«Η Ελλάδα θέλει να επαναπατρίσει τους "εγκεφάλους" της», είναι ο τίτλος άρθρου στη ιστοσελίδα της εφημερίδας Le Figaro, όπου περιγράφει το σχέδιο της κυβέρνησης προκειμένου να μετατρέψει το brain drain σε brain gain.
«Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, περισσότεροι από 500.000 Έλληνες εγκατέλειψαν τη χώρα μεταξύ 2012 και 2018 λόγω της οικονομικής κρίσης. Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη τους ενθαρρύνει τώρα να επιστρέψουν στη χώρα», γράφει η εφημερίδα.
Η Le Figaro, αναφέρεται στην περίπτωση ενός Έλληνα, ο οποίος θέλησε να επιστρέψει στην πατρίδα του. «Στην αρχαία ελληνική γλώσσα, Νόστος σημαίνει μελαγχολία ή νοσταλγία για τη χώρα. Ένας ομηρικός όρος που χρησιμοποιείται στην Ιλιάδα για να περιγράψει την απόλυτη επιθυμία του Οδυσσέα να βρει την Ιθάκη, το νησί του, μετά από μια επική οδύσσεια. Αυτός ακριβώς ο «νόστος» ταλαιπωρούσε τον Ανδρέα Παλλίδη. Μετά από δέκα χρόνια στο εξωτερικό, αυτός ο νέος Έλληνας αποφάσισε πρόσφατα, να επιστρέψει στη χώρα, με οποιοδήποτε κόστος», γράφει.
«Η ελληνική κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που ήλθε στην εξουσία τον Ιούλιο του 2019, σκοπεύει να επωφεληθεί από αυτό το πατριωτικό αίσθημα για να ξεκινήσει το πρόγραμμά της, αποκαλούμενο «Brain gain». Σχεδιάζει να επαναπατρίσει 500.000 «εγκεφάλους» και εξασφαλίζει τα μέσα για αυτόν το σκοπό», αναφέρει.
Περιγράφοντας την κατάσταση στη χώρας μας η Le Figaro, γράφει: «Η Ελλάδα, πράγματι, εξήλθε τον Αύγουστο του 2018 από τα σχέδια λιτότητας που επέβαλαν η ΕΕ και το ΔΝΤ. Έκτοτε, τα μακροοικονομικά μεγέθη (ανάπτυξη, εξαγωγές) βρίσκονται στο πράσινο και η ανεργία έχει μειωθεί, αν και η φτωχοποίηση είναι τέτοια που ένα τέταρτο του πληθυσμού εξακολουθεί να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας».
Η Le Figaro αναφέρεται στην περίπτωση του Ανδρέα Παλλίδη, όπως γράφει «Το 2010, όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, ο Ανδρέας τελείωνε τις σπουδές του στη βιολογία και τη γεωπονία στο Βερολίνο. «Από τη μία πλευρά, στη Γερμανία, όπου ζούσα, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων αναφέρονταν στους φοροφυγάδες, τεμπέληδες και κερδοσκόπους Έλληνες, θυμάται ο Ανδρέας. Από την άλλη πλευρά, στην Ελλάδα, οι ειδήσεις μονοπωλούνταν από τις δραστικές περικοπές των μισθών, την αύξηση των φόρων και ένα κλίμα ανησυχίας. Δεν μπορούσα να επιστρέψω στη χώρα μου κάτω από αυτές τις συνθήκες. Προτίμησα να υποβάλω αίτηση για μια θέση εργασίας στο εξωτερικό».
Καθώς αναγνωρίζονται τα προσόντα του, βρίσκει ερευνητική θέση στη Γάνδη του Βελγίου. Οι μήνες περνούν, η κατάσταση, δυστυχώς, δεν βελτιώνεται, οι κυβερνήσεις πέφτουν κάθε δύο χρόνια. Στον ορίζοντα, οι προοπτικές βελτίωσης στην αγορά εργασίας είναι ελάχιστες
Το καλοκαίρι του 2015, ο Ανδρέας επέστρεψε στην Ελλάδα για διακοπές δύο εβδομάδων. Ξαναβρίσκει τους φίλους και τους συγγενείς του και μάλιστα γνωρίζει τη μελλοντική του αρραβωνιαστικιά. «Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα αποφάσισε δημοψήφισμα για την έγκριση ή μη των σχεδίων λιτότητας, θυμάται. Το όχι επικρατεί, αλλά ο αριστερός Πρωθυπουργός το αγνοεί και επιβάλλει μια νέα θεραπεία λιτότητας. Όλοι μας απογοητευτήκαμε: η χώρα δεν έδειχνε πλέον κανένα σημάδι ότι θα βγει από την κρίση. Νέοι και λιγότερο νέοι, αναζητούσαν τρόπο να φύγουν».
