Με τίτλο «το κάλεσμα του ΚΚΕ προς τον ελληνικό λαό για τις ευρωεκλογές» ο κ. Κουτσούμπας έκανε εκτενή αναφορά στις απεργιακές κινητοποιήσεις, την αντίδραση των φοιτητών στην ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων καθώς και στα θύματα των Τεμπών.
«Στις 28 του Φλεβάρη, μια τεράστια απεργιακή διαδήλωση συγκλόνιζε όλη τη χώρα. Κι εδώ στην Αττική με ένα απέραντο ποτάμι λαού και νεολαίας να κατακλύζει τους δρόμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, στην Πάτρα και κει που εδώ και έναν χρόνο χτυπάει η καρδιά όλων μας, στη Λάρισα, στη Θεσσαλία. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες απεργίες των τελευταίων ετών! Κι αυτό μπορεί πλέον να γραφτεί στις σελίδες του εργατικού κινήματος στη χώρα μας.
Όλη η Ελλάδα, όλη μέρα μια τεράστια διαδήλωση. Μια τεράστια διαδήλωση όπου συναντήθηκαν οι εργάτες που παλεύουν για αυξήσεις στους μισθούς και συλλογικές συμβάσεις εργασίες με τους αγρότες που βρέθηκαν για 35 μέρες στα μπλόκα παλεύοντας για την επιβίωσή τους, με τους φοιτητές που πάνω από δύο μήνες αντιδρούν στο ν/σ για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Μια τεράστια διαδήλωση, όπου τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις όλων, συνενώθηκαν και συναντήθηκαν με την οργή που καίει τις καρδιές όλων μας, για τις 57 ψυχές που χάθηκαν τόσο άδικα, πριν από έναν χρόνο, στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών αλλά και για την άθλια επιχείρηση συγκάλυψης από τη μεριά της κυβέρνησης της ΝΔ με τη συμβολή φυσικά και των άλλων κομμάτων. Ναι, ήταν μια από τις μεγαλύτερες απεργίες…
Κι αυτό δεν το μαρτυρά μόνο η μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων σε σημαντικούς κλάδους όπως οι μεταφορές, οι κατασκευές, τα τρόφιμα – ποτά, το φάρμακο, η χημική βιομηχανία, όπως και η μεγάλη συμμετοχή στο δημόσιο τομέα στους εκπαιδευτικούς, στους υγειονομικούς. Το μαρτυρά και το γεγονός ότι αυτή η απεργία οργανώθηκε από 37 Εργατικά Κέντρα και 22 Ομοσπονδίες του ιδιωτικού τομέα – συμμετοχή ρεκόρ – και δεκάδες εργατικά σωματεία που μπήκαν μπροστά και έδωσαν τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας, ξεπέρασαν τα εμπόδια της μεγαλοεργοδοσίας, αλλά και αυτά του κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Μιλάμε για τη μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων χρόνων, χωρίς έστω μια τυπική απόφαση της ΓΣΕΕ, όπως έκανε η ΑΔΕΔΥ και με ανοιχτή και ύπουλη υπονόμευσή της από άλλες δυνάμεις που μιλούσαν για «κομματική απεργία», “γραφειοκρατική” ή με θράσος επέμεναν πως «δεν πρέπει να κάνουμε απεργία για τα Τέμπη»! Για μια ακόμη φορά οι θλιβεροί εργατοπατέρες της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ παρέμειναν στο περιθώριο, σε πλήρη απαξίωση, μακριά από τους εργαζόμενους και τις αγωνίες τους.
Η απεργία της 28ης Φλεβάρη, που συνένωσε τους μεγάλους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος μπορεί επάξια να πάρει τη θέση της δίπλα στις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις του περσινού Μάρτη. Τις μέρες εκείνες που ο λαός και η νεολαία βρισκόταν στο πόδι και τράνταζαν για μέρες τη χώρα με το σύνθημα: “Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας” και μέσα από τη θλίψη και την οργή έστελναν μήνυμα αισιοδοξίας! Γιατί εδώ, σ’ αυτούς τους αγώνες, βρίσκεται η ελπίδα! Και είμαστε περήφανοι που το ΚΚΕ και η ΚΝΕ πρωτοστατούν».