Ελληνοτουρκικά

Μ.Ρούμπιν : Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ να ξεκινήσουν περιπολίες στην Α. Μεσόγειο με ελληνικό και κυπριακό ΠΝ κατά των Τούρκων λαθρεμπόρων

Ο γνωστός Αμερικανός ειδικός Μ.Ρούμπιν, αναφέρει για τις αθέμιτες και βρώμικες τουρκικές τεχνικές με τις οποίες οι γείτονες θέλουν να διαλύσουν την ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια και τους ψαράδες μας, και παράλληλα να πετύχουν και τα γεωπολιτικά και στρατιωτικά τους συμφέροντα στο Αιγαίο. 

Ο ίδιος αναφέρει σε γνωστό ΜΜΕ: "Οι κινεζικές αλιευτικές μηχανότρατες ταξιδεύουν στις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες χωρών από την Κορέα έως την Κένυα.

Όταν οι χώρες διαμαρτύρονται ή απλώς απορρίπτουν τις κινεζικές προσπάθειες, όπως κάνουν οι Φιλιππίνες και το Βιετνάμ, τότε το Πεκίνο ισχυρίζεται φαραωνικές αξιώσεις στα θαλάσσια ύδατα τους.

 Εάν αυτό δεν αναγκάσει τις μικρότερες χώρες να παραιτηθούν, ο νέος στόλος της Κίνας από πλοία ακτοφυλακής και μικρότερες φρεγάτες θα πυροβολήσει και θα εμβολίσει τους ψαράδες των χωρών αυτών.

Η κινεζική υπεραλίευση έχει οδηγήσει ορισμένα αποθέματα, όπως γιγάντια μύδια, οξύρρυγχο και γαρίδες, για παράδειγμα,  στο χείλος της εξαφάνισης.

Άλλα ψάρια έχουν εξαφανιστεί.

Η Τουρκία ακολουθεί τώρα τη στρατηγική υπεραλίευσης της Κίνας για οικονομικό  κέρδος στο Αιγαίο Πέλαγος.

Η τουρκική υπεραλίευση δεν είναι απλώς ένα οικονομικό πρόβλημα ή μια περιβαλλοντική τραγωδία, ενώ έχει επίσης μια βαθιά αποσταθεροποιητική επίδραση.

 Όταν η αλιευτική βιομηχανία της Σομαλίας κατέρρευσε, πολλοί χωρικοί στράφηκαν στην πειρατεία, ενώ άλλοι προσχώρησαν στην al-Shabaab, την τοπική θυγατρική της Αλ Κάιντα.

Σε πολλές περιπτώσεις, το Κινεζικό Κόμμα χρησιμοποιεί την υπεραλίευση ως αναπόσπαστο μέρος της αυτοκρατορικής του στρατηγικής του για  «σαλαμοποίηση των χωρών».

Η υπεραλίευση γίνεται μια στρατηγική ασύμμετρου πολέμου για τη σταθεροποίηση των αξιώσεων κυριαρχίας.

Η  Τουρκία αναπαράγει την κινεζική «σαλαμοποίηση» για να προωθήσει τις αυτοκρατορικές της φιλοδοξίες στην Κύπρο, τη Συρία  και το Αιγαίο.

Η υδατοκαλλιέργεια είναι μια τεράστια βιομηχανία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Η ελληνική βιομηχανία υδατοκαλλιέργειας συνεισφέρει περίπου 1 δισεκατομμύριο δολάρια στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Ελλάδας και η αλιευτική βιομηχανία της Τουρκίας προσθέτει 3 δισεκατομμύρια δολάρια στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Τουρκίας.

Όλο και περισσότερο, ωστόσο, η Τουρκία επιδιώκει να εξαπατήσει και να εκμεταλλευτεί αθέμιτα πλεονεκτήματα.

Η Τουρκία επωφελείται από κρατικές επιδοτήσεις και, όπως η Κίνα, αγνοεί τους περιβαλλοντικούς ελέγχους.

Επιπλέον, η Άγκυρα επιδοτεί σε μεγάλο βαθμό τη μεταφορά των προϊόντων της μέσω της Turkish Airlines σε περισσότερους από 50 προορισμούς στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, μειώνοντας σημαντικά το κόστος εξαγωγών της.

Αυτό επιτρέπει στην Τουρκία να υποτιμήσει την αγορά και να πουλάει φτηνά παντού.

Οι τουρκικές εξαγωγές ψαριών κυριαρχούν ολοένα και περισσότερο στις αγορές των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω των χαμηλότερων δασμών των ΗΠΑ (20 τοις εκατό έναντι 10 τοις εκατό) και των ελέγχων ποιότητας για τα αγαθά που εισάγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε σχέση με αυτά που αναπτύσσονται σε αυτήν.

Τούρκοι αξιωματούχοι θα συνεχίσουν να λένε ότι θέλουν για να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ειδικά στους Αμερικανούς και Ευρωπαίους διπλωμάτες που είναι αρκετά αφελείς για να τους πιστέψουν.

