάτευσης Φαρμάκου του υπουργείου Υγείας δεν έχει προχωρήσει στη σχετική διαπραγμάτευση εδώ και πάρα πολύ καιρό και οι εταιρείες που εισάγουν τη συγκεκριμένη φαρμακευτική ουσία δηλώνουν ότι υπάρχει έλλειψη που οφείλεται στο μεγάλο clawback και κάνει, προφανώς, ασύμφορη την προμήθεια και διάθεσή της στον ΕΟΠΥΥ».
Για το θέμα της γ-σφαιρίνης και της ηπαρίνης το υπουργείο Υγείας είχε δεσμευθεί ότι θα υπάρχει η αναγκαία χρηματοδότηση και για το τρέχον έτος. Εκπρόσωποι των φορέων του φαρμακευτικού κλάδου είχαν λάβει διαβεβαιώσεις ότι το ζήτημα θα επιλυθεί με τροπολογία στον νόμο για τον Προσωπικό Γιατρό, η οποία όμως τελικά δεν περιελήφθη σε αυτόν, αφήνοντας μετέωρους χιλιάδες ασθενείς που εξαρτώνται από τα παράγωγα αίματος και την ηπαρίνη.
