Σε εξέλιξη βρίσκονται συνομιλίες μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας για την επίλυση της κρίσης στην Ουκρανία, ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ένδειξη συμφωνίας.
Παράλληλα , διάφορα σενάρια συζητούνται στην Ουάσιγκτον σχετικά με τις πραγματικές προθέσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Η εκτίμηση των ΗΠΑ για τις προθέσεις της Ρωσίας
Σύμφωνα με ένα τέτοιο σενάριο, η Ρωσία δεν σκοπεύει να εισβάλει σε ολόκληρη την Ουκρανία. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η Ρωσία να ξεκινήσει στρατιωτική επιχείρηση στην περιοχή Donbass στην ανατολική Ουκρανία, η οποία ελέγχεται από τοπικές φιλορωσικές δυνάμεις.
Ένα άλλο σενάριο θα "έβλεπε" τον ρωσικό στρατό να προελαύνει προς το Κίεβο, καθώς η Ρωσία μπορεί να θέλει να χρησιμοποιήσει το ατού του Κιέβου στις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Σύμφωνα με τον Χάρλαν Ούλμαν του Ατλαντικού Συμβουλίου, ενός αμερικανικού think-tank με επιρροή, ο στόχος του Πούτιν είναι να πείσει τον Ουκρανό Πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι να εγγυηθεί ότι εγκαταλείπει τις φιλοδοξίες του για ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Η αμερικανική απόφαση να αναπτύξει 3.000 στρατιώτες στη Ρουμανία, τη Γερμανία και την Πολωνία έχει αυξήσει την ένταση. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν ενέκρινε επίσης την αποστολή 8.500 στρατιωτών σε χώρες μέλη του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη σε περίπτωση που η Ρωσία αποφασίσει τελικά να εισβάλει στην Ουκρανία.
Η Ρωσία αντιτίθεται σθεναρά τόσο στην ένταξη στο ΝΑΤΟ χωρών που προηγουμένως ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης όσο και στην παρουσία ξένων δυνάμεων σε αυτά τα κράτη.
Αυτό είναι το μήλο της έριδος που η Ρωσία δίνει προτεραιότητα στις συνομιλίες της με τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ, καθώς η Μόσχα βλέπει την επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη ως απειλή.
Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ εμφανίζεται διχασμένη σχετικά με το ενδεχόμενο ενός πολέμου στην Ουκρανία.
Η σύγκρουση με τη Μόσχα έδωσε επίσης νέα πνοή στα φιλοπολεμικά νεοσυντηρητικά ρεύματα στις ΗΠΑ, ωθώντας τους παρατηρητές να ονομάσουν αυτή την κατάσταση ως «επιστροφή των νεοσυντηρητικών».
Υπενθυμίζουμε ότι τα νεοσυντηρητικά ρεύματα στις ΗΠΑ ,είναι ένα από τα ισχυρότερα στοιχεία του Αμερικανικού Στρατιωτικού Βιομηχανικού Συγκροτήματος, το οποίο τροφοδοτείται από πολέμους και πωλήσεις όπλων.
Μια αντιπαράθεση με τη Ρωσία χαιρετίζεται από τις κύριες πτέρυγες των Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανικών κομμάτων.
Ωστόσο η Δημοκρατική Αριστερά και οι ένθερμοι Τραμπιστές Ρεπουμπλικάνοι είναι και οι δύο αντίθετοι σε μια σύγκρουση με τη Ρωσία.
Ο σκληροπυρηνικός Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Τζος Χόουλι έστειλε επιστολή στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τόνι Μπλίνκεν, ζητώντας αποκλιμάκωση της έντασης με τη Ρωσία.
Ο Χάουλεϊ έχει κατηγορηθεί τόσο από τον Λευκό Οίκο όσο και από αντιρωσικά γεράκια ότι είναι φερέφωνο του Πούτιν.
Ορισμένοι Αμερικανοί Στρατηγοί επισημαίνουν ότι η εστίαση στην κρίση της Ουκρανίας θα ατροφήσει τη μεγάλη μάχη που δίνουν οι ΗΠΑ ενάντια στην Κίνα.
Ο γερουσιαστής Josh Hawley υποστηρίζει επίσης στην επιστολή του ότι η απόφαση της κυβέρνησης Μπάιντεν να στείλει δυνάμεις στην Ανατολική Ευρώπη θα μπορούσε να υπονομεύσει την ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών να εκσυγχρονίσουν τη στρατιωτική τους αποτροπή κατά της Κίνας στον Ινδο-Ειρηνικό.
Ήταν επίσης αξιοσημείωτο ότι η συγγραφέας της Washington Post, Τζένιφερ Ρούμπιν, επέπληξε τον Χάουλι εξαιρετικά σκληρά.
Σύμφωνα με τους Στρατηγούς που επικρίνουν την πολιτική του ΝΑΤΟ για επέκταση προς την Ανατολή, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν στρατηγικά συμφέροντα στην Ουκρανία. Ο πραγματικός κίνδυνος προέρχεται από την Κίνα, η οποία προσπαθεί να εκτοπίσει τις ΗΠΑ από τον ρόλο τους ως «παγκόσμιου ηγεμόνα».
Σύμφωνα με τους Στρατηγούς που υποστηρίζουν ότι η συμμαχία μεταξύ Ρωσίας και Κίνας θα αποδυναμώσει το χέρι των ΗΠΑ, και οι επιθετικές πολιτικές έναντι της Ρωσίας θα οδηγήσουν περαιτέρω τη Μόσχα στην αγκαλιά του Πεκίνου.