Στην πραγματικότητα, η Τουρκία φοβάται την Ευρωπαϊκή Ένωση επειδή οι σοβαροί κανονισμοί της θα εξαντλούσαν την κερδοφορία από πολλές βιομηχανίες, και θα στερούσαν από την χώρα το πλεονέκτημα που έχει μένοντας εκτός του ελέγχου της ΕΕ.

Ως μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ωστόσο, τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος πρέπει να συμμορφώνονται με τους κανονισμούς για το περιβάλλον και την αειφορία.

Ειλικρινά, καθώς τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος είναι ώριμες δημοκρατίες, οι πολίτες θα δίσταζαν εάν η οποιαδήποτε κυβέρνηση επιδίωκε να δώσει προτεραιότητα στο βραχυπρόθεσμο ή προσωπικό κέρδος, έναντι της μακροπρόθεσμης υγείας της αλιείας και του περιβάλλοντος.

Αυτή η απόκλιση είναι εμφανής σε σύγκριση μεταξύ ελληνικής και τουρκικής ιχθυοκαλλιέργειας.

Η Τουρκία αύξησε την παραγωγή της από 100.000 τόνους το 2013 σε 556.000 τόνους το 2023.

Μια τέτοια αύξηση δεν θα ήταν δυνατή χωρίς επιδοτήσεις και την απουσία κανονισμών και περιβαλλοντικών προτύπων.

Την ίδια περίοδο, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κρατικοί κανονισμοί έχουν περιορίσει την ελληνική παραγωγή στους 130.000 τόνους ετησίως.

Η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες θα πρέπει να υποστηρίξουν την Κύπρο και την Ελλάδα στα διεθνή φόρουμ, καταπολεμώντας τον οικονομικό ιμπεριαλισμό της Τουρκίας και την παράνομη θαλάσσια δραστηριότητα.

Από μόνη της, η αυξανόμενη τουρκική καταπάτηση των ελληνικών αλιευτικών αποθεμάτων μπορεί να φαίνεται ως μια διαφωνία χαμηλού επιπέδου που χαρακτηρίζει πολλούς γείτονες, φίλους και εχθρούς.

Στο ευρύτερο πλαίσιο της θαλάσσιας επέκτασης της Τουρκίας μέσω του σχεδίου  «Γαλάζια Πατρίδα», και των προκλήσεων για τις ελληνικές και κυπριακές Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες, καθώς και στην αυξανόμενη στροφή της προς τον πόλεμο ασύμμετρων και γκρίζων ζωνών, Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες θα πρέπει να αναγνωρίσουν την υπεραλίευση της Τουρκίας, ως οικονομικό ιμπεριαλισμό και μια σκόπιμη προσπάθεια βιωσιμότητας των βιομηχανιών εναντίον της οικονομικής οικονομίας.

Όχι μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και το Ισραήλ θα πρέπει να βοηθήσουν με περιπολίες στην Ανατολική Μεσόγειο σε συνδυασμό με το ελληνικό και το κυπριακό Πολεμικό Ναυτικό για να αναχαιτίσουν, να εμποδίσουν και, αν χρειαστεί, να βυθίσουν Τούρκους λαθροκυνηγούς.

Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες θα πρέπει να υποστηρίξουν την Κύπρο και την Ελλάδα στα διεθνή φόρουμ καθώς φωνάζουν και καταπολεμούν τον οικονομικό ιμπεριαλισμό της Τουρκίας και την παράνομη θαλάσσια δραστηριότητα.

Τέλος, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να βοηθήσει την Κύπρο και την Ελλάδα να ανακαινίσουν, να αναβαθμίσουν και να επεκτείνουν την ακτοφυλακή τους.

Μια Κίνα στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και στον Ινδικό Ωκεανό είναι αρκετή.

Η Ανατολική Μεσόγειος δεν χρειάζεται τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να παίζει τα ίδια παιχνίδια με τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο. Οι πόλεμοι ξεκίνησαν για μικρότερες αφορμές”, καταλήγει ο ίδιος.

Ο Μ.Ρούμπιν, γνώστης της κατάστασης στην περιοχή μας, προτείνει αυτό που ήδη ετοιμάζεται στην Κρήτη, μέσω της οποίας θα μπει ένα τέλος στους Τούρκους πειρατές που θέλουν με κάθε τρόπο να πετύχουν τα άνομα σχέδια τους κατά του ελληνισμού.

Η Τουρκία έχει δημιουργήσει τους περισσότερους παράνομους μηχανισμούς από κάθε άλλο κράτος στην Μεσόγειο, μέσω των οποίων προσπαθεί συνεχώς να βρει κενά για να προωθήσει τα οθωμανικού τύπου σχέδια της σε Αιγαίο  και Α.Μεσόγειο. 

Ακολουθήστε το Πενταπόσταγμα στο Google news Google News

ΔΗΜΟΦΙΛΗ