Αυτό το φαινόμενο της διαρροής εγκεφάλων, ή «brain gain», συνεχίζει να αυξάνεται. Σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία, 500.000 με 800.000 Έλληνες εγκατέλειψαν τη χώρα μεταξύ 2012 και 2018.
Αυτή η πραγματικότητα οδηγεί τον Ανδρέα να δεχτεί μια δουλειά σε φαρμακευτική εταιρεία στις Βρυξέλλες. Η φίλη του, Σεβαστή, αποφασίζει να τον ακολουθήσει. Είναι αρχιτέκτονας και βρίσκει εύκολα μια καλά αμειβόμενη εργασία. Φυσικά, η δημιουργία οικογένειας επιβάλλεται. Αλλά δεν τίθεται θέμα, για το νεαρό ζευγάρι, να την κάνει μακριά από την πατρίδα του. «Η νοσταλγία για την πατρίδα μας στοίχειωνε. Ωστόσο, η ποιότητα ζωής μας ήταν πολύ ικανοποιητική στο Βέλγιο», αναφέρει. Μια θέση ερευνητή είναι ελεύθερη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ο Ανδρέας πιστεύει ότι αυτό είναι ένα σημάδι, ακόμη και αν είναι «πολύ μικρή η αμοιβή». «Χωρίς να υπολογίσουμε ότι δεν είμαι υπάλληλος, αλλά έχω το καθεστώς του freelance», αναφέρει. Αλλά δεν πειράζει κάνουν το μεγάλο βήμα. Ένα μήνα μετά την επιστροφή τους, παραδέχονται ότι άφησαν κάποια φτερά εκεί.
«Έπρεπε να αναθεωρήσουμε προς τα κάτω την καθημερινότητά μας: το διαμέρισμά μας είναι πολύ μικρότερο, τα έσοδα μας επίσης. Τα κοινωνικά πλεονεκτήματα που απολαμβάνουμε στο εξωτερικό (υγεία, εκπαίδευση, ασφάλεια και προοπτικές σταδιοδρομίας) είναι πολύ λιγότερα, αλλά θέλουμε να πιστεύουμε και ελπίζουμε ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί », ανέφερε ο Ανδρέας, όπως γράφει η Le Figaro.
Η εφημερίδα συνεχίζει στο άρθρο της αναφέροντας ότι «στις αρχές Μαρτίου, η συντηρητική κυβέρνηση σκοπεύει να δημιουργήσει έναν οργανισμό που θα είναι υπεύθυνος για τη διασύνδεση μεγάλων εταιριών εγκατεστημένων στην Ελλάδα, με τη διασπορά. Και προχωρά ακόμη περισσότερο, επιδοτώντας, για ένα χρόνο, το 70% του μισθού τους(με ανώτατο όριο τα 2000 ευρώ) στην εταιρεία που τους προσλαμβάνει, στην Ελλάδα. Οι επικεφαλής των επιχειρήσεων, από την πλευρά τους, θα πρέπει να δεσμευτούν για τη διατήρηση του μισθού του εργαζομένου, συμπεριλαμβανομένων και των επόμενων ετών. Προς το παρόν, δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των επιστροφών, αλλά η ψυχολογική επίδραση μπορεί να παίξει ρόλο. «Είναι ένα μεγάλο κίνητρο, ακόμα κι αν φαίνεται εύθραυστο. Μας αρέσει να νιώθουμε και πάλι ευπρόσδεκτοι στη χώρα μας», αναφέρει ο Ανδρέας.
Το ζευγάρι σκοπεύει να παντρευτεί μέχρι το τέλος του έτους. Αν και δεν έχει μετανιώσει για την απόφασή του, ο Ανδρέας Παλλίδης εξακολουθεί να διατηρεί επαφή με το εξωτερικό. ''Ποτέ δεν ξέρεις, λέει. Η Ελλάδα είναι λίγο σαν τη Μήδεια: σκοτώνει τα παιδιά της''».