Η σύμπραξη Κίνας-Ρωσίας
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Κινέζος ομόλογός του Σι Τζινπίνγκ, που συναντήθηκαν στο Πεκίνο, επέδειξαν το ενιαίο μέτωπό τους κατά των ΗΠΑ σε κοινή δήλωση, στην οποία οι δύο χώρες συμφώνησαν στη μη διεύρυνση του ΝΑΤΟ και ότι η συμμαχία πρέπει να εγκαταλείψει τις ιδεολογικές της παραμέτρους του παλιού Ψυχρού Πολέμου.
Στη δήλωση, τονίστηκε επίσης ότι η Ρωσία επιβεβαίωσε την αρχή της «Μίας Κίνας» και ότι η Ταϊβάν είναι αναπόσπαστο μέρος της χώρας. Μετά τη δήλωση αυτή, ένα νομοσχέδιο των ΗΠΑ για την ενίσχυση του οικονομικού ανταγωνισμού κατά της Κίνας ψηφίστηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Ένα παρόμοιο νομοσχέδιο που συνέταξε η κυβέρνηση Μπάιντεν είχε προηγουμένως ψηφιστεί στη Γερουσία των ΗΠΑ με την υποστήριξη σχεδόν 20 Ρεπουμπλικανών γερουσιαστών. Τα νομοσχέδια αναμένεται να συνδυαστούν και να υποβληθούν για έγκριση από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπάιντεν.
Αυτό το νομοσχέδιο υποδεικνύει ότι ο γεωοικονομικός πόλεμος της Αμερικής με την Κίνα θα ενταθεί τις επόμενες εβδομάδες.
Αν και τόσο οι κρίσεις στην Ουκρανία όσο και στην Ταϊβάν δεν φαίνεται να έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, στην ουσία αντανακλούν τη μεγάλη μάχη εξουσίας μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας.
Τα πολεμικά παιχνίδια και στις δύο χώρες αποκτούν επιπλέον σημασία καθώς θεωρούνται ως η πρώτη γραμμή αυτού του ανταγωνισμού.
Ο πραγματικός κίνδυνος φαίνεται να είναι αυτά τα παιχνίδια να εξελιχθούν σε καυτή σύγκρουση, είτε τυχαία είτε λόγω πρόκλησης.
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Σε προγενέστερο άρθρο μας είχαμε αναλύσει διεξοδικά το τί συμφώνησαν Πούτιν & Σι Τζινπίνγκ στην πρόσφατη συνάντησή τους.
Η κοινή δήλωση αναφέρει ότι «η ρωσο-κινεζική φιλία δεν έχει σύνορα», ενώ στο έγγραφο ανακοινώνονται:
1.Η πρόθεση να αντισταθούν στην παρέμβαση εξωτερικών δυνάμεων στις εσωτερικές υποθέσεις κυρίαρχων χωρών.
2 Η Καταδίκη των επαναστάσεων που οργανώνονται από έξω.
3 Η Ενίσχυση του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης και η αύξηση του ρόλου του στη διαμόρφωση μιας πολυκεντρικής παγκόσμιας τάξης βασισμένης στις αρχές της βιώσιμης ασφάλειας.
4.Ίσα δικαιώματα στον έλεγχο του Διαδικτύου, το ζήτημα του περιορισμού των δικαιωμάτων για τη ρύθμιση εθνικών τμημάτων θεωρείται απαράδεκτο
Επίσης Μόσχα και Πεκίνο υπέγραψαν συμφωνία για την προμήθεια 100 εκατομμυρίων τόνων πετρελαίου στην Κίνα μέσω του Καζακστάν
Η διμερής προσέγγιση του Ψυχρού Πολέμου της κυβέρνησης Μπάιντεν στο Πεκίνο και τη Μόσχα είχε προβλέψιμες συνέπειες που οι μεγάλοι ειδησεογραφικοί οργανισμοί έχουν αναγνωρίσει.
Οι New York Times και οι Financial Times τόνισαν ότι ο Πούτιν και ο Σι επιδεικνύουν ένα «ενωμένο μέτωπο» ενάντια στις ΗΠΑ.
Η Wall Street Journal παρουσίασε την πρόσφατη σύνοδο κορυφής του Πεκίνου ως μια σινο-ρωσική «πρόκληση» για την «καθοδηγούμενη από τις ΗΠΑ παγκόσμια τάξη».
Το Associated Press περιέγραψε τη συνάντηση ως σινο-ρωσική «απώθηση» ενάντια στις πιέσεις των ΗΠΑ.
Το Al Jazeera σημείωσε ότι οι δύο ηγέτες «επιβεβαίωσαν την υποστήριξή τους στην εξωτερική πολιτική του άλλου» και «συμφώνησαν σε ευρύτερα ζητήματα ασφάλειας».
Ενώ ο Guardian είχε τον τίτλο: «Πενήντα χρόνια μετά την ιστορική χειραψία του Νίξον και του Μάο, η γεωπολιτική παγκόσμια τάξη πραγμάτων αναδιαμορφώνεται ξανά».
Εκτίμηση είναι ότι τελικά οι ΗΠΑ θα "ανεχθούν" μικρής έκτασης στρατιωτικής ενέργειας της Ρωσίας στην Ουκρανία, η οποία εκτιμούμε ότι θα εκδηλωθεί μετά το πέρας των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Πεκίνο, αφού για αυτές η Ουκρανία δεν είναι πρώτη προτεραιότητα, προκειμένου να επικεντρωθούν στην Κίνα
