Σαν σήμερα, στις 19 Νοεμβρίου 1906, ο οπλαρχηγός του Μακεδονικού Αγώνα Δημήτριος Νταλίπης από το Γάβρος της Φλώρινας, σε μάχη με υπέρτερες τουρκικές δυνάμεις, σκοτώθηκε μαζί με τους άντρες της ομάδας του κοντά στο χωριό Ανταρτικό της περιοχής Κορεστίων.
Ο Δημήτριος Νταλίπης ήταν μακεδονομάχος, οπλαρχηγός από το Γάβρο Καστοριάς. Γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα από οικογένεια κτηνοτρόφων. Το πραγματικό επίθετο της οικογενείας ήταν Κεχαγιάς.
Προσέλαβε το προσωνύμιο «Νταλίπης» από τον ξακουστό κλέφτη και επαναστάτη Στέφανο Νταλίπη, ενός από τους πρωτεργάτες της Μακεδονικής Επανάστασης του 1878.
Αποτέλεσε έναν από τους ισχυρότερους οπλαρχηγούς στα Κορέστια που αγωνίστηκαν για την υποστήριξη της Ελληνικής πλευράς. Συμμετείχε στον αγώνα στο πλευρό του Παύλου Μελά.
Μετά το θάνατο του τελευταίου το 1904, συνεργάστηκε διαδοχικά με τους Γεώργιο Κατεχάκη (Ρούβα), Ευθύμιο Καούδη και Ιωάννη Καραβίτη.
Έλαβε μέρος στη μάχη του Ζελόβου (Αντάρτικο) με τους Παύλο Κύρου και Γ. Κατεχάκη, το 1905. Το Νοέμβριο του 1905, συνεργάστηκε με τον Γεώργιο Τσόντο (Βάρδα).
Σκοτώθηκε σε συμπλοκή με τον Οθωμανικό στρατό στο χωριό Αντάρτικο της Φλώρινας στη θέση Ασβού Ράχη, στις 19 Νοεμβρίου του 1906.
Γιος του ήταν ο συνταγματάρχης, μέλος της οργάνωσης ΕΕΕ και υφυπουργός Βορείου Ελλάδος (Γενικός Διοικητής Δυτικής Μακεδονίας) της κυβέρνησης Δημητρίου Μαξίμου, Αναστάσιος Νταλίπης.
