Ο αιφνίδιος θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε ηλικία 33 ετών παραμένει ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα μυστήρια της αρχαιότητας. Το 2019, μία ομάδα επιστημόνων από τη Νέα Ζηλανδία διατύπωσε μία ανατρεπτική, ενδεχομένως και αυθαίρετη θεωρία: πιθανότατα ο μεγάλος στρατηγός θάφτηκε ζωντανός. Μέχρι σήμερα, οι επικρατέστερες θεωρίες για το θάνατο του μακεδόνα βασιλιά ήταν δύο όπως αναφέρει η mixanitouxronou.gr
Είτε προσβλήθηκε από κάποια βαριά ασθένεια, όπως ελονοσία ή τυφοειδή πυρετό, που την εποχή εκείνη ήταν ανίατες, είτε δηλητηριάστηκε από κάποια ουσία με αργή δράση. Τα συμπτώματα που εμφάνισε τις ημέρες που προηγήθηκαν του θανάτου του ταιριάζουν και με τα δύο ενδεχόμενα. Σύμφωνα με τα ιστορικά ντοκουμέντα, στις 29 Μαΐου του 323 π.Χ. κι ενώ επρόκειτο να παρευρεθεί σε μια γιορτή, ο Μέγας Αλέξανδρος αισθάνθηκε έντονη αδιαθεσία. Ωστόσο, αυτό δεν τον πτόησε. Όχι μόνο πήγε στην εκδήλωση, αλλά ήπιε πολύ αλκοόλ.
Την επόμενη μέρα ανέβασε υψηλό πυρετό και άρχισε να έχει φριχτούς πόνους. Η υγεία του δεν επανήλθε ποτέ. Ύστερα από έντεκα βασανιστικές μέρες στο κρεβάτι, στις 10 Ιουνίου του 323 π.Χ., ξεψύχησε. Όπως διηγούνται οι χρονογράφοι της περιόδου, το σώμα του άργησε πολύ να εμφανίσει τα πρώτα σημάδια αποσύνθεσης. Ωστόσο, το γεγονός αυτό δεν εξέπληξε πολλούς, καθώς μεγάλη μερίδα των αρχαίων Ελλήνων πίστευε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ημίθεος....
Μεγάλη μερίδα των αρχαίων Ελλήνων πίστευε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ημίθεος. Wikipedia Αλλά και μέχρι σήμερα, ποτέ δεν είχε δοθεί ιδιαίτερη βάση στη λεπτομέρεια αυτή. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Όταγκο ήταν οι πρώτοι που επικεντρώθηκαν στις μεταθανάτιες συνθήκες για να εξάγουν μία ολοκληρωμένη θεωρία.
Το σπάνιο σύνδρομο
Όπως επισημαίνει η δρ. Κάθριν Χολ, πέρα από υψηλό πυρετό και έντονο πονόκοιλο, ο Αλέξανδρος «ανέπτυξε μια προοδευτική, συμμετρική, αύξουσα παράλυση κατά την πολυήμερη ασθένειά του». Παρόλα αυτά, πνευματικά παρέμενε διαυγής μέχρι το τέλος. Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα συμπτώματά του ταιριάζουν με το σπάνιο σύνδρομο Guillain–Barré.
Πρόκειται για ένα αυτοάνοσο νόσημα, κατά το οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενή «επιτίθεται» στα υγιή κύτταρα του νευρικού συστήματος, προκαλώντας σταδιακή παράλυση. Σε πολλές περιπτώσεις, το σώμα παραλύει σε τέτοιο βαθμό που παύει να αντιδρά σε οποιοδήποτε εξωτερικό ερέθισμα. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτό συνέβη και στην περίπτωση του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στην αρχαιότητα, ο θάνατος διαπιστωνόταν από την ανάσα κι όχι από τον σφυγμό.
Εφόσον όμως ο οργανισμός του στρατηλάτη είχε σε μεγάλο βαθμό παραλύσει, οι ανάγκες για οξυγόνο ήταν πολύ μειωμένες. Ως εκ τούτου, και οι αναπνοές που έπαιρνε ήταν σχεδόν ανεπαίσθητες. Οι ειδικοί που τον εξέτασαν λοιπόν, ενδέχεται να πίστεψαν ότι ήταν νεκρός. Δεν αντιδρούσε, φαινόταν πλήρως αναίσθητος και δεν ανάσαινε. Σύμφωνα με τους Νεοζηλανδούς, ο Μέγας Αλέξανδρος θάφτηκε ζωντανός και πέθανε μερικές μέρες αργότερα, από ασφυξία. Αυτό εξηγεί την εξαήμερη καθυστέρηση της αποσύνθεσης του σώματός του. Όπως αναφέρει η δρ. Χολ, πρόκειται για την πιο διάσημη καταγεγραμμένη περίπτωση «ψευδοθανάτου» στην ιστορία. Με τη μόνη διαφορά ότι πρόκειται για εικασία....